| Literatura: |
Literatura podstawowa
1. Bobrowska-Nowak W., Historia wychowania przedszkolnego, WSiP, Warszawa 1978.
2. Bobrowska-Nowak W., Zarys dziejów wychowania przedszkolnego, cz. I i II, WSiP, Warszawa 1978.
3. Historia wychowania, red. Ł. Kurdybacha, t. I i II, PWN, Warszawa 1965.
4. Historia wychowania XX wieku, red. J. Miąso, t. I i II, PWN, Warszawa 1980.
5. Kot S., Historia wychowania, t. I i II, Wydawnictwo ,,Żak”, Warszawa 1994.
6. Litak S., Draus J., Terlecki R., Historia wychowania, t. I i II, WAM, Kraków 2004.
7. Możdżeń S., Zarys historii wychowania, cz. I-III, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce 1993.
8. Wołoszyn S., Dzieje wychowania i myśli pedagogicznej w zarysie, PWN, Warszawa 1964.
9. Wroczyński R., Dzieje oświaty polskiej do roku 1795, PWN, Warszawa 1964.
Literatura uzupełniająca
1. Alt R., Wychowanie u ludów pierwotnych, Warszawa 1966.
2. Malinowski B., Szkice z teorii kultury, Książka i Wiedza, Warszawa 1958.
3. Granet M., Cywilizacja chińska, PIW, Warszawa 1995.
4. Zabłocka J., Historia Bliskiego Wschodu w starożytności, Wrocław-Warszawa 1982.
5. Kumaniecki K., Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu, PWN, Warszawa 1988.
6. Marrou H., Historia wychowania w starożytności, PIW, Warszawa 1969.
7. Baszkiewicz J., Młodość uniwersytetu, Warszawa 1963.
8. Bentkowski J., Rzeczpospolite uczonych żaków i wagantów, Warszawa 1987.
9. Roszko J., Collegium Maius i jego lokatorzy, Kraków 1983.
10. Barycz H., Dzieje nauki w Polsce w epoce Odrodzenia, Warszawa 1957.
11. Tazbir J., Reformacja – kontrreformacja – tolerancja, Wrocław 1999.
12. Kizwalter T., Ludzie i idee oświecenia, Warszawa 1987.
13. Słowiński L., Odważni mądrością, Poznań 1988.
14. Teofilewicz L., Działalność KEN w województwie podlaskim, Warszawa 1971.
15. Lewicki Sz., Konrad Prószyński – Promyk, Warszawa 1987.
16. Michalski St, Karpowicz, Warszawa 1969.
17. Okoń W., Dawid, Warszawa 1980.
18. Kryńska E.J., Skreczko A., Wychowanie – ale jakie?, Białystok 2007.
19. Kryńska E.J., Wróblewska U., Szarkowska A., Dąbrowska J. Patriotyzm a wychowanie, Białystok 2009.
20. Kryńska E.J, Staropolski etos wychowania, Białystok 2006.
21. Kryńska E. J., Ideały wychowawcze i wzory osobowe narodu polskiego w XIX i XX wieku, t. I, II, Białystok 2006.
22. Dąbrowska J., Klementyna, Białystok 2008.
23. Suplicka A., Prywatne szkoły średnie ogólnokształcące i zawodowe w województwie białostockim w II Rzeczypospolitej, Białystok 2015.
24. Wróblewska U., Działalność kulturalno-oświatowa Karaimów w Drugiej Rzeczypospolitej, Białystok 2015.
25. Wróblewska U. , Oświata Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 2012.
Materiały źródłowe
1. Dawid J. W., Nauka o rzeczach, oprac. W. Okoń, Wrocław 1960.
2. Dawid J. W., Inteligencja, wola i zdolności do pracy, oprac. T. Tomaszewski, Wrocław 1966.
3. Dawid J. W., Pisma pedagogiczne, oprac. B. Wilgocka-Okoń, Wrocław 1968.
4. Dewey J., Wybór pism pedagogicznych, oprac. J. Pieter, Wrocław 1967.
5. Herbart J.F., Pisma pedagogiczne, tł. B. Nawroczyński, oprac. B. Nawroczyński, Wrocław 1967.
6. Karpowicz S., Pisma pedagogiczne, oprac. R. Wroczyński, Wrocław 1964.
7. Kerschensteiner J., Pojęcie szkoły pracy. Podstawowy aksjomat procesu kształcenia, tł. i oprac. B. Nawroczyński, Wrocław 1970.
8. Konarski S., Pisma pedagogiczne, red. B. Suchodolski, Wrocław 1955.
9. Materiały do ćwiczeń z historii wychowania, wybór S. Kot, Warszawa 1994.
10. Teksty źródłowe do dziejów wychowania, wybór S. Możdżeń /8 tomów/, Kielce 1993.
11. Szkoły eksperymentalne w świecie 1900-1960, red. W. Okoń, Warszawa 1964.
12. Utopiści XVI i XVII wieku o wychowaniu i szkole, Wrocław 1972.
13. Źródła do dziejów myśli pedagogicznej, t. I-XI, Wrocław 1956-1969.
14. Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, oprac. S. Wołoszyn /3 tomy/, Warszawa 1996.
|
| Efekty uczenia się: |
KA6_WG3, KA6_WK4, KA6_UW1, KA6_UW2, KA6_UO1, KA6_UO2, KA6_KK1, KA6_KO2, KA6_KR1
WIEDZA, absolwent zna i rozumie:
- ma uporządkowaną wiedzę na temat opieki, wychowania i kształcenia, jego filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw,
- zna najważniejsze tradycyjne i współczesne nurty i systemy pedagogiczne, rozumie ich historyczne i kulturowe uwarunkowania,
UMIEJĘTNOŚCI, absolwent potrafi:
- dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych, analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej,
- wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych a także motywów i wzorów ludzkich zachowań,
- posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania, interpretowania oraz projektowania strategii działań pedagogicznych; potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów pedagogicznych i prognozować przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań,
- posługiwać się zasadami i normami etycznymi w podejmowanej działalności, dostrzega i analizuje dylematy etyczne (w tym dotyczące wykorzystywania wytworów intelektualnych); przewiduje skutki konkretnych działań pedagogicznych i badawczych,
KOMPETENCJE SPOŁECZNE, absolwent jest gotów do:
- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia,
- ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny i etyczny, i przestrzegania zasad etyki zawodowej,
- dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą, poszukuje optymalnych rozwiązań, postępuje zgodnie z zasadami etyki.
|
