Dyfrakcyjne metody analityczne 310-KS2-1PDW4B
Wykład (WYK) Rok akademicki 2023/24

1. Z. Trzaska-Durski, H. Trzaska-Durska - "Podstawy krystalografii" - Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2003.

2. T. Penkala - "Zarys krystalografii" - PWN, 1983 (lub nowszy).

3. M. Ermrich, D. Opper - "XRD for the analyst. Getting acquainted with the principles" - PANalytical GmbH, 2011.

4. A. Mazurek - "Oznaczenie śladów krystalicznych zabezpieczanych w nielegalnych laboratoriach oraz składu jakościowego próbek amfetaminy metodą XRD". Problemy Kryminalistyki 2006, 252/06, 58-64.

5. R. Bachliński - "Zastosowanie metody dyfrakcji rentgenowskiej XRD do badań narkotyków syntetycznych". Problemy Kryminalistyki 2009, 266/09, 51-58.

5. A. Rafalska-Łasocha i in. - "Rentgenowska dyfraktometria proszkowa w badaniach zabytkowych obiektów. Nowe możliwości badawcze na Wydziale Chemii UJ". Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Opuscula Musealia z.19, 2011, 25-36.

6. S. Mackiewicz - "Dyfraktometria rentgenowska w badaniach nieniszczących - nowe normy europejskie". Materiały z Krajowej Konferencji Badań Radiograficznych Popów 2005, 1-9.

7. Dostępne strony www na temat dyfrakcji rentgenowskiej w jęż. polskim i angielskim.

Umiejętności jakie powinien posiąść student po przyswojeniu sobie informacji podanych na wykładach:

1. Znajomość teorii dyfrakcji rentgenowskiej wraz z prawem Bragga-Wulfa.

2. Znajomość budowy dyfraktometru rentgenowskiego wraz z rodzajem stosownych lamp (różne anody), filtrów i monochromatorów.

3. Umiejętność rozróżniania metod pomiarów metodą XRD - Lauego, obracanego kryształu, DSH, dyfraktometrii proszkowej.

4. Umiejętność wykonywania obliczeń związanych z dyfrakcją rentgenowską w zakresie podanym na wykładach.

5. Umiejętność interpretacji dyfraktogramów proszkowych i wykorzystania baz danych dyfrakcyjnych.

6. Znajomość metody fluorescencji rentgenowskiej - teorii, zasady działania urządzeń oraz interpretacji wyników.

7. Znajomość innych źródeł promieniowania rentgenowskiego, w tym synchrotronu.

1. Metoda zaliczenia na ocenę: test 26 pytań zamkniętych, jednokrotnego wyboru (każda prawidłowa odpowiedź - 1 pkt) oraz 2 zadania rachunkowe związane z metodą proszkową XRD (za każde zadanie 4 pkt). Maksymalna suma punktów z zaliczenia - 34.

Kryteria oceny:

< 18 pkt - niedostateczny (niezaliczone)

18-21 pkt - dostateczny (3)

22-25 pkt - dostateczny plus (3,5)

26-29 pkt - dobry (4)

30-32 pkt - dobry plus (4,5)

33-34 pkt - bardzo dobry (5)

1. Zapoznanie studenta z teorią dyfrakcji rentgenowskiej.

2. Zaprezentowanie przykładów wykorzystania metody w badaniach chemicznych i kryminalistycznych.

2.Zaprezentowanie prostych obliczeń na postawie danych dyfrakcyjnych.

3. Omówienie budowy i teorii działania lampy rentgenowskiej i dyfraktoktometru rentgenowskiego.

4. Zapoznanie studenta z teorią fluorescencji rentgenowskiej.

5. Zaprezentowanie przykładów badań chemicznych wspomnianą metodą.

Wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych