| Literatura: |
Literatura podstawowa:
C. Barker, Studia kulturowe. Teoria i praktyka, Kraków 2005, rozdział: Problem tekstowego charakteru kultury.
R. Drozdowski, M. Krajewski, Reklama społeczna w Polsce – grzechy i możliwości, http://www.fks.org.pl/b-art-reklama.php.
T. Ferenc, O tym, jak fotografia stworzyła współczesnego turystę, „Kultura współczesna” 2010, nr 3.
K. Koc, Isipat engari, mengari iregiei: szkic o życiu i zwyczajach Masajów, http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Pisma_Humanistyczne/Pisma_Humanistyczne-r2000-t2/Pisma_Humanistyczne-r2000-t2-s93-111/Pisma_Humanistyczne-r2000-t2-s93-111.pdf.
M. Kostaszuk-Romanowska, Jak się zostaje księżniczką, czyli o dziecięcej subkulturze blichtru, w: Glamour – magia czy mistyfikacja? Dawny urok w nowym wymiarze, red. A. Kisielewska, M. Kostaszuk-Romanowska, A. B. Strawińska, Białystok 2016.
E. Kurzeja, Perswazja w telewizyjnej reklamie społecznej, Katowice 2016, rozdz. 4, https://rebus.us.edu.pl/bitstream/20.500.12128/21609/1/Kurzeja_Perswazja_w_telewizyjnej_reklamie_spolecznej.pdf.
M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym, Kraków 2006, rozdziały: Dyskurs – co to takiego?, Co badamy?, Po co badać dyskurs mediów?, Zakres AD.
A. Ploetzing, Tożsamość Koreańczyków z Północy – uwagi wstępne,
www.ejournals.eu/pliki/art/2569/
E. Popiel-Rzucidło, Telewizyjne metamorfozy a kultura ryzyka. Socjologiczny portret uczestniczek makeover shows, „Media. Kultura. Komunikacja społeczna” 2015, nr 11/1, http://wydawnictwo.uwm.edu.pl/uploads/documents/czytelnia/media/media11.pdf
E. Rybicka, Travelebrity – markowanie dyskursu podróżniczego, „Kultura współczesna” 2010, nr 3.
G. Rose, Interpretacja materiałów wizualnych. Krytyczna metodologia badań nad wizualnością, Warszawa 2010, rozdz. 4.
Widowisko – teatr – dramat. Skrypt dla studentów kulturoznawstwa, red. E. Wąchocka, Katowice 2010, rozdział III. 3. Tworzywa przedstawienia teatralnego, rozdział III. 4. Fikcja teatralna, iluzja, reprezentacja.
A. Wieczorkiewicz, Apetyt turysty, Kraków 2008, rozdział Filmy turystyczno-przyrodnicze, Fotografie.
Literatura uzupełniająca:
E. Baldwin i in., Wstęp do kulturoznawstwa, Poznań 2007, rozdz. 2.3.
Czytanie tekstów kultury. Metodologia, badania, metodyka, red. B. Myrdzik i I. Morawska, Lublin 2007.
M. Lisowska-Magdziarz, Analiza zawartości mediów. Przewodnik dla studentów, Kraków 2004.
J. Storey, Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Teorie i metody, Kraków 2003.
Teksty kultury: oblicza komunikacji XXI wieku, t. 1-2, red. J. Mazur, M. Rzeszutko-Iwan, Lublin 2006.
|
| Efekty uczenia się: |
Wiedza: KA7_WG1, KA7_WG3, KA7_WK2
Absolwent zna i rozumie:
1. w stopniu pogłębionym – miejsce i znaczenie nauk o kulturze i religii w relacji do nauk humanistycznych oraz społecznych, ich specyfikę przedmiotową i metodologiczną w odniesieniu do interpretacji tekstów kultury
2. zna szczegółową terminologię kulturoznawczą i antropologiczną wykorzystywana w analizie tekstów kultury
3. w stopniu zaawansowanym – kierunki i tendencje przeobrażeń we współczesnej kulturze, ma wiedzę o zależnościach między nimi służącą analizie tekstów kultury
Umiejętności: KA7_UW3, KA7_UK3, KA7_UU2
Absolwent potrafi:
1. rozpoznać różne wytwory kultury oraz przeprowadzić ich krytyczną i twórczą analizę i interpretację z wykorzystaniem samodzielnie dobranych metod i technik w celu określenia ich znaczenia oraz ich oddziaływania społecznego i miejsca w procesach kulturowych
2. formułować opinie krytyczne o wytworach kultury na podstawie wiedzy i własnego doświadczenia, podjąć trud orzekania o wartościach artystycznych i estetycznych
3. czytać i interpretować teksty kultury (pisane, audialne i wizualne, multimedialne etc.), samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze związane z rozwijaniem swoich zdolności i kariery zawodowej
Absolwent jest gotów do:
Kompetencje społeczne: KA7_KK1, KA7_KK2
Absolwent jest gotów do:
1. krytycznej analizy posiadanej przez siebie wiedzy
i posiadanych umiejętności, umiejętności ich samodzielnego poszerzania, ustawicznego dokształcania się i rozwoju zawodowego, a także do zasięgania opinii ekspertów
w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu
krytycznej analizy posiadanej przez siebie wiedzy
i posiadanych umiejętności, umiejętności ich samodzielnego poszerzania, ustawicznego dokształcania się i rozwoju zawodowego, a także do zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu
2. przyjęcia postawy aksjologicznej, związanej z krytyczną oceną wytworów kultury w celu rozwiązywania problemów poznawczych i praktycznych
|
