Seminarium magisterskie II [0400-KS2-2SEMM7] Rok akademicki 2018/19
Seminarium, grupa nr 1

Dla (niemal) wszystkich:

● Metody badań jakościowych, t. 1 i 2, Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln (red.), Wy-dawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010 (szczególnie t. 1 i tekst: Norman Denzin, Ivonna Lincoln, Wprowadzenie. Dziedzina i praktyka badań jakościowych).

Dla osób, które wykorzystują jakościową analizę zawartości/treści

(content analysis):

● Metody badań jakościowych, t. 1, Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln (red.), Wydaw-nictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010 (tekst: Norman Denzin, Ivonna Lincoln, Wpro-wadzenie. Dziedzina i praktyka badań jakościowych, s. 21-29).

● Tomasz Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2006 (Rozdz. 9., Przekazy masowe a wartości społeczne – podrozdziały 9.1.1. Tradycje analizy zawartości, 9.1.2 Sporne kwestie analizy zawartości, 9.2. Tekst kultury i jego znaczenia. Proszę zwrócić szczególną uwagę na strony 236-247).

● Earl Babbie, Badania społeczne w praktyce, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003 (Rozdz. 11. Badania niereaktywne – szczególnie akapity: Treści jawne i ukryte, Ana-liza danych jakościowych, s. 340-368 oraz strony 406-407).

● Tomasz Sosnowski, Teoretyczne i metodologiczne podstawy analizy treści przekazów medialnych, [w:] Jadwiga Izdebska (red.), Media elektroniczne – kreujące obraz rodziny i dziecka, Trans Humana, Białystok 2008 (szczególnie strony 49-53).

● Analiza danych zastanych. Przewodnik dla studentów, M. Makowska (red.) Wydawnic-two Naukowe Scholar, Warszawa 2013 (Rozdział 8. Przykład jakościowej analizy treści. Ewa Sadurska-Duffy, Wizerunek Polaka – imigranta zarobkowego w prasie brytyjskiej w latach 2004–2006, s. 161-194).

● Elżbieta Kalinowska, Analiza treści jako technika badawcza, [w:] Józef Kargul (red.), Dyskursy młodych andragogów, Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Tadeusza Kotarbińskie-go, Zielona Góra 2001.

● Marcus Banks, Materiały wizualne w badaniach jakościowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.

Dla osób, które przeprowadzają wywiady

● Steiner Kvale, InterViews, Wprowadzenie do jakościowego wywiadu badawczego, Trans Humana, Białystok 2004 (szczególnie Rozdz. 5. Ustalenie tematu i planowanie wywiadu /siedem stadiów wywiadu badawczego/).

● Earl Babbie, Badania społeczne w praktyce, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003 (Rozdz. 10. Jakościowe badania terenowe /studium przypadku, wywiady jakościo-we, grupy fokusowe/).

● Metody badań jakościowych, t. 1, Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln (red.), Wydaw-nictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010 (tekst: Robert E. Stake, Jakościowe studium przypadku).

● Dominika Maison, Jakościowe metody badań marketingowych. Jak zrozumieć konsu-menta, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2010 (pierwsze rozdziały – wywiady fokusowe i inne).

Dla osób, które analizują fora i portale internetowe – etnografia wirtualna

● Krzysztof Jurek, Badania społeczne w internecie. Wirtualna etnografia w teorii i prakty-ce, „Półrocznik Nauka i Szkolnictwo Wyższe” 2013, nr 1.

● Metody badań jakościowych, t. 2, Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln (red.), Wydaw-nictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010 (tekst: Annette N. Markham, Metody, polityka i etyka reprezentacji w etnografii online).

Dla osób, które wykorzystują kwestionariusz ankiety

● Earl Babbie, Badania społeczne w praktyce, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003 (Rozdz. 9. Badania sondażowe).

● Teresa Bauman, Tadeusz Pilch, Zasady badań pedagogicznych Strategie ilościowe

i jakościowe, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2001.

Dla osób, które przeprowadzają analizę danych zastanych (desk research)

● Analiza danych zastanych. Przewodnik dla studentów, Marta Makowska (red.), Wydaw-nictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2013 (Rozdziały 1., 2., 3., 4., 5.).

Dodatkowo:

● Gillian Rose, Interpretacja materiałów wizualnych. Krytyczna metodologia badań nad wizualnością, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2010 (Rozdz. 4., 7.)

● Teun van Dijk (red.), Dyskurs jako struktura i proces, przeł. Grzegorz Grochowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001 (Teun van Dijk, Badania nad dyskursem).

● Martin Reisigl, Dyskryminacja w dyskursach, „Tekst i Dyskurs – Text und Diskurs” 2010, nr 3.

● Małgorzata Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006 (wybrane fragmenty).

● Claire M. Renzetti, Daniel J. Curran, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 (wybrane rozdziały).

● Krzysztof Arcimowicz, Obraz mężczyzny w polskich mediach: Prawda – fałsz – stereotyp, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003 (wybrane fragmenty).

● Krzysztof Arcimowicz, Dyskursy o płci i rodzinie w polskich telesagach. Analiza seriali obyczajowych najpopularniejszych na początku XXI wieku, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2013 (wybrane fragmenty).

● Przygotowanie i analiza indywidualnych koncepcji badawczych.

● Przygotowanie i analiza części teoretycznej pracy (przegląd problematyki badań i literatury ściśle związanej z tematem pracy magisterskiej).

● Przygotowanie i analiza części metodologicznej pracy (sformułowanie celów badań, pytań badawczych, opracowanie narzędzi badawczych, uzasadnienie doboru próby badawczej).

● Przygotowanie i analiza części empirycznej pracy (analiza wyników przeprowadzonych badań, sporządzenie tabel, wykresów oraz aneksów, sformułowanie wniosków).

● Przygotowanie i przedstawienie do oceny pierwszej wersji pracy magisterskiej.

● Poprawianie i przygotowanie ostatecznej wersji pracy.

Dyskusja z wykorzystaniem różnych źródeł wiedzy (teksty źródłowe, przekazy medialne, źródła internetowe), mini-wykład problemowy z elementami dyskusji, mini-wykład informacyjny, prezentacje studentek i studentów, konsultacje.

Seminarium magisterskie kończy się zaliczeniem na ocenę.

Warunki zaliczenia seminarium:

1) Napisanie w podanym przez promotora terminie pracy magisterskiej (która zostanie zaakceptowana przez prowadzącego seminarium).

2) Przestrzeganie wskazanych przez promotora terminów oddania do sprawdzenia kolejnych części pracy magisterskiej. Dwukrotne więcej niż tygodniowe przekroczenie terminu oddania części pracy może skutkować niezaliczeniem seminarium.

3) Uczęszczanie na zajęcia. Ponad 50% nieobecności nieusprawiedliwionych oznacza niezaliczenie seminarium.

4) Aktywny udział w zajęciach – udział w dyskusji w odwołaniu do przeczytanych lektur, przygotowanie wskazanych przez promotora prezentacji związanych z tematyką pracy magisterskiej.

Grupa nr 1