(in Polish) Komunikacja alternatywna

1. Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych metod komunikacji.

2. Komunikacja tak/nie

3. Komunikacja jednoznaczna – przedmioty rzeczywiste, modele, klocki komunikacja obrazkowa – zdjęcia, wyraźne kolorowe rysunki, klocki słowne premacka

4. Symbole pcs

5. Piktogramy

6. Symbole blissa

7. Tworzenie pomocy komunikacyjnych

8. Mowa ciała, gesty naturalne,

9. System obrazkowo – migowy – makaton

10. Polski język migowy

11. System językowo – migowy

12. Komunikowanie z osobami niewidomymi i głuchoniewidomymi

13. Ułatwiona komunikacja – tablica literowa

14. Wykorzystanie sprzętu technicznego do komunikowania i tworzenia pomocy dydaktycznych

15. Dobór metod komunikowania się

16. Wykorzystanie metod komunikacji alternatywnej w praktyce – film „porozumiewam się choć nie mówię”, „motyl i skafander” fragment,

17. Użytkownicy systemów komunikacji alternatywnej i wspomagającej

1. Anne Warrick „Porozumiewanie się bez słów” Stowarzyszenie Mówić bez słów, Warszwa 1999

2. Stephen von Tetzchner Harald Martinsen “Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się” Stowarzyszenie Mówić bez słów, Warszawa 2002

3. Alina Smyczek, Beata Bolon, Anna Bombińska – Domżał „Twoje znaki moje słowa i zabawa już gotowa! Program edukacyjny dla rodzin dzieci niemówiących, używających komunikacji wspomagającej” Stowarzyszenie Mówić bez słów, Kraków 2006

4. Magdalena Grycman, Alina Smyczek red.:„Wiem czego chcę! Doświadczenia polskich terapeutów i użytkowników wspomagających sposobów porozumiewania się” Stowarzyszenie „Mówić bez słów”, Kraków 2004

5. Magdalena Grycman, „Sprawdź jak się porozumiewam. Ocena efektywności porozumiewania się dzieci niemówiących wraz z propozycjami strategii terapeutycznych” Stowarzyszenie Rehabilitacyjne Centrum Rozwoju Porozumiewania, Wydawnictwo i Poligrafia Kurii Prowincjalnej Zakonu Pijarów, Kraków 2009,

6. Magdalena Grycman, „Program wspomagania kompetencji komunikacyjnej EMOCJE” Stowarzyszenie Rehabilitacyjne Centrum Rozwoju Porozumiewania, Kwidzyn 2010

7. Magdalena Grycman, „Program wspomagania kompetencji komunikacyjnej dzieci z ciężkimi zaburzeniami porozumiewania się. Jedzenie, Stowarzyszenie Rehabilitacyjne Centrum Rozwoju Porozumiewania, Kwidzyn 2010,

8. Anna Lechowicz, Komputerowe wspomaganie komunikacji niewerbalnej dzieci z wieloraką niepełnosprawnością, WSiP, Warszawa, 2004

9. Jacek Błeszyński: „Alternatywne i wspomagające metody komunikacji”, Impuls, 2006

10. Margaret Walker, Bogusława Kaczmarek: „Makaton – Słownictwo podstawowe – symbole”, Poznań 2006

11. Gestem – Obrazem – Słowem”, Stowarzyszenie Mówić bez słów”, Kraków 2005

W zakresie wiedzy słuchacz:

1) zna terminy związane z głęboką złożoną niepełnosprawnością oraz pedagogiką specjalną

2) zna terminy i pojęcia związane z komunikacją alternatywną i wspomagającą

3) ma wiedzę na temat metod komunikacji alternatywnej i wspomagającej

4) zna zagadnienia z zakresu komunikowania z osobami niemówiącymi oraz osobami z głęboką złożoną niepełnosprawności

5) zna możliwości wsparcia osób niemówiący za pomocą środków niskiej i wysokiej technologii

6) zna zasady i normy etyczne związane z wykonywaniem zawodu logopedy

W zakresie umiejętności słuchacz:

1) umie posługiwać się terminologią z zakresu komunikacji alternatywnej i wspomagającej

2) umie tworzyć pomoce do komunikowania się, dostosowywać je do aktualnych potrzeb i możliwości osoby niemówiącej

3) umie odszukać informacje na temat rozwijania języka

W zakresie postaw społecznych słuchacz:

1) rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego.

2) umie nawiązać kontakt z osobami niemówiącymi oraz ich opiekunami

3) szanuje godność osoby niepełnosprawnej, jej możliwości, potrzeby i ograniczenia

Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

• ocena aktywności w trakcie zajęć;

• ocena zadań wykonywanych na zajęciach

• ocena zadań wykonywanych w domu

wykład, pokaz, metoda warsztatowa

Formy zaliczenia przedmiotu: zaliczenie.