| Literatura: |
Literatura obowiązkowa:
Rafał Chwedoruk, Polityka historyczna, Warszawa 2018.
Literatura uzupełniająca:
Wojciech Materski, Od cara do „cara”. Studium rosyjskiej polityki historycznej, Instytut Studiów Politycznych PAN, Warszawa 2017.
P. Machcewicz, A. Paczkowski, Wina, kara, polityka. Rozliczenia ze zbrodniami II wojny światowej, Kraków 2021.
Ruta Vanagaite, Nasi, Czarna Owca, 2017.
Katarzyna Kobularczyk, Strup. Hiszpania rozdrapuje rany, Czarne 2019.
Joanna Marszałek-Kawa Joanna Piechowiak-Lamparska Anna Ratke-Majewska Patryk Wawrzyński, Polityka pamięci i kształtowanie tożsamości politycznej w czasie tranzycji postautorytarnej. Studia przypadku. Tom 1, Warszawa 2016.
Andrzej Paczkowski, Rozliczanie totalitarnej przeszłości: instytucje i ulice, Warszawa 2017.
Andrzej Paczkowski, Bartłomiej Różycki, Łukasz Jasiński, Paweł Machcewicz, Rozliczanie totalitarnej przeszłości: karanie i upamiętnianie zbrodni, Warszawa 2018.
Andrzej Paczkowski, Rozliczanie totalitarnej przeszłości: zbrodnie, kolaboracja i symbole przeszłości, Warszawa 2017.
|
| Zakres tematów: |
1-2. Polityka historyczna a polityka pamięci. Główne cechy, cele, kierunki, instytucje, uwarunkowania polityki historycznej.
3.Polityka historyczna Rosji jako instrument wpływu geopolitycznego.
4. Polityka historyczna w państwie autorytarnym. Casus Białorusi.
5. Polityka historyczna jako instrument budowy tożsamości narodowej. Casus Ukrainy.
6. Polityka historyczna państw bałtyckich a konflikty etniczne i narodowościowe.
7. Polityka historyczna Czech.
8. Polityka historyczna Niemiec
9.Polityka historyczna po końcu świata. Przykład Jugosławii.
10. Polityka historyczna w czasie tranzycji z systemu autorytarnego- przypadek Hiszpanii.
11-13. Polityka historyczna Polski.
14.- 15. Próba podsumowania.
|
