Dziennikarskie źródła informacji
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0400-PS2-1DZI |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.001
|
Nazwa przedmiotu: | Dziennikarskie źródła informacji |
Jednostka: | Instytut Filologii Polskiej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | specjalnościowe |
Założenia (opisowo): | Zapoznanie studenta z głównymi sposobami zdobywania informacji przydatnych do konstruowania różnych form wypowiedzi dziennikarskich. Charakterystyka podstawowych gatunków prasowych. Najważniejsze wyznaczniki strukturalne, poznawcze, pragmatyczne i stylistyczne, notatki, zapowiedzi, sylwetki, komentarza, felietonu, wywiadu i reportażu. |
Skrócony opis: |
Zapoznanie studenta z głównymi sposobami zdobywania informacji przydatnych do konstruowania różnych form wypowiedzi dziennikarskich. |
Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: stacjonarne Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, literaturoznawstwo Rok studiów/semestr: 2018/2019, semestr zimowy Wymagania wstępne: Znajomość podstaw dziennikarstwa Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenie zajęć: 15, zajęcia warsztatowe połączone z prezentacją. Metody dydaktyczne: dyskusja, warsztaty. Punkty ECTS: 1. Bilans nakładu pracy studenta: udział w ćwiczeniach: 15h; przygotowanie do zajęć: 15h; konsultacje - 3 h Razem: 33 h Wskaźniki ilościowe: zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela 7 godz. (1.0 ECTS), zajęcia praktyczne 8 godz. (0.0 ECTS) |
Literatura: |
Lektura podstawowa: PWN Leksykon Media. Red. E. Banaszkiewicz - Zygmunt. Warszawa 2000. Encyklopedia wiedzy o prasie. Red. J. Maślanka. Wrocław 1976. Popularna encyklopedia mass mediów. Red.J.Skrzypczak. Poznań 1999. Dziennikarstwo i świat-mediów. Wyd.3.zmien. Red. Z.Bauer i E.Chudziński. Kraków 2004. Gatunki dziennikarskie – rodowód, cechy, funkcje, w: O warsztacie dziennikarskim, pod red. J. Adamowskiego, Warszawa 2002. Goban-Klas T.: Komunikowanie i media masowe. Teorie prasy radia, telewizji i internetu. Warszawa 1999. Hennesy B., Tematy i sposoby ujęcia, w: Tegoż, Dziennikarstwo publicystyczne, Kraków 2009. Kafel M.: Prasoznawstwo. Wstęp do problematyki. Warszawa 1966. Kunczik M., Zipfel A., Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i komunikowaniu. Warszawa 2000. Magdoń A., Źródła informacji, w: Tegoż, Reporter i jego warsztat, Kraków 2000. Taylor L.,Willis A.: Medioznawstwo. Teksty,instytucje i odbiorcy. Kraków 2006. Golka B.,Michalski B., Etyka dziennikarska a kwestie informacji masowej. Warszawa 1989. Rivers W.,Mathews C., Etyka środków przekazu. Warszawa 1995. Sobczak J., Prawo prasowe. Podręcznik akademicki. Warszawa 2000. Billingham J., Redagowanie tekstów. Warszawa 2006. Garlicki B.: Metodyka dziennikarska. Krak6w 1974. Wolny-Zmorzyński K.,Kaliszewski A.,Furman w: Gatunki dziennikarskie. Teoria, praktyka, język. Warszawa 2006. Goban-Klas T., Public relations, czyli promocja reputacji. Warszawa 1997. |
Efekty uczenia się: |
KA7_WK1 KA7_WK2 KA7_WGK2 KA7_UWKOU2 KA7_UWKOU3 KA7_ UWKOU4 KA7_ KKO2 KA7_ KKO3 KA7_KO1 KA7_ KOR1 KA7_KOR2 |
Metody i kryteria oceniania: |
Warsztaty grupowe połączone z pracami terenowymi. Zaliczenie na ocenę. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.