Seminarium licencjackie

obowiązkowe
seminaria licencjackie

W ramach seminarium licencjackiego "Dziecko w kulturze, kultury dzieciństwa" zostaną omówione założenia interdyscyplinarnych badań kulturowych nad dzieckiem children studies. Program zajęć obejmie wieloaspektowe podejście do badania współczesnej kultury dziecięcej, uwzględniając najważniejsze zagadnienia z perspektywy antropologicznej, psychologicznej, pedagogicznej oraz socjologicznej. Studenci zdobędą kompleksową wiedzę na temat roli dziecka w społeczeństwie i kulturze oraz sposobów badań i analizy związków między dziećmi a kulturą. Szczególny nacisk położony zostanie na najnowsze tendencje w badaniach nad dziećmi, włączając eksperymentalne działania badań partycypacyjnych prowadzone wraz z dziećmi. Wskazana znajomość języka angielskiego - stopień podstawowy lub średnio zaawansowany.

mieszany: w sali i zdalnie

Celem seminarium jest przygotowanie studentów do pisania pracy licencjackiej i wsparcie indywidualnych zainteresowań studentów. Podczas seminarium studenci poznają metodologię prowadzenia badań i warsztat pracy autora pracy naukowej, zapoznają się z nowymi opracowaniami z zakresu objętego tematyką seminarium, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki bliskiej zagadnieniom omawianym w projektowanej pracy licencjackiej.

Poziom kształcenia - Studia pierwszego stopnia

Profil studiów - Ogólnoakademicki

Forma studiów - Stacjonarne

Kod przedmiotu - 520-KS1-3SEML2

Język przedmiotu - Język polski

Rodzaj przedmiotu/Status przedmiotu – obowiązkowy, MODUŁ 6 Przedmioty dyplomowe

Dziedzina i dyscyplina nauki - Dziedzina nauk humanistycznych, dyscyplina nauk o kulturze i religii

Rok studiów/semestr - Rok 3 / semestr 5-6

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć - 60 godzin semi-narium

Punkty ECTS - 22

Bilans nakładu pracy studenta

udział w ćwiczeniach – 60 godzin

przygotowanie do zajęć – 35 godzin

udział w konsultacjach – 30 godzin

przygotowanie prezentacji – 5 godzin

przygotowanie materiału źródłowego, bibliografii specjalistycznej, opracowanie planu tekstu – 165 godzin

pisanie pracy – 260 godzin

Wskaźniki ilościowe

Nakład pracy studenta związany z zajęciami:

- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 255 / 10,2 ECTS

- o charakterze praktycznym - 300 / 12 ECTS

- Wprowadzenie do badań nad dzieciństwem, red. M.J. Kehily, tłum. M. Kościelniak, Kraków 2008.

- K. Szymborska, Po stronie dziecka, Białystok 2020. ( tu: Children studies. Propozycje metodologiczne i Children studies jako perspektywa metodologiczna. Współczesne tendencje w badaniach nad dzieckiem, Boyologia)

- J. Wall, From childhood studies to childism: reconstructing the scholarly and social imaginations, “Children's Geographies” 2019, DOI: 10.1080/14733285.2019.1668912.

- L. Edelman, Przyszłość to dziecinne mrzonki, w: Teorie wywrotowe, red. A. Gajewska, Poznań 2012.

- M. Wesołowska, Prawo do inności i protodziewczyńskość – Jo March i Anne Shirley w perspektywie girlhood studies, „Czas Kultury” 2022, nr 2 (213).

- M. Jacyno, A. Szulżycka, Dzieciństwo. Doświadczenie bez świata, Warszawa 1999.

- P. Ariés, Historia dzieciństwa. Dziecko i rodzina w dawnych czasach, Gdańsk 1995.

- Dzieci, red. M. Janion, S. Chwin, Gdańsk 1988.

- T. Buliński, Antropologia dziecka, w: Encyklopedia dzieciństwa. Pierwsza encyklopedia o dziecku i dzieciństwie, red. D. Waloszek, http://encyklopediadziecinstwa.pl/index.php/Antropologia_dziecka

- H. Montgomery, Childhood within Anthropology, in: An Introduction to Childhood: Anthropological Perspectives on Children’s Lives, Oxford 2008.

- F. D. Lancy, Where do children come from? The Anthropologist’s veto, in: idem, The Anthropology of Childhood, Cherubs, Chattel, Changelings, Cambridge 2008.

- J. Tokarska-Bakir, Dziecko jako obcy, w: „Tygodnik Powszechny” 2005, nr 23.

- M. Wróblewski, Konstruowanie dzieciństwa, w: idem, Doświadczenie dzieciństwa. Studium z antropologii literatury, Toruń 2019.

- G. Leszczyński, Kulturowy obraz dziecka i dzieciństwa w literaturze drugiej połowy XIX i w XX w., Warszawa 2006.

- P. Bunio-Mroczek, Badania skoncentrowane na dzieciach, badania z udziałem dzieci, dzieci jako badacze. Etyczne i metodologiczne aspekty badań prowadzonych w nurcie nowej socjologii dzieci i dzieciństwa, „Przegląd Socjologii Jakościowej” 2021, t. 17, nr 4, ‹www.przegladsocjologiijakosciowej.org›.

- E. Maciejewska-Mroczek, M. Reimann, Jak zgadzają i nie zgadzają się dzieci. O (nie)równowadze sił i świadomej zgodzie w badaniach z dziećmi, „Przegląd Socjologii Jakościowej” 2016, t. 12, nr 4, www.przegladsocjologiijakosciowej.org.

- A. James, Giving Voice to Children’s Voices: Practices and Problems, Pitfalls and Potentials, in: “In Focus: Children, Childhood, and Childhood Studies” 2007, no. 109.2.

- M. Angrosino, Badania etnograficzne i obserwacyjne, Warszawa 2020.

- R. V. Kozinets, Netnografia Badania etnograficzne online, tłum. M. Brzozowska – Brywczyńska, Warszawa 2012.

- R. K. Yin, Studium przypadku w badaniach naukowych: projektowanie i metody, Kraków 2015.

- M. Brzozowska-Brywczyńska, Dzieci mają głos (?) – próba zmapowania form i praktyk dziecięcej partycypacji w Polsce, „Dziecko Krzywdzone. Teoria, Badania, Praktyka” 2021, nr 20(3).

- D. Żołądź-Strzelczyk, Dziecko w dawnej Polsce, Poznań 2002.

- M. Pospiszyl, Dekolonizowanie dzieciństwa, „Machina Myśli” 2022, http://machinamysli.org/dekolonizowanie-dziecinstwa/

A. Kubajak, Kresy i Sybir. Losy polskich dzieci, Krzeszowice 2009.

- I. Światłowska-Prędota, M. Piękoś, Po obu stronach muru. Dziecko żydowskie jako ofiara holocaustu (autobiografie Romy Ligockiej, Idy Fink, Aliny Margolis-Edelman i Josepha Bainvolla), „Orbis Linguarum, 2005, vol. 28, https://pressto.amu.edu.pl/index.php/pi/article/view/12838.

- J. Kowalska-Leder, Doświadczenie zagłady z perspektywy dziecka w polskiej literaturze dokumentu osobistego, Wrocław 2009.

- K. Wądolny-Tatar, Dziecko i wojna w perspektywie postpamięci. Narracje dla najmłodszych, „Litteraria Copernicana” 2017, nr 3.

- J. Papuzińska, Folklor dziecięcy i jego losy, Tekstualia” 2010, nr 2.

- R. Waksmund, Dzieci- plemię nieznane. Od folklorystyki do etnografii dzieciństwa, „Literatura Ludowa” 1994, nr 3.

- J. Cieślikowski, Folklor dziecięcy, w: Literatura i podkultura dziecięca, Wrocław 1975.

- T. Műller, Młodzieżowe podkultury, Warszawa 1987.

- J. Bakan, Dzieciństwo w oblężeniu. Łatwy cel dla wielkiego biznesu, Warszawa 2013.

- Z. Bauman, Konsumowanie dzieciństwa, w: Płynne życie, tłum. T. Kunz, Kraków 2007.

- Researching Children's Popular Culture: The Cultural Spaces of Childhood, eds. C. Mitchell, ‎C. Mitchell-Kernan, ‎J. Reid-Walsh, London-New York· 2002.

Dziecko w świecie sztuki-sztuka w świecie dziecka, Kraków 1996.

- E. Forgas, Zabawki to my. Zabawki i dziecięcość w dzisiejszej sztuce, tłum. P. Stachura, „Czas Kultury” 2007, nr 3.

- A. Andrzejewska, W. Bednarek, Wirtualny świat alternatywą tradycyjnej zabawy dzieci, w: Homo creator czy homo ludens. Twórcy-internauci-podróżnicy, red. W. Muszyński, M. Sokołowski, Toruń 2008.

- E. Maciejewska-Mroczek, Mrówcza zabawa. Współczesne zabawki a społeczne konstruowanie dziecka, Kraków 2012.

- A. Czabanowska-Wróbel, [Ta dziwna] instytucja zwana literaturą dla dzieci. Historia literatury dla dzieci w perspektywie kulturowej, „Teksty Drugie” 2013, nr 5.

- M. Nieszczerzewska, A. Skórzyńska, Topografia dziecięca, „Studia Kulturoznawcze” 2011, nr 1.

- M. Brzozowska-Brywczyńska, Miejskie geografie dzieciństwa. Między kontrolą, niewidzialnością a partycypacją albo kilka uwag o niejednoznacznym charakterze dziecięcego sprawstwa, w: Children studies jako perspektywa interpretacyjna. Studia i szkice, red. J. Sztachelska, K. Szymborska, Białystok 2014.

- A. Matysiak, Przestrzeń zabawy. Rozważania na marginesach „Nietzsche i filozofia” Gillesa Deleuze’a, „Machina Myśli” 2023, http://machinamysli.org/przestrzen-zabawy-adam-matysiak/.

- F. M. Cataluccio, Niedojrzałość. Choroba naszych czasów, tłum. S. Kasprzysiak, Krajów 2006.

- J. Kowalska-Leder, Infantylizacja kultury masowej, w: „Dialog” 2005, r. 50, nr 10.

- Śmierć w literaturze dziecięcej i młodzieżowej, red. K. Slany, Warszawa 2018.

- B. Young, D. Papadutou, Dziecięca śmierć i żałoba w kulturach, w: Przemijanie w kulturach. Obyczaje żałobne, pocieszenie i wsparcie, red. C. M. Parkers, P. Laungani, B. Young, tłum. K. Ciekot-Roczan, Wrocław 2001.

- E. Tomasik, Dziecko chore w literaturze pięknej polskiej i zagranicznej, „Bibliotekarz Zachodnio-Pomorski, 1988, nr. ¾.

Dzieci i zdrowie. Wstęp do Childhood Studies, red. M. Radkowska-Walkowicz, M. Reiman, Warszawa 2018.

Proponowana literatura dodatkowa:

- K. Wells, Childhood Studies. Short Introduction, Cambridge 2018. (fragmenty)

- K. Kidd, Making American boys: Boyology and the feral tale, Minneapolis 2005.

- Becoming Girl. Collective Biography and the Production of Girlhood, eds. M. Gonick, S. Gannon, Toronto 2014.

- B. Whiting, J. Whiting, R. Longabaugh, Children of Six Cultures: A Psycho-Cultural Analysis, Cambridge 1975.

- Pover and Voice in Research with Children, eds. L. Diaz Soto, B. B. Swadener, New York-Washington-Bern 2005.

- Intergenerational Solidarity in Children's Literature and Film, eds. J. Deszcz-Tryhubczak, Z. Jaques, The University of Mississippi Press, 2021.

- V. Ford Smith, Between Generations. Collaborative Authorship in the Golden Age of Children’s Literature, Mississippi 2017.

- K. Przyłłuska-Urbanowicz, Pupilla. Metamorfozy figury drapieżnej dziewczynki w wyobraźni symbolicznej XX wieku, Gdańsk 2014.

- Childhood and Celebrity, eds. J. O'Connor, ‎J. Mercer, London-New York 2017.

Powyższy zestaw ma charakter orientacyjny.

Kompletna lista lektur zostanie przedstawiona na początku pierwszego semestru. W trakcie semestru, po zapoznaniu się przez prowadzącą ze wstępnymi planami i oczekiwaniami uczestników seminarium, lista ta może być odrobinę modyfikowana – stosownie do potrzeb studentów.

Uczestnicy zobowiązani są do zapoznania się m.in. z następującą literaturą przedmiotu (część z wymienionych pozycji będzie obowiązkowa dla wszystkich, część – jedynie dla autorów referatów/prezentacji przedstawianych w pierwszym semestrze).

W zakresie wiedzy student/ka:

W1. Zna specyfikę i zadania metod badawczych children studies i rozumie miejsce dyscypliny w dyskursie badań kulturowych oraz jej praktyczne zastosowanie we własnej działalności badawczej (KA6_WG1, KA6_WG2, KA6_WG3, KA6_WG4);

W2. Zna podstawowe pojęcia z zakresu kulturowych badań nad dzieckiem i jego kulturotwórczej roli oraz etyki pracy z dziećmi (KA6_WG1, KA6_WK2);

W3. Zna i rozumie metody analizy, interpretacji i wartościowania tekstów kultury o dziecku (KA6_WK3, KA6_WK4, KA6_WK5);

W4. Ma świadomość kompleksowości oraz wielowymiarowości badań nad dzieckiem, zmienności języków, kodów i konwencji w procesie definiowania dziecka i jego miejsca w kulturze(KA6_WK3);

W zakresie umiejętności student/ka:

U1. Potrafi wyszukiwać i gromadzić informacje, wykorzystując różne źródła (drukowane i elektro-niczne), prowadzić kwerendy, analizować, oceniać i selekcjonować zdobyty materiał (KA6_UW1);

U2. Potrafi analizować i kontekstowo interpretować tekst kulturowy z uwzględnieniem różnych aspektów, biorąc pod uwagę nowoczesne badania nad dzieckiem oraz różne dyscypliny nauk humani-stycznych (KA6_UW2);

U3. Poprawnie stosuje poznaną terminologię i pojęcia; Potrafi formułować krytyczne sądy na podstawie samodzielnie zebranych i zanalizowanych źródeł informacji; formułuje i testuje hipote-zy związane z problemami badawczymi (KA6_UW3, KA6_UK2);

U4. Pod kierunkiem opiekuna naukowego potrafi sformułować syntetyczną wypowiedź pisemną i ustną z wykorzystaniem własnych poglądów i poglądów innych autorów z użyciem argumentacji i specjalistycznej terminologii (KA6_UW5, KA6_UO1);

W zakresie kompetencji społecznych student/ka:

K1. potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów kulturoznawczych,społecznych i pedagogicznych i prognozować przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań (KA6_UO1)

K.2. dostrzega konieczność postępowania zgodnie z zasadami etyki badawczej związane z prowadzeniem badań kulturowych (KA6_KR1, KA6_KO2, KA6_KR2)

K3. Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i potrafi dokonać analizy własnych działań i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu (KA6_KK1, KA6_UU1)

K4. Student jest świadomym odbiorcą sztuki, który posiada umiejętność krytycznej oceny zjawisk kultury tradycyjnej i współczesnej; zna wartość historii kultury i sztuki oraz znaczenie kultury dziecięcej (KA6_KK2)

Udział w seminarium - "Dziecko w kulturze, kultury dzieciństwa" oznacza zgodę na pracę według kalendarium:

- połowa stycznia - ustalenie tematu pracy licencjackiej,

- koniec stycznia - zatwierdzenie przez promotora planu pracy dyplomowej i bibliografii

- koniec semestru zimowego (luty/marzec)- przesłanie do sprawdzenia I rozdziału pracy dyplomowej

- koniec marca - przesłanie do sprawdzenia II rozdziału

- koniec kwietnia - przesłanie do sprawdzenia III rozdziału

- koniec maja - przesłanie do promotora końcowej wersji pracy dyplomowej

- do 15 czerwca - wgranie ostatecznej wersji pracy dyplomowej do systemu APD

Dotrzymywanie wyznaczonych terminów i systematyczne przesyłanie pracy jest podstawowym warunkiem zaliczenia kursu. Ogólnym kryterium oceniania jest stopień zaawansowania przygotowania pracy licencjackiej oraz jakość i samodzielność podejmowanych w tym zakresie działań.

Na zaliczenie seminarium składają się:

- obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach;

- bieżąca weryfikacja wiedzy studenta (efekty kształcenia w zakresie wiedzy);

- ocena poziomu aktywności na zajęciach, zwłaszcza udziału w dyskusjach, sposobu formułowania wypowiedzi, (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- ocena samodzielności i oryginalności w formułowaniu poglądów (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- przygotowanie referatów (efekty w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych) oraz terminowe przedłożenie pracy licencjackiej.

Kryteria oceniania:

5 - bardzo dobry – wyróżniające się osiągnięcia, student nie popełnia w zasadzie błędów merytorycznych ani formalnych, ewentualnie są to błędy sporadyczne i drobne

4+ - dobry plus – osiągnięcia powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 - dobry - solidna praca, ale student popełnia zauważalne błędy

3+ - dostateczny plus – osiągnięcia na średnim poziomie, zadowalające, ale ze znaczącymi błędami

3 - dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 - niedostateczny – student wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów