Filmoterapia

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	0800-AN2-2BDP
Kod Erasmus / ISCED:	05.002 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Filmoterapia
Jednostka:	Wydział Pedagogiki i Psychologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (opisowo):	Student powinien posiadać wiedzę o sztuce filmowej pozwalającą mu na zrozumienie symboliki dzieła filmowego, jego języka, form wyrazu i sposobów budzenia emocji. Student powinien posiadać wiedzę z zakresu psychologii pozwalającą mu na zrozumienie oddziaływania sztuki filmowej na widza oraz powstających w widzu emocji i myśli podczas oglądania filmu.
Tryb prowadzenia przedmiotu:	w sali
Skrócony opis:	Zakres tematyczny: 1. Sztuka i arteterapia w życiu człowieka 2. Filmoterapia jako samodzielny rodzaj filmoterapii 3. Film jako narzędzie terapeutyczne 4. Proces działań filmoterapeutycznych 5. Analiza i interpretacja wybranych dzieł filmowych o potencjale terapeutycznym Cele przedmiotu: - zapoznanie z teorią filmoterapii jako samodzielnego rodzaju arteterapii oraz możliwościami praktycznego zastosowania wiedzy z zakresu filmoterapii podczas działań terapeutycznych, edukacyjnych, profilaktycznych i innych - zrozumienie i nabycie umiejętności określania terapeutycznych właściwości dzieł filmowych - zrozumienie i nabycie umiejętności konstruowania filmoterapeutycznych warsztatów profilaktycznych w oparciu o gotowe dzieło filmowe lub własny scenariusz filmu - rozwijanie umiejętność dyskusji, umiejętność krytycznego myślenia oraz kształtowania własnej opinii na temat oglądanych obrazów filmowych
Pełny opis:	Profil studiów: Ogólnoakademicki Forma studiów: Niestacjonarne Rodzaj przedmiotu: Status przedmiotu - obowiązkowy Dziedzina i dyscyplina nauki: Interdyscyplinarna dziedzina nauk humanistycznych, społecznych i sztuki Rok studiów/semestr: II rok II stopnia, semestr zimowy Wymagania wstępne: Historia sztuki, Formy ekspresji filmowej, Kultura filmowa Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: Ćwiczenia, 15 godzin Metody dydaktyczne: dyskusja, analiza tekstu kultury, warsztaty grupowe Punkty ECTS: 3,00 Bilans nakładu pracy studenta – wskaźniki ilościowe: Nakład pracy studenta związany z zajęciami: Udział w ćwiczeniach: 60 godzin – 2 ptk ECTS Przygotowanie do ćwiczeń: 30 godzin – 1 ptk ECTS
Literatura:	Literatura podstawowa: 1. P. Rozmysłowicz, Arteterapia jako metoda korygowania zaburzeń emocjonalnych, (w:) Metody i formy terapii sztuką, L. Kataryńczuk-Mania (red.), Zielona Góra 2005, str. 11-17 2. W. Szulc, Początki arteterapii jako dyscypliny paramedycznej w Europie, (w:) Metody i formy terapii sztuką, L. Kataryńczuk-Mania (red.), Zielona Góra 2005, str. 7-10 3. J. Gładyszewska-Cylulko, Arteterapia w pracy pedagoga, Kraków 2011, str. 7-23 4. W. Szulc, Nauczanie sztuki i arteterapia, (w:) Edukacja kulturalna i aktywność artystyczna, Dz. Jankowski (red.), Poznań 1996r, str. 173-183 5. H. Depta, Film i wychowanie, Warszawa 1975, str. 29-39 6. J. Płażewski, Język filmu, Warszawa 1982, str. 16-33 7. J. Mytnik, Filmoterapia jako samodzielny rodzaj arteterapii, (w:) Arteterapia – Terapia sztuką w praktyce, nr 3/2010, E. Rybicka (red.), Warszawa 2010, str. 27-28 8. J. M. Haltof, Kinoterapia – przeżyjmy katastrofę, (w:) Kino, J. Toeplitz (red.), Warszawa 1985, nr 9, str. 24-26 9. E. Morin, Kino i wyobraźnia, tłum. K. Eberhardt, Warszawa 1975, str.116-143 10. A.Tyburska, Film w odbiorze nieletnich sprawców czynów karalnych, Szczytno 2002, str. 85-96 11. B. Skowronek, Konceptualizacje filmu i jego oglądania w języku młodzieży, Kraków 2007, str. 186-195 12. J. Pisarek, P. Francuz, Poznawcze i emocjonalne zaangażowanie widza w film fabularny w zależności od typu bohatera, (w:) Psychologiczne aspekty komunikacji audiowizualnej, P. Francuz (red.), Lublin 2007, str. 165-186 13. A. Helman, A. Pitrus, Podstawy wiedzy o filmie, Gdańsk 2008, str. 169-176; 237-252 14. E. Nurczyńska-Fidelska, K. Klejsa, T. Kłys, P. Sitarski, Kino bez tajemnic, Warszawa 2009, str. 28-40; 42-54 15. A. Helman, Wstęp (w:) Kino gatunków, A. Helman (red.), Kraków 1991 16. M. Przylipiak, Kino stylu zerowego. Z zagadnień estetyki filmu fabularnego, Gdańsk 1994, str. 39-54; 59-83 17. J. Pisarek, P. Francuz, Poznawcze i emocjonalne zaangażowanie widza w film fabularny w zależności od typu bohatera, (w:) Psychologiczne aspekty komunikacji audiowizualnej, P. Francuz (red.), Lublin 2007, str. 165-186 18. J. Płażewski, Język filmu, Warszawa 1982, str. 331-344; 415-426 19. J. Mytnik, Muzyka filmowa i kolorystyka filmu jako czynniki filmoterapii, (w:) Arteterapia – Terapia sztuką w praktyce, nr 4/2010, E. Rybicka (red.), Warszawa 2010, str. 28-31 20. A. Helman, A. Pitrus, Podstawy wiedzy o filmie, Gdańsk 2008, str. 133-141 21. S. Popek, Barwy i psychika: percepcja, ekspresja, projekcja, Lublin 1999, str. 80-108 22. P. Bellantoni, Jeśli to fiolet, ktoś umrze. Teoria koloru w filmie, Warszawa 2010 23. M. Stańko, Uczestnicy, metody i efekty arteterapii – synteza badań, (w:) Arteterapia w medycynie i edukacji, W. Karolak, B. Kaczorowska (red.), Łódź 2008, str. 185-194 24. E. Konieczna, Baśń w literaturze i filmie. Rola baśni filmowej w edukacji filmowej dzieci w wieku przedszkolnym, Kraków 2005, str. 69-86 25. L. R. Brody, J. A. Hall, Płeć, emocja i ekspresja (w:) Psychologia emocji, M. Levis, J. M. Haviland-Jones (red.), Gdańsk 2005, str. 431-442 Literatura dodatkowa: 1. J. Gładyszewska-Cylulko, Arteterapia w pracy pedagoga, Kraków 2011 2. E. J. Konieczna, Arteterapia w teorii i praktyce, Kraków 2003, str. 13-30 3. A. Helman, J. Ostaszewski, Historia myśli filmowej, Gdańsk 2007 4. E. Nęcka, Psychologia twórczości, Gdańsk 2005, str. 53-96 5. J. Ostaszewski, Rozumienie opowiadania filmowego, Kraków 1999, str. 55-59; 73-78 6. U. Eco, Sztuka, Kraków 2008, str. 205-212 7. D. Bordwell, K. Thompson, Film Art – sztuka filmowa, Warszawa 2010 8. B. Nichols, Typy filmu dokumentalnego (w:) Metody dokumentalne w filmie, D. Rode, M. Pieńkowski (red.), Łódź 2013 9. Kino gatunków, A. Helman (red.), Kraków 1991 10. Kino gatunków wczoraj i dziś, K. Loska (red.), Kraków 1998 11. S. Kracauer, Teoria filmu: wyzwolenie materialnej rzeczywistości, Warszawa 1975, str. 155-177 12. G. Stachówna, Władcy wyobraźni, Kraków 2006 13. A. Helman, Rola muzyki w filmie, Warszawa 1964 14. J. Wierszyłowski, Psychologa muzyki, Warszawa 1979, str. 264-293 15. T. Natanson, Wstęp do nauki o muzykoterapii, Wrocław 1979 16. G. Zeugner, Barwa i człowiek, Warszawa 1965 17. D. Wedding, M. A. Boyd, R. M. Niemiec, Kino i choroby psychiczne. Filmy, które pomagają zrozumieć zaburzenia psychiczne, Warszawa 2014 18. J. Aumont, M. Marie, Analiza filmu, Warszawa 2011 19. S. Siek, Autopsychoterapia, Warszawa 1985
Efekty uczenia się:	K_W15 – student ma uporządkowaną wiedzę o uczestnikach działalności pomocowej i terapeutycznej, pogłębioną w wybranych zakresach K_U01 – student posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat zjawisk społecznych rozmaitej natury, przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowaniu ich z punktu widzenia problemów edukacyjnych K_U02 – student potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki, psychologii i arteterapii w celu analizy złożonych problemów pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych
Metody i kryteria oceniania:	Zaliczenie na ocenę

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.