Komunikacja społeczna 380-SS2-2BCO
Wykład (WYK) Rok akademicki 2020/21

Literatura podstawowa:

Cialdini, R. B. (2009). Wywieranie wpływu na ludzi-teoria i praktyka. Gdańskie Wydawnictwo Psych.

Fleischer, M. (2013). Typologia komunikacj

Fleischer, M. (2007). Zarys ogólnej teorii komunikacji1. Communication Design, 13.

Goban-Klas, T. (2008). Nauki o mediach i komunikacji społecznej jako nowa dyscyplina nauk humanistycznych. Studia Medioznawcze= Media Studies, (2 (33).

Granosik M., Praca socjalna w perspektywie interpretatywnej: teoria, diagnoza, działanie,[w:] A. Skowrońska (red.), Nowe ujęcia znanych problemów pomocy społecznej, Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Warszawa 2014

Kadela K., Instytucje pomocy społecznej. Szanse i kierunki rozwoju, standardy

w pomocy, Wspólnota Robocza Związków Organizacji Socjalnych, Warszawa 2010

Łuczyńska M., Kliniczna praca socjalna, [w:] T. Kaźmierczak, M. Rymsza (red.), W stronę aktywnych służb społecznych, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2012

Nęcki Z., Komunikacja międzyludzka, Oficyna Wydawnicza Drukarnia ANTYKWA, Kraków 2000, s. 98.

Nóżka, M. (2013). Komunikacja interpersonalna w teorii i praktyce zawodowej pracowników socjalnych.

Podobas, I. (2014). Mediacje i negocjacje w pracy socjalnej. Centrum Rozwoju Zasobow Ludzkich.

Pikuła, N. G. (2013). Feedback w pracy socjalnej. Labor et Educatio, (1), 139-152.

Stewart, J. R. (Ed.). (2010). Mosty zamiast murów: podręcznik komunikacji interpersonalnej. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Szyszka, M., & Bělík, V. (2018). Opinie pracowników socjalnych na temat działań komunikacyjnych w instytucjach pomocowych–perspektywa kształtowania kompetencji komunikacyjnych. Edukacja Dorosłych, 2, 227-237.

E. Zdebska, Komunikacja w pracy socjalnej, „ Debata Edukacyjna. Komunikacja społeczna w edukacji” 2011, nr 4,

Literatura dodatkowa:

Aronson, E., Aronson, J., & Radzicki, J. (1987). Człowiek-istota społeczna. Państwowe Wydaw. Naukowe.

Goodman, N. (1997). Wstęp do socjologii. Zysk i S-ka Wydaw..

Molyneux, M. (2005). Słownik socjologii i nauk społecznych. Wydawn. Naukowe PWN.

Colman, A. M. (2009). Słownik psychologii. Wydawnictwo Naukowe PWN.

KA7_WG5 - ma rozszerzoną wiedzę o różnych rodzajach struktur, więzi społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjach - sposób weryfikacji: zaliczenie, dyskusja;

KA7_UK2 - potrafi w sposób klarowny, spójny i precyzyjny wypowiadać się w mowie i na piśmie na tematy dotyczące pracy socjalnej z uwzględnieniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając z wielu dyscyplin - sposób weryfikacji: zaliczenie, dyskusja;

KA7_UK3 - potrafi sprawnie porozumiewać się przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych, zarówno ze specjalistami w zakresie dyscypliny, jak i odbiorcami spoza grona specjalistów - sposób weryfikacji: dyskusja;

KA7_UO5 - jest gotowy do nawiązywania kontaktu z klientem oraz skutecznego motywowania go do aktywności i uczenia się samodzielnego rozwiązywania problemów - sposób weryfikacji: dyskusja;

egzamin - test końcowy (należny uzyskać 51% wymaganej punktacji)

Dopuszcza się możliwość przeprowadzenia wykładów, zaliczenia egzaminu oraz odbycia konsultacji w formie zdalnej.

1. Wprowadzenie do zagadnienia komunikacji społecznej

2. Komunikacja społeczna w teorii

3. Analiza procesu komunikacji

4. Komunikacja w mass-mediach - hejt jako forma wyrazu

5. Mediacje i negocjacje jako forma komunikacji

6. Komunikacja międzykulturowa

7.Komunikacja społeczna w zawodzie pracownika socjalnego cz. I

8. Komunikacja społeczna w zawodzie pracownika socjalnego cz. II

wykład, dyskusja, film