Organizowanie społeczności lokalnej

W ramach przedmiotu zajmiemy się następującymi tematami:

1. Czym jest społeczność lokalna? Jak funkcjonuje społeczność zdezintegrowana, a jak zintegrowana. Na czym polega idea organizowania społeczności lokalnej. Metoda środowiskowa H.Radlińskiej. Modele społeczności lokalnej. Kroki procesu rozwoju lokalnego. Empowerment.

2. Tworzenie mapy zasobów i potrzeb lokalnych. Diagnoza głównych problemów i potrzeb mieszkańców.

3. Animator Społeczny. Czym jest animacja społeczna. Misja animatora społecznego. Animator społeczny jako twórca kapitału społecznego. Rola animatora społecznego. Lidera a animator społeczny. Etapy procesu rozwoju lokalnego prowadzone przez animatora.

4. Tworzenie partnerstw lokalnych. Czym jest partnerstwo lokalne. Jak organizować partnerstwo lokalne?

5. Instytucje w procesie organizowania społeczności lokalnej. Rodzaje instytucji publicznych w Polsce. Instytucje obywatelskie. Grupy samopomocowe.

6. Model Centrum Aktywności Lokalnej jako skuteczna forma aktywizowania społeczności lokalnej w Polsce. Przykłady zagraniczne modeli organizowania społeczności lokalnej.

7. Ewaluacja w procesie animowania społeczności lokalnej.

Wykłady będę wprowadzały w przestrzeń społeczności lokalnej i środowiska lokalnego. Budowanie przekazu o skuteczności aktywizowania i organizowania społeczności lokalnej jako podstawy rozwoju lokalnego będzie uzupełnione przez samodzielną pracę studentów nad miejscowościami, w których mieszkają. Będą tworzyli Plany Aktywizacji Społeczności Lokalnej, wypełnionych mapą zasobów i potrzeb, diagnozą uszczegóławiającą potrzeby społeczności lokalnej i wybrany zostanie opisany, ukonkretyzowany i przygotowany plan działania, wykorzystania określonych zasobów, zbudowania partnerstwa lokalnego.

Przedmiot ma przekonać słuchaczy do idei organizowania społeczności lokalnej jako elementy poprawnego rozwoju wspólnoty oraz możliwości radzenia sobie z problemami społecznymi. Student pozna strukturę społeczności lokalnej, rozpozna zasoby i potrzeby środowiska lokalnego. Dokona diagnozy potrzeb i przygotuje plan działania, motywowania ludzi do aktywności, planowania rozwiązywania problemów lokalnych. W ramach przedmiotu poznamy także pozytywne przykłady realizowanych programów aktywizacji społeczności lokalnej, w tym model Centrum Aktywności Lokalnej. Rozpoznanie struktury społeczności lokalnej, budowanie wspólnoty, odnajdywanie instytucji społecznych, w tym organizacji pozarządowych, ale także instytucji samorządowych do realizacji wspólnych działań, budowanie partnerstw lokalnych ma dać umiejętność pracy metodą środowiskową wprowadzaną przez H.Radlińską. Należy zbudować wiedzę niezbędną dla animatorów społecznych pracujących w środowisku lokalnym.

Z punktu widzenia pedagogicznego zostanie zwrócona uwaga na fakt, iż człowiek wychowany w oparciu o empatię i zaangażowanie w społeczności lokalnej nabywa umiejętności społecznych, przydatnych także podczas opuszczenia rodzinnego środowiska.

1. Henderson P., Thomas D., Umiejętności pomocne w pracy ze społecznością.

2. Twevetrees A., Pracując ze społecznością.

3. Mendel M., Pedagogika miejsca wspólnego. Miasto i szkoła. Katedra. Wydawnictwo naukowe. Gdańsk 2017

4. pod red. Mendel M., Pedagogika Miejsca. Wydawnictwa Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP we Wrocławiu. Wrocław 2006

5. Skrzypczak B., W kierunku społecznościowej pracy socjalnej. Edukacyjno- środowiskowe determinanty interwencji publicznej. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich. Warszawa 2014

6. Pilch T., Lepalczyk I., Pedagogika Społeczna. Wydawnictwo ,,Żak", Warszawa 2003

7. Rymsza M., Praca środowiskowa w Polsce - tradycja i teraźniejszość. Dobre praktyki. Instytut Spraw Społecznych

8. Green M., Moore H., O'Brien J., Rozwój społeczności w oparciu o zasoby. Model ABCD w praktyce. CAL. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich. Warszawa 2014

9. Skinner S., Silniejsze społeczności. Jak budować potencjał społeczności i sektora publicznego. CAL. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich. Warszawa 2014