Literatura: |
Literatura obowiązkowa:
L. Dobrzyński, K. Blinowski, Handbook on Neutron and Solid State Physics, ed. M. Cooper, Ellis Horwood series in Physics and its applications 1994.
L. Dobrzyński, E. Droste, R. Wołkiewicz, Ł. Adamowski, W. Trojanowski, Spotkanie z promieniotwórczością ,IPJ 2010.
J. B. England, Metody doświadczalne fizyki jądrowej, PWN Warszawa 1980.
J. Janczyszyn, Wybrane zagadnienia fizyczne i metodyczne oraz przykłady zastosowań instrumentalnej neutronowej analizy aktywacyjnej, ZN AGH Kraków 1991.
A. Z. Hrynkiewicz red., praca zbiorowa, Człowiek i promieniowanie jonizujące, PWN, Warszawa 2001.
A. Oleś, Metody eksperymentalne fizyki ciała stałego, WNT Warszawa 1998.
A. Oleś i in. Magnetic Structure Determined by Neutron Diffraction, PWN Warszawa 1976.
Literatura uzupełniająca:
L. Sosnowski, Wstęp do fizyki ciała stałego, WUW Warszawa 1977.
B. Staliński red., praca zbiorowa, Fizyka i chemia ciała stałego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1977.
|
Efekty uczenia się: |
Student:
1. rozumie fundamentalne znaczenie fizyki dla rozwoju technologicznego, gospodarczego i cywilizacyjnego oraz, o ile specjalność to przewiduje, jej znaczenie dla ochrony zdrowia (K_W01);
2. ma pogłębioną świadomość wagi eksperymentu jako sposobu weryfikacji koncepcji teoretycznych, świadomość niepewności eksperymentalnych oraz świadomość szczególnej odpowiedzialności za wyniki prowadzonych badań, w tym, o ile specjalność to przewiduje, w odniesieniu do zastosowań medycznych ( K_W03);
3. zna ograniczenia stosowalności wybranych koncepcji teoretycznych oraz procedur eksperymentalnych, w tym, o ile specjalność to przewiduje, procedur pomiarowych stosowanych w fizyce medycznej (K_W04);
4. ma pogłębioną wiedzę w zakresie fizyki fazy skondensowanej, zna i rozumie podstawowe koncepcje teoretyczne, modele matematyczne wybranych zjawisk oraz zna zastosowania praktyczne, o ile specjalność to przewiduje (K_W05);
4. zna sposoby eksperymentalnej weryfikacji wybranych koncepcji z zakresu fizyki fazy skondensowanej, o ile specjalność to przewiduje (K_W06);
5. ma pogłębioną wiedzę z matematyki w zakresie matematycznych metod fizyki oraz, o ile specjalność to przewiduje, z zakresu analizy transformat i analizy danych ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań w fizyce medycznej (K_W11);
6. umie ze zrozumieniem stosować metody fizyki teoretycznej do ilościowej i jakościowej analizy wybranych układów i zjawisk fizycznych w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U09);
7. umie określić kierunek uczenia się i zrealizować wybrany program kształcenia w ramach studiów z fizyki w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U11);
8. umie stosować poznane narzędzia matematyki do formułowania i rozwiązywania wybranych problemów z fizyki i zastosowań praktycznych, o ile specjalność to przewiduje (K_U13);
9. rozumie potrzebę stałego pogłębiania swojej wiedzy oraz potrzebę przekazywania społeczeństwu rzetelnej, opartej na dowodach wiedzy z zakresu fizyki i jej zastosowań, w tym, o ile specjalność to przewiduje, zastosowań medycznych (K_K02);
|
Zakres tematów: |
Tematy podejmowane na seminariach:
1. Dualistyczna natura neutronu, energia wyzwalana w reakcjach jądrowych, bilans energetyczny, defekt masy;
2. Prawo rozpadu promieniotwórczego, rozpad prosty, następczy, mieszany, rozgałęziony, aktywność źródeł, aktywność właściwa, wydajność radionuklidów, rozdział radionuklidów, skład izotopowy;
3. Schematy reakcji w zależności od przekrojów czynnych, energia rozszczepienia, emisja podczas rozszczepień łańcuchowych, scenariusze rozpraszania w zależności od rozkładu mas i energii;
4. Schematy reakcji w zależności od przekrojów czynnych, energia rozszczepienia, emisja podczas rozszczepień łańcuchowych, scenariusze rozpraszania w zależności od rozkładu mas i energii;
5. Liniowe i masowe współczynniki absorpcji, zasięg promieniowania I i II prawo Bragga, LET, energia progowa;
6. Maxwellowski rozkład szybkości cząsteczek, średnia droga swobodna cząsteczek, liczba zderzeń, moc strumieni neutronowych;
7. Jonizacja pierwotna, dyfuzja, współczynnik kolidujących mas, czasy aktywacji, czasy studzenia;
8. Generatory neutronowe, reakcje syntezy, reakcje spalacji, polimeryzacja, tandemy, reakcje łańcuchowe, współczynnik rozszczepienia, współczynnik powielania, parametry krytyczne, współczynnik moderacji;
9. Generatory neutronowe, reakcje syntezy, reakcje spalacji, polimeryzacja, tandemy, reakcje łańcuchowe, współczynnik rozszczepienia, współczynnik powielania, parametry krytyczne, współczynnik moderacji;
10. Reguły Nordheima, schemat poziomów jądrowych, czas życia radionuklidu;
11. Dawki pochłonięte w przypadku stosowania promieniowania neutronowego detekcja komorą jonizacyjną TE, zależność Bragga-Graya;
12. Scenariusz frakcji mieszanej przy detekcji TE, całkowite dawki pochłonięte, modyfikacja zależności Bragga-Graya;
13. Bezwzględny pomiar aktywności próbek, głębokość penetracji wiązki;
14. Statystyka w pomiarach aktywności;
|
Metody dydaktyczne: |
Studenci otrzymują listy zadań do rozwiązania, których treść jest skorelowana z treścią wykładu. Podczas zajęć przedstawiają ich treść oraz dyskutują sposoby rozwiązania. Szczególna uwaga zwracana jest na rozumienie używanych pojęć i treści, klarowność prezentacji, stymuluje grupę do zadawania pytań i dyskusji. Studenci są zachęcani do pracy zespołowej.
Egzamin pisemny odbywa się na podstawie oceny, która uwzględnia:
• umiejętność rozwiązywania zadań rachunkowych,
• rozumienie postawionych problemów,
• umiejętność korzystania z tablic i literatury,
• aktywność na zajęciach.
|