(in Polish) Bezpieczeństwo energetyczne i surowcowe

Tematyka zajęć dotyczy zagadnień polityki energetycznej poszczególnych państw oraz regionów świata, ze szczególnym uwzględnieniem potencjału naftowego i gazowego. Ponadto, uwaga skupia się na zmianach (jeśli takie są) w bilansach energetycznych poszczególnych państw na rzecz odnawialnych źródeł energii. W czasie zajęć uwaga także poświęca się infrastrukturze przesyłowej poszczególnych państw i regionów, analizuje się jej potencjał i znaczenie.

1. Problem surowców energetycznych we współczesnym świecie

2. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna państw Bliskiego Wschodu i regionu Morza Śródziemnego (Arabia Saudyjska, Kuwejt, Iran, Irak, Katar, ZEA, Oman, Jemen, Syria, Izrael, Morze Śródziemne)

3. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna wybranych państw afrykańskich (Algieria, Nigeria, Tunezja, Egipt, Libia, Sudan, Sudan Płd, RPA, Kongo i Angola).

4. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna poszczególnych państw Ameryki Łacińskiej (Wenezuela, Kolumbia, Trynidad i Tobago, Ekwador, Brazylia, Argentyna).

5. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna USA, Kanady i Meksyku

6. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna państw Unii Europejskiej oraz Norwegii

7. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna Rosji

8. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna państw Azji Środkowej (Kazachstan, Turkmenistan, Uzbekistan)

9. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna państw Kaukazu Południowego (Gruzja, Azerbejdżan)

10. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna Turcji

11. Potencjał surowcowy oraz polityka energetyczna wybranych państw Azji i Oceanii – Indii, Japonii, Chin, Korei Południowej, Indonezji, Bruneju, Malezji, Tajlandii, Singapuru, Australii

12. Rywalizacja o dostęp do surowców energetycznych w poszczególnych regionach świata (Arktyka)

LITERATURA PODSTAWOWA:

1. Młynarski T. Bezpieczeństwo energetyczne w pierwszej dekadzie XXI wieku. Mozaika interesów i geostrategii, Kraków 2011, s. 312.

2. Voytyuk O., Potencjał energetyczny państw Unii Europejskiej, Wydawnictwo UwB, Białystok 2012, s. 476.

3. Molo B., Polityka bezpieczeństwa energetycznego Niemiec w XXI wieku, Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków 2013.

4. Łęgowska B., Polityka naftowa państw arabskich Zatoki Perskiej, Łódź 2007, s. 122.

5. Kisielewski T. Nafta znowu zmieni świat, Poznań 2013.

6. Pronińska K.M. Bezpieczeństwo energetyczne w stosunkach UE-Rosja. Geopolityka i ekonomia surowców energetycznych, Elipsa, Warszawa 2012, s.436.

7. Smyrgała D., Oś naftowa. Latynoamerykańskie imperium Hugo Chaveza, Difin, Warszawa 2012, s. 160.

8. Kłaczyński R., Ropa naftowa i gaz ziemny obszaru radzieckiego, Kraków 2010, s. 172.

9. Kozłowski K., Geopolityka naftowa chińskiej Republiki Ludowej, Adam Marszałek, Toruń 2013.

10. Bezpieczeństwo międzynarodowe w regionie Azji i Pacyfiku. Wybrane zagadnienia, pod red. B. Skulskiej, Wrocław 2010, s. 336.

11. Kaczmarski M., Bezpieczeństwo energetyczne UE, Warszawa 2010, s. 160.

12. Kubiak K., Interesy i spory państw w Arktyce, Wrocław 2009, s.173.

13. Raporty energetyczne ze stron Energy Information Administration, OPEC, World Energy Outlook i innych

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Gacek Ł. Azja Centralna w polityce energetycznej Chin.Wydawnictwo UJ, Kraków 2013.

2. Młynarski T., Francja w procesie uwspólnotowienia bezpieczeństwa energetycznego i polityki klimatycznej Unii Europejskiej. Wydawnictwo UJ, Kraków 2013.

3. Falkowski M., Polityka Rosji na Kaukazie Południowym i w Azji Centralnej, Warszawa, czerwiec 2006.

4. Geopolityka rurociągów. Współzależność energetyczna a stosunki międzypaństwowe na obszarze postsowieckim. Pod red. E. Wyciszkiewicza, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2008

5. Kaczmarek T. T., Jarosz R., Czy ropa rządzi światem?, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz-Warszawa, 2006

6. Klare M. T., Krew i nafta. Niebezpieczeństwa i konsekwencje rosnącej zależności Ameryki od importowanej ropy naftowej, Warszawa 2006, Agencja Wydawnicza i Reklamowa AKCES, s. 25.

7. Kłopotliwe bogactwo – sytuacja i perspektywy sektorów ropy i gazu na obszarze byłego ZSRR, Prace Ośrodka Studiów Wschodnich, Warszawa, grudzień 2003.

1.Zna podstawowe mechanizmy funkcjonowania instytucji i organizacji działających w sferze bezpieczeństwa energetycznego na arenie międzynarodowej.

2.Dysponuje podstawowymi wiadomościami dotyczącymi celów i mechanizmów oraz instrumentów prowadzenia polityki zagranicznej w zakresie bezpieczeństwa energetycznego i regulowania stosunków międzynarodowych w tej dziedzinie.

3.Zna polityczno-ekonomiczne uwarunkowania państw w kontekście ich położenia geograficznego, wzajemnych relacji z państwami położonymi w tym samym regionie oraz stosunków międzyregionalnych w perspektywie bezpieczeństwa energetycznego.

4.Potrafi wskazać mechanizmy realizacji polityki zagranicznej w zakresie

bezpieczeństwa energetycznego.

5. Dysponuje podstawową wiedzą na temat historii międzynarodowych stosunków energetycznych i rozwoju rynków surowcowych.

6.Potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną do interpretacji wydarzeń polityczno-ekonomicznych wpływających na stan potencjału surowcowego państw oraz ich bezpieczeństwa energetycznego

7.Dokonuje analizy i syntezy sytuacji międzynarodowej na rynkach energetycznych.

8. Potrafi wyszukiwać i analizować obowiązujące przepisy prawa energetycznego w celu oceny konkretnych działań państw na płaszczyźnie międzynarodowej.

9.Potrafi wyszukać informacje statystyczne i analityczne oraz wyjaśnić skutki i przyczyny różnic w potencjałach energetycznych poszczególnych państw wpływających na ich rozwój gospodarczy i wzrost/spadek zapotrzebowania na poszczególne surowce.

10.Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczących kwestii bezpieczeństwa energetycznego w kontekście dywersyfikacji źródeł energii

11.Śledzi na bieżąco sytuację międzynarodową państw w dostępnych mediach w kontekście polityki energetycznej i bezpieczeństwa energetycznego oraz odnoszących się do niej publikacji

12. Dostrzega podstawowe priorytety współczesnej polityki międzynarodowej w zakresie bezpieczeństwa energetycznego w kontekście wzajemnych relacji między państwami

13. Wykazuje zdolność do formułowania sądów na temat podstawowych kwestii ekonomicznych, politycznych i prawnych w dziedzinie bezpieczeństwa energetycznego

Zaliczenie przedmiotu następuje na podstawie:

- obecności;

- aktywności na zajęciach w postaci udziału w dyskusji (uwzględnia się przy wystawieniu oceny końcowej);

- przedstawienia prezentacji z wybranego tematu (tematyka zostanie przedstawiona na pierwszym zajęciu).

W trakcie zajęć student może uzyskać ocenę w skali od 2 do 5. Jeśli w trakcie semestru student uzyska pozytywne oceny z połowy zajęć (7 zajęć), ma prawo nie podchodzić do ustnego kolokwium końcowego, a uzyskać zaliczenie na podstawie średniej oceny z aktywności na zajęciach.

Osoby, które nie zaliczą 7 zajęć w trakcie semestru, podchodzą do kolokwium końcowego w formie ustnej. Aktywność na zajęciach, przedstawienie prezentacji oraz ustna odpowiedź pod czas kolokwium końcowego, są podstawą naliczenia oceny końcowej na podstawie średniej.

Dla osób mających IOS zaliczenie przedmiotu następuje:

- na podstawie kolokwium końcowego (student powinien przygotować się ze wszystkich tematów oraz odpowiedzieć na co najmniej 7 zagadnień z 7 tematów).

Kolokwium końcowe obejmuje 100 % materiału opracowanego w czasie zajęć w formie ustnej.

Dopuszczalna jest nieobecność na 1 zajęciach, resztę nieobecności student może zaliczyć w czasie dyżurów przed kolokwium końcowym. Pod czas jednego dyżuru można zaliczyć jeden temat. Osoby, które będą posiadać więcej jak 7 nieobecności nie zostaną dopuszczone do kolokwium. Osoby, które będą posiadać do 7 nieobecności i nie zaliczą je w trakcie dyżurów, pod czas kolokwium końcowego, za każdą nieobecność będą mieli naliczone jedno dodatkowe pytanie z opuszczonego (niezaliczonego) tematu.