Psychologia kliniczna

obowiązkowe

Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami oraz najważniejszymi współczesnymi osiągnięciami psychologii klinicznej.

Przedstawienie problematyki ogólnej psychopatologii i szczegółowej ze wskazaniem na symptomatologię zaburzeń emocjonalnych i zaburzeń rozwoju, ich etiologię i patomechanizmy.

Przedstawienie wybranych praktycznych zastosowań rozumienia psychopatologii w odniesieniu do dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych.

Przekazanie wiedzy na temat instytucji świadczących pomoc w zakresie ochrony zdrowia psychicznego.

Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu psychologii klinicznej, pogłębienie i zrozumienie mechanizmów psychologicznych warunkujących powstanie zaburzeń psychicznych.

1. Wprowadzenie do psychologii klinicznej

(Przedmiot i zadania psychologii klinicznej. Definiowanie podstawowych pojęć: zaburzenia rozwoju, zaburzenia zachowania, zaburzenia psychiki i osobowości. Rozumienie normalności i zdrowia w psychologii klinicznej. Znaczenie koncepcji i teorii w psychologii klinicznej)

2. Diagnoza zaburzeń klinicznych

(Rozumienie normy w psychologii klinicznej. Patomechanizm zaburzeń psychicznych – czynniki biologiczne i psychospołeczne. Podstawowe podziały zaburzeń psychicznych u dzieci, młodzieży i dorosłych wg DSM IV i ICD 10)

3. Stres psychologiczny i mechanizmy radzenia sobie z nim

(Biologiczne i psychologiczne ujęcie stresu. Czynniki kształtujące odporność na stres. Strategie i style radzenia sobie ze stresem. Zespół stresu pourazowego)

4. Relacja przywiązania jako główny predyktor zdrowia psychicznego

(Kluczowe tezy Bowlby’ego. Style przywiązania u dzieci. Style przywiązania u osób dorosłych. Związki nieprawidłowych rodzajów więzi z zaburzeniami psychicznymi)

5. Zaburzenia odżywiania: anoreksja i bulimia psychiczna

(Diagnoza anoreksji i bulimii psychicznej wg DSM V. Obraz kliniczny i modele etiologiczne zaburzeń odżywiania. Rozumienie anoreksji i bulimii psychicznej w wybranych teoriach psychologicznych. Formy pomocy osobom z zaburzeniami odżywiania)

6. Proces żałoby naturalną reakcją na stratę

(Fazy przeżywania żałoby. Normatywny i patologiczny proces żałoby. Sposoby pomagania osobom doświadczającym ważnych strat w życiu.)

7. Psychoterapia jako podstawowa metoda leczenia zaburzeń psychicznych

(Różne sposoby rozumienia psychoterapii. Charakter zmiany osiąganej w psychoterapii - zmiana: zachowania, relacji interpersonalnych, systemu rodzinnego, właściwości intrapsychicznych. Główne nurty w psychoterapii.

Wspólne cechy podejść psychoterapeutycznych)

WYKAZ LITERATURY OBOWIĄZKOWEJ:

Sęk, H. (2006). Psychologia kliniczna, T. 1. Warszawa: Wydawnictwo PWN.

Rozdział 1. Psychologia kliniczna jako dziedzina badań i praktyki.

Rozdział 4. Pojęcia normy, normalności i zdrowia.

Sęk, H. (2006). Psychologia kliniczna, T. 1. Warszawa: Wydawnictwo PWN.

Rozdział 2. Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży – wybrane zagadnienia.

Rozdział 3. Psychologia zaburzeń osobowości i zaburzeń lękowych.

Rozdział 5. Psychologia zaburzeń afektywnych.

Rozdział 6. Psychologiczne następstwa stresu traumatycznego.

Kednall, P.C. (2012). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Techniki terapeutyczne dla profesjonalistów i rodziców. Gdańsk: GWP.

Rozdział 4. Zaburzenia zachowania

Rozdział 5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi

Rozdział 8. Zaburzenia odżywiania

Rozdział 10. Całościowe zaburzenia rozwoju

WYKAZ LITERATURY UZUPEŁNIAJĄCEJ:

Heszen, I. (2013). Psychologia stresu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Rozdział 1. Co to jest stres? Od klasycznych do współczesnych koncepcji stresu.

Van Der Kolk, B (2018). Strach ucieleśniony. Mózg, umysł i ciało w terapii traumy. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.

Rozdział 10: Trauma rozwojowa: ukryta epidemia.

Ma pogłębioną wiedzę na temat psychologicznych aspektów tworzenia więzi, funkcjonowania systemów rodzinnych i ich wpływu na powstawanie zaburzeń natury psychicznej. KA7_WG6

Ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat psychologicznych podstaw wychowania. Rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności psychicznej, harmonii i dysharmonii psychicznej, normy i patologii psychicznej. KA7_WK4

Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania zaburzonego psychologicznego funkcjonowania człowieka. KA7_WK4

Potrafi sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi psychologii klinicznej w celu analizowania podejmowanych działań praktycznych. KA7_WG7

Jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej. Dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą. Poszukuje optymalnych rozwiązań i możliwości korygowania nieprawidłowych działań pedagogicznych. KA7_WK8

Ocena na podstawie testu wiadomości