Socjologia dewiacji

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	380-SS2-1DEW
Kod Erasmus / ISCED:	05.002 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Socjologia dewiacji
Jednostka:	Wydział Nauk o Edukacji
Grupy:	1rok 2st. PS stac. sem zimowy Moduł podstawowy - stac. II stop. Praca socjalna
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Skrócony opis:	Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką socjologii dewiacji i wybranymi pojęciami teoretycznymi niezbędnymi do opisywania społecznych uwarunkowań zachowań dewiacyjnych. Poznanie specyfiki funkcjonowania najbardziej kluczowych instytucji kontroli społecznej.
Pełny opis:	Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: stacjonarne Rodzaj przedmiotu: status przedmiotu - obowiązkowy (M_2) Dziedzina i dyscyplina nauki: dziedzina nauk społecznych, dyscyplina: socjologia Rok studiów/semestr: I rok II° Wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu socjologii ogólnej i socjologii dewiacji Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 15 godzin wykładów i 15 godzin ćwiczeń Metody dydaktyczne: konsultacje, ćwiczenia, wykłady Punkty ETCS: 5 punktów Bilans nakładu pracy studenta: Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Udział w wykładach – 15 godzin Udział w ćwiczeniach – 15 godzin Konsultacje z nauczycielem akademickim – 20 godzin Razem: 50 godzin Samodzielna praca studenta: Przygotowanie do zajęć – 25 godzin Przygotowanie do kolokwium– 25godzin Przygotowanie do ustnego zaliczenia – 25 godzin Razem: 75 godzin Łącznie: 125 godzin Wskaźniki ilościowe: wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 50 godzin - 2 punkty ETCS o charakterze praktycznym: 75 godzin - 3 punkty ETCS
Literatura:	iteratura podstawowa: Becker H., Outsiderzy. Studia z socjologii dewiacji, Warszawa 2009. Czerwińska – Jakimiuk E., Przestępczość młodocianych. Interpretacja zjawiska w świetle ogólnej teorii napięcia Roberta Agnew, Kraków 2011. Hołyst B., Kryminologia, Warszawa 2009. Hołyst B., Socjologia kryminalistyczna, tom 1, Warszawa 2007. Hołyst B., Socjologia kryminalistyczna, tom 2, Warszawa 2007. Hołyst B., Zagrożenia ładu społecznego, t. 1, PWN, Warszawa 2013. Jędrzejko M. (red.), Patologie społeczne, Pułtusk 2006. Kozak S., Patologie wśród dzieci i młodzieży. Leczenie i profilaktyka, Warszawa 2007. Kurzępa J., Młodzież pogranicza – „świnki”, czyli o prostytucji nieletnich, Kraków 2001. Perzanowski A., Odmieńcy. Antropologiczne studium dewiacji, Warszawa 2009. Pospiszyl I., Patologie społeczne, Warszawa 2008. Pospiszyl K., Przestępstwa seksualne, Warszawa 2007. Rowiński G., Socjologiczno-psychologiczna analiza grup wyznaniowych i subkultur w Polsce, Warszawa 2006. Siemaszko A., Granice tolerancji, Warszawa 1993. Urban B., Zachowania dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych, Kraków 2005. Walancik M., Aktualne przejawy patologii i dewiacji, Toruń 2009. M. Foucault, Nadzorować i karać, 1976 E. Goffman, Instytucje Totalne, Gdańsk 2011 Literatura uzupełniająca: Czabański A., Samobójstwa altruistyczne. Formy manifestacji, mechanizmy i społeczne reperkusje zjawiska, Kraków 2009. Durkheim E., Samobójstwo, Warszawa 2006. Guerreschi C., Nowe uzależnienia, Kraków 2010. Hołyst B., Suicydologia, Warszawa 2012. Kozak S., Patologie komunikowania w Internecie. Zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży, Warszawa 2011. Pospiszyl K., Przestępstwa seksualne: geneza, postacie, resocjalizacja oraz zabezpieczenia przed powrotnością, Warszawa 2009.
Efekty uczenia się:	K_W06: Ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat problemów społecznych, ich mechanizmów, genezy, identyfikacji oraz strategii ich rozwiązywania. K_W07: Ma rozszerzoną wiedzę o różnych rodzajach struktur, więzi społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjach. K_U01: Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pracy socjalnej oraz powiązanych z nią dyscyplin m.in. socjologii, pedagogiki i prawa w celu analizy złożonych problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych; K_U03: Potrafi rozpoznawać mechanizmy rządzące zjawiskami społecznymi. Rozumie procesy i zjawiska kierujące zachowaniem ludzi. Rozróżnia rodzaje i funkcje różnic indywidualnych w zakresie działania jednostki oraz elementów struktury osobowości. K_K01: Jest świadomy poziomu swojej wiedzy i umiejętności, odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia; W/w efekty weryfikuje się na podstawie dyskusji i zaliczenia końcowego.
Metody i kryteria oceniania:	Forma zaliczenia przedmiotu: kolokwium, egzamin pisemny

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.