Podstawy treningu interpersonalnego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0800-ZS1-3GOE | Kod Erasmus / ISCED: |
05.001
![]() |
Nazwa przedmiotu: | Podstawy treningu interpersonalnego | ||
Jednostka: | Wydział Pedagogiki i Psychologii | ||
Grupy: |
3 rok 1st. RES stac. sem. zimowy Moduł specjalnościowy - stac. I stop. Pedagogika |
||
Punkty ECTS i inne: |
3.00 ![]() ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski | ||
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
||
Założenia (opisowo): | 1. Poznanie mechanizmów psychologicznych kierujących jednostką w kontaktach międzyludzkich. 2. Rozwijanie kompetencji interpersonalnych, tj. komunikatywność, umiejętność wyrażania emocji, autoprezentacja, kreatywność, umiejętność dostosowania się do zmiany i radzenia sobie w sytuacji konfliktu. 3.Nabycie umiejętności prawidłowego wyrażania swoich poglądów i opinii w sposób nienaruszający praw i godności drugiego człowiek. 4. Nabycie umiejętności własnej oceny i planowania swojego przyszłego działania resocjalizacyjnego w oparciu o zasoby indywidualne oraz potencjał klienta. |
||
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
||
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest rozwijanie umiejętności z zakresu efektywnej komunikacji interpersonalnej, umiejętności współpracy w grupie. Podczas zajęć nacisk kładziony jest na interakcje z innymi uczestnikami, doświadczanie "tu i teraz", eksperymentowanie z nowymi zachowaniami, ekspresję emocji i uczuć. Praca warsztatowa ukierunkowana jest na ocenę i rozwój własnych kompetencji interpersonalnych oraz poznanie kompetencji wymaganych w realizowaniu zróżnicowanych ról zawodowych. |
||
Pełny opis: |
Trening interpersonalny jest procesem uczenia się w oparciu o doświadczenia interpersonalne uzyskiwane i analizowane w czasie spotkań grupy. Podczas zajęć studenci będą mogli uczestniczyć w rozmaitych ćwiczeniach, zadaniach, scenkach, podczas których realizowany będzie główny cel treningu, jakim jest ćwiczenie i ulepszanie umiejętności ważnych w kontaktach z drugim człowiekiem. Uczestnicy poznają przy tym strukturę treningu, formy jego prowadzenia, a poprzez własne doświadczenie obecności i aktywności w zajęciach, zdobyć umiejętność planowania sesji treningowej. Poznają także czym są informacje zwrotne, czyli wzajemne komunikowanie informacji o subiektywnych reakcjach jednej osoby na zachowanie drugiej. Poprzez uzyskiwanie takich informacji uczestnik treningu interpersonalnego dowiaduje się, jak jest odbierany przez innych ludzi w konkretnych sytuacjach interpersonalnych, jakie uczucia i myśli wywołuje u nich jego zachowanie. W ten sposób uczestnicy będą mogli porównać i sprawdzić własne wyobrażenia i sądy dotyczące tego, co jak im się wydaje, inni ludzie czują i myślą na ich temat. Często stanowi to pobudkę do wprowadzania zmian w osobistych schematach myślenia i spostrzegania samego siebie i innych ludzi. |
||
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: Colman A. M., Słownik Psychologii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. Jedliński K., Trening interpersonalny, Wydawnictwo W.A.B, Warszawa 2008 lub 2011. Mellibruda J., Ja – Ty – My. Psychologiczne możliwości ulepszania kontaktów międzyludzkich. Nasza Księgarnia, Warszawa 1986. Zaborowski Z., Trening interpersonalny. Podstawy teoretyczne – procesy - techniki, Wydawnictwo Naukowe „Scholar”, Warszawa 1997. Egan, G., Twarzą w twarz: Uczestnictwo w grupowym treningu psychologicznym i rozwój interpersonalny, Zysk i S-ka, Poznań 2001. Literatura uzupełniająca: Buscaglia L. F., Miłość. O sztuce okazywania uczuć, GWP, Gdańsk 2007. |
||
Efekty uczenia się: |
STUDENT: 1. Ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich prawidłowości i zakłóceń, kompetencji interpersonalnych istotnych z perspektywy przyszłej pracy związanej z planowaniem i realizowaniem oddziaływań resocjalizacyjnych (K_W08). 2. Ma elementarną wiedzę na temat projektowania ścieżki własnego rozwoju (K_W18). 3. Ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej w swojej działalności resocjalizacyjne (K_K04). 4. 1. Ma rozwinięte umiejętności, kompetencje interpersonalne, potrafi używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki resocjalizacyjnej, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów (K_U07). 5. Potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w podejmowanej działalności korekcyjno - naprawczej, dostrzega i analizuje dylematy etyczne; przewiduje skutki konkretnych działań resocjalizacyjnych (K_U12). |
||
Metody i kryteria oceniania: |
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest: obecność na zajęciach, aktywność, projekt. Dopuszcza się jedną możliwą nieobecność. Każdą inną należy zaliczyć ustalając formę zaliczenia indywidualnie z osobą prowadzącą. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2018/19" (zakończony)
Okres: | 2018-10-01 - 2019-06-30 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Anna Chańko-Kraszewska | |
Prowadzący grup: | Anna Chańko-Kraszewska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
|
Skrócony opis: |
Trening interpersonalny jest procesem uczenia się w oparciu o doświadczenia interpersonalne uzyskiwane i analizowane w czasie spotkań grupy. Podczas zajęć studenci będą mogli uczestniczyć w rozmaitych ćwiczeniach, zadaniach, scenkach, podczas których realizowany będzie główny cel treningu, jakim jest ćwiczenie i ulepszanie umiejętności ważnych w kontaktach z drugim człowiekiem. Uczestnicy poznają przy tym strukturę treningu, formy jego prowadzenia, a poprzez własne doświadczenie obecności i aktywności w zajęciach, zdobyć umiejętność planowania sesji treningowej. Poznają także czym są informacje zwrotne, czyli wzajemne komunikowanie informacji o subiektywnych reakcjach jednej osoby na zachowanie drugiej. Poprzez uzyskiwanie takich informacji uczestnik treningu interpersonalnego dowiaduje się, jak jest odbierany przez innych ludzi w konkretnych sytuacjach interpersonalnych, jakie uczucia i myśli wywołuje u nich jego zachowanie. W ten sposób uczestnicy będą mogli porównać i sprawdzić własne wyobrażenia i sądy dotyczące tego, co jak im się wydaje, inni ludzie czują i myślą na ich temat. Często stanowi to pobudkę do wprowadzania zmian w osobistych schematach myślenia i spostrzegania samego siebie i innych ludzi. | |
Pełny opis: |
Cele treningu interpersonalnego dotyczą obszaru zjawisk, jakim jest ulepszanie pewnych umiejętności psychologicznych ważnych w kontaktach z ludźmi. Podstawowe cele treningu interpersonalnego to uczenie się i rozwijanie umiejętności: • spostrzegania i rozumienia innych ludzi i samego siebie w trakcie kontaktów z innymi, • komunikowania się (wyrażania myśli i uczuć, uważnego słuchania ze zrozumieniem, wrażliwości na sygnały niewerbalne itd.), • rozwiązywania problemów i konfliktów międzyludzkich, • udzielania i przyjmowania wsparcia, • uczenia się w oparciu o doświadczenia osobiste. | |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: Colman A. M., Słownik Psychologii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. Jedliński K., Trening interpersonalny, Wydawnictwo W.A.B, Warszawa 2008 lub 2011. Mellibruda J., Ja – Ty – My. Psychologiczne możliwości ulepszania kontaktów międzyludzkich. Nasza Księgarnia, Warszawa 1986. Zaborowski Z., Trening interpersonalny. Podstawy teoretyczne – procesy - techniki, Wydawnictwo Naukowe „Scholar”, Warszawa 1997. Egan, G., Twarzą w twarz: Uczestnictwo w grupowym treningu psychologicznym i rozwój interpersonalny, Zysk i S-ka, Poznań 2001. Literatura uzupełniająca: Buscaglia L. F., Miłość. O sztuce okazywania uczuć, GWP, Gdańsk 2007. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2019/20" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-06-30 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Beata Mirucka | |
Prowadzący grup: | Beata Mirucka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Trening interpersonalny jest procesem zdobywania wiedzy o sobie samym, swoich emocjach, zachowaniach, postawach w relacjach z innymi ludźmi. Studenci będą mogli uczestniczyć w ćwiczeniach i scenkach, podczas których realizowane będą dwa główne cele: a/ zwiększanie swojej samoświadomości oraz b/ doskonalenie swoich umiejętności niezbędnych do budowania kontaktów z innymi. | |
Pełny opis: |
Zagadnienia: 1. Komunikacja niewerbalna (cechy mowy niewerbalnej, kontakt wzrokowy, niewerbalna ekspresja emocji) 2. Modele komunikacji werbalnej (błędy zakłócające przepływ informacji i budowania relacji, diagnoza własnego stylu komunikowania się) 3. Kształtowanie umiejętności komunikowania się (reguły i sposoby aktywnego słuchania, komunikat typu „ja“, pytania otwarte i zamknięte, informacje zwrotne, odkrywanie ukrytych znaczeń wypowiedzi) 4. Bariery komunikacyjne (indywidualny styl rozmawiania, kształtowanie empatii, czyli rozszerzanie własnej perspektywy o perspektywę innych) 5. Zdolności precyzyjnego wypowiadania swoich myśli i uczuć (zwiększanie jasności wypowiedzi, stopniowanie ekspresji swoich emocji, porozumiewanie się w sytuacjach trudnych i niejasnych) 6. Komunikacja problemów (prowadzenie rozmowy bez stosowania przemocy, wg zasady F-fakty, U-uczucia, K-konsekwencje, O-oczekiwania. 7. Świadomość siebie w komunikowaniu się (przyjmowana postawa, model: otwarte, ślepe, ukryte, nieznane JA, zwiększanie swojej atrakcyjności komunikacyjnej, 8. Konflikty komunikacyjne (warunki i etapy konstruktywnego rozwiązywania konfliktów) 9. Asertywne komunikowanie się (asertywność vs agresywność, asertywność vs bierność, asertywne wyrażanie próśb i odmowy oraz konstruktywne udzielanie krytyki i asertywne radzenie sobie z krytyką innych) | |
Literatura: |
Adler R.B., L.B. Rosenfeld, R.F. Proctor; Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się. Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2006 Głodowski W., Komunikowanie interpersonalne, Hansa Communication, Warszawa 2001 Knapp M., J. A. Hall; Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich. Astrum, Wrocław 2008 Nęcki Z.; Komunikacja międzyludzka, Oficyna Wydawnicza Drukarnia Antykwa, Kraków 2000 Sikorki W.; Niewerbalna komunikacja interpersonalna doskonalenie przez trening, wyd. DIFIN, 2011 Retter H., Komunikacja codzienna w pedagogice, GWP, Gdańsk 2005 Stewart J. (red.); Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej. PWN, Warszawa 2008 Sztejnberg A., Podstawy komunikacji społecznej w edukacji, ASTRUM, Wrocław 2001, |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.