Medialny obraz przestępczości

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	0700-KN2-1MOP
Kod Erasmus / ISCED:	10.001 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Medialny obraz przestępczości
Jednostka:	Wydział Prawa
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	fakultatywne
Założenia (opisowo):	Założeniem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką wpływu mediów na społeczny odbiór przestępczości, przestępstw, przestępców oraz wymiaru sprawiedliwości, a także roli środków masowego przekazu w genezie przestępczości.
Tryb prowadzenia przedmiotu:	w sali
Pełny opis:	Celem przedmiotu jest nauka krytycznej analizy obrazów przestępstw prezentowanych w mediach oraz uwzględniania wpływu mediów jako istotnego czynnika podczas badań kryminologicznych.
Literatura:	Literatura podstawowa: J. Błachut, A. Gaberle, K. Krajewski, Kryminologia, Gdańsk 2000 - D. Woźniakowska-Fajst, Media a przestępczość [w:] B. Czarnecka-Dzialuk, K. Buczkowski, W. Klaus i inni, Społeczno-polityczne konteksty współczesnej przestępczości w Polsce, Warszawa 2013. - Y. Jewkes, Media i przestępczość, Kraków 2010. - K. Bronowska, K. Sławik, Przestępczość a środki masowego przekazu, „Problemy współczesnej kryminalistyki” 2003, t. 6. - A. Szecówka, Treść i forma przekazu medialnego a przestępczość i zachowania dewiacyjne, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 2007, nr 56/57. Literatura uzupełniająca: - M. Filar, Rola mediów w kreowaniu zagrożeń i sprzyjaniu populizmowi, „Archiwum Kryminologii”, t. XXIX–XXX, 2007–2008. - A. Klarman, Wątki kryminologiczne w medialnej argumentacji perswazyjnej w aspekcie kształtowania świadomości społecznej [w:] Nowa kodyfikacja prawa karnego, t. 19, Wrocław 2006. - A. Bałandynowicz, Agresja i przemoc w środkach komunikacji społecznej, "Prokuratura i Prawo" 2008, nr 1.
Efekty uczenia się:	Student: - ma podstawową wiedzę o charakterze nauk społecznych, ich miejscu w systemie nauk i relacjach do innych nauk, - ma podstawową wiedzę o instrumentach prawnych i instytucjonalnych w zakresie rozwiązywania istotnych problemów społecznych, w tym przestępczości oraz patologii społecznych, - ma wiedzę z zakresu profilaktyki społecznej, kryminologicznej, kryminalistycznej i wiktymologicznej, - potrafi opracowywać założenia programów w zakresie zapobiegania przestępczości oraz patologiom społecznym w aspekcie kryminologicznym, kryminalistycznym i wiktymologicznym, - posiada umiejętność krytycznej oceny treści zawartych w źródłach informacji - potrafi samodzielnie uzupełniać nabytą wiedzę i umiejętności.
Metody i kryteria oceniania:	Wykład konwersatoryjny. Zaliczenie przedmiotu: egzamin pisemny.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.