Komunikacja medialna

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zagadnieniami komunikacji z zastosowaniem nowych mediów. Treści przedmiotu prezentowane na wykładach obejmują zagadnienia wpływu technologii na kulturę, przegląd teorii dotyczących mediów i komunikacji ze szczególnym rozróżnieniem starych i nowe mediów, problematykę hybrydyzacji i zaniku gatunków w nowych mediach, problematykę definicji, klasyfikacji, teorii i języka nowych mediów oraz wpływu nowych mediów na współczesną kulturę. Omówione są zjawiska dotyczące współczesnych mediów takie jak konwergencja, remediacja, cyberprzestrzeń, cyberkultura, wirtualność, hipertekstualność, remiks, autoprezentacja w nowych mediach, a także społeczno-komunikacyjne aspekty nowych mediów.

Literatura podstawowa:

1. Bolter, J. D., Grusin R., Remediation: Understanding New Media, MIT Press, Cambridge 2000

2. Citko K., Morozewicz M. (red.), Autobiografizm w kulturze współczesnej, Trans Humana, Białystok 2012

3. Filiciak M., Ptaszek G., Komunikowanie (się) w mediach elektronicznych. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009.

4. Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001

5. Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005

6. Jenkins H., Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, WAiP, Warszawa 2006

7. Lessig L., Remiks. Aby sztuka i biznes rozkwitały w hybrydowej gospodarce, WAiP, Warszawa 2009

8. Levinson P., Nowe nowe media, WAM, Kraków 2010

9. Manovich L., Język nowych mediów, WAiP, Warszawa 2006

10. McLuhan M., Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2004

11. McQuail D., Teoria komunikowania masowego, przeł. Marta Bucholc, Alina Szulżycka, PWN, 2008.

12. van Dijk J., Społeczne aspekty nowych mediów. Analiza społeczeństwa sieci, przeł. Jacek Konieczny, PWN, Warszawa 2010.

Literatura uzupełniająca:

1. Jakubowicz K., Nowa ekologia mediów. Konwergencja a metamorfoza, Wydawnictwo Poltext, Warszawa 2011.

2. Niezgoda M., Świątkiewicz-Mośny M., Wagner A. (red)., com.unikowanie w zmieniającym się społeczeństwie, Kraków 2010

3. Levy P., Drugi potop, [w:] Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005

4. Williams R., Efekty technologii i jej wykorzystanie [w:] Andrzej Gwóźdź. [red.] Pejzaże audiowizualne. Telewizja-Wideo-Komputer, Universitas, Kraków 1997, s. 45-61.

Źródła internetowe:

1. Remiks. Teorie i Praktyki (red. Michał Gulik, Paulina Kaucz i Leszek Onak), Hub Wydawniczy Rozdzielczość Chleba, Kraków 2011, http://issuu.com/rozdzielczosc-chleba/docs/remiks_teorie_i_praktyki

Metody nauczania: wykład, prezentacje, referaty, dyskusja na zajęciach na temat zadanej literatury

Formy zaliczenia przedmiotu: zaliczenie na ocenę na podstawie aktywności na zajęciach, dyskusji na temat treści przedmiotu, wykonanych analiz i zadań, egzamin testowy z tematyki wykładów.