Poznanie naukowe

obowiązkowe

Celem zajęć jest wprowadzenie do interdysciplinarnych badań nad poznaniem naukowym. Studenci poznają wybrane pojęcia, metody i teorie filozofii i kognitywistyki nauki, a także źródła i znaczenie najważniejszych zasad metodologicznych.

w sali

Zajęcia w formie konwersatorium - dyskusji nad zagadnieniami poruszonymi w lekturach lub przedstawionymi przez prowadzącego

Zaliczenie na ocenę – ocenianie ciągłe aktywności podczas zajęć, kartkówki z lektur, sprawdzian pisemny lub ustny na koniec semestru (zaliczenie na ocenę).

Konwersatorium: 30 godzin

4 punkty ECTS

Bilans pracy studenta:

Udział w zajęciach 30 godzin

Przygotowanie do zajęć (lektury) 50 godzin

Udział w konsultacjach związanych z zajęciami 5 godzin

Przygotowanie do sprawdzianu (ćwiczenia) 15 godzin

Łącznie: 100 godz. (4 punkty ECTS)

Wskaźniki ilościowe:

godziny wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela: 32 (1 punkt ECTS)

godziny o charakterze praktycznym: 0 (0 punktów ECTS)

Literatura podstawowa:

Ajdukiewicz, K. (2003), Zagadnienia i kierunki filozofii, Wstęp, rozdz. 1-3, Warszawa – Kęty: Wydawnictwo Antyk – Fundacja Aletheia, 13-52.

Bińczyk, E., Derra, A. (red.) (2016), Studia nad nauką i technologią. Wybór tekstów, Toruń: WN UMK.

Feyerabend, P. (1979), Jak być dobrym empirystą, tłum. K. Zamiara, Warszawa: WN PWN.

Giere, R.N. (2006), Scientific Perspectivism, Chicago – London: Chicago University Press.

Grobler, A. (2006), Metodologia nauk, Kraków: Wydawnictwo Aureus – Wydawnictwo Znak, 2006.

Grobler, A. (2013), Prawda, jej namiastki i paradoksy z nimi związane, w: R. Ziemińska (red.), Przewodnik po epistemologii, Kraków: Wydawnictwo WAM, 19-52.

Hempel, C.G. (2001), Filozofia nauk przyrodniczych, tłum. B. Stanosz, Warszawa: Fundacja Aletheia.

Kuhn, T. (2001), Struktura rewolucji naukowych, tłum. H. Ostromęcka, Warszawa: Aletheia.

Lakatos, I. (1995), Pisma z filozofii nauk empirycznych, tłum. W. Sady, Warszawa: PWN.

Laudan, L. (1977), Progress and Its Problems. Towards a Theory of Scientific Growth, Berkeley: University of California Press.

Morton, A. (2002), Przewodnik po teorii poznania, tłum. T. Baszniak, rozdz. 9. Teoria bayesowska i teorie naturalistyczne, Warszawa: Wydawnictwo Spacja, 2002.

Paprzycka, K. (2013), Pojęcie wiedzy, w: R. Ziemińska (red.), Przewodnik po epistemologii, Kraków: Wydawnictwo WAM, 117-150.

Popper, K.R. (1999), Prawda, racjonalność i rozwój wiedzy naukowej, w: Droga do wiedzy. Domysły i refutacje, tłum. S. Amsterdamski, Warszawa: WN PWN, 340-424.

Putnam, H. (1998), Wiele twarzy realizmu, w: Wiele twarzy realizmu i inne eseje, tłum. A. Grobler, Warszawa: WN PWN, 325-430.

Sady, W. (2000), Spór o racjonalność naukową. Od Poincarego do Laudana, Wrocław: FNP (http://sady.up.krakow.pl/sady.racjnauk0.htm)

Literatura uzupełniająca

Barnes, B., Bloor, D. (1992), Relatywizm, racjonalizm a socjologia wiedzy, w: E. Mokrzycki (red.), Racjonalność i styl myślenia, Warszawa: WFiS PAN, 1992, ss. 454-497.

Fraassen van, B. (1980), The Scientific Image, Oxford: Clarendon Press.

Gettier, E. (1990), Czy uzasadnione i prawdziwe przekonanie jest wiedzą?, tłum. J. Hartman, J. Rabus, „Principia” 1.

Quine, W.V.O. (2002), Znaczenie i prawda, w: Filozofia logiki, tłum. B. Stanosz, Warszawa: Fundacja Aletheia.

Morton, A. (2002), Przewodnik po teorii poznania, tłum. T. Baszniak, rozdz. 6. Definiowanie wiedzy, Warszawa: Fundacja Aletheia.

Popper, K.R. (1977), Logika odkrycia naukowego, tłum. U. Niklas, Warszawa: PWN.

Shapin, S. (2000), Rewolucja naukowa, tłum. S. Amsterdamski, Warszawa: Prószyński i S-ka.

Thagard, P. (1988), Computational Philosophy of Science, Cambridge, MA: MIT Press.

Zytkow, J.M., Simon, H. A. (1986), A Theory of Historical Discovery: The Construction of Componential Models, „Machine Learning” 1, 107-136.

K_W11: ma pogłębioną wiedzę dotyczącą logicznych i filozoficznych podstaw nauk przyrodniczych i ścisłych.

K_W15: zna i rozumie zależności między filozofią i naukami na poziomie umożliwiającym współpracę interdyscyplinarną i multidyscyplinarną.

K_W16: rozumie złożone wzajemne zależności między kształtowaniem się idei filozoficznych a zmianami w nauce.

K_U04: potrafi wykorzystać wiedzę filozoficzną i metodologiczną w interpretowaniu kluczowych problemów współczesnej nauki.

K_U08: potrafi krytycznie porównywać różne teorie i perspektywy filozoficzne z zakresu filozofii nauki.

K_U11: potrafi rekonstruować i formułować w mowie oraz na piśmie różne stanowiska/tezy filozoficzne z zakresu filozofii nauki.

K_K01: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i doskonalenia swoich kwalifikacji.

K_K09: jest krytyczny, otwarty na nowe idee oraz gotów do zmiany poglądów w świetle dostępnych danych i argumentów.

K_K10: jest odpowiedzialny za własne słowa i działania, cechuje go naukowa rzetelność oraz uczciwość w sytuacji sporu ideowego.

Zaliczenie na ocenę.