Praca korekcyjno-kompensacyjna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0800-PIWN1-3GOK |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.001
|
Nazwa przedmiotu: | Praca korekcyjno-kompensacyjna |
Jednostka: | Wydział Pedagogiki i Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Założeniem i celem przedmiotu jest: wprowadzenie w problematykę pracy terapeutycznej z uczniem wykazującym specyficzne i niespecyficzne trudności w uczeniu się na pierwszym etapie kształcenia; zapoznanie z zasadami i organizacją zajęć korekcyjno-kompensacyjnych; opanowanie umiejętności planowania zajęć korekcyjno-kompensacyjnych dla dzieci z mikrozaburzeniami rozwojowymi determinującymi początkową naukę czytania, pisania i liczenia. |
Skrócony opis: |
Zajęcia obejmują problematykę: specyficznych i niespecyficznych trudności w uczeniu się uczniów w młodszym wieku szkolnym, zaburzeń rozwojowych będących przyczyną trudności i niepowodzeń szkolnych oraz ich symptomów, zasad postępowania pedagogiczno-terapeutycznego w toku zajęć korekcyjno- kompensacyjnych; konstruowania i realizacji programów terapeutycznych dla dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się; projektowania i organizacji zajęć korekcyjno- kompensacyjnych. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Bogdanowicz M., Borkowska A., Model rozpoznawania specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. w: Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe. Cz I, MEN, Warszawa 2010. Bogdanowicz M., O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu. Lublin 1994. Czajkowska I., Herda K.; Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole. WSiP - Wyd. 4. Warszawa 2001. Górniewicz E.; Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Toruń 1994. Górniewicz E.; Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Wyd. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2000 Gruszczyk- Kolczyńska E.; Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP, Warszawa 1994. Kaja B.; Zarys terapii dziecka, WSP, Bydgoszcz 2001. Oszwa U., Psychologia trudności arytmetycznych u dzieci. Kraków 2008 Skorek E.M. (red.), Terapia pedagogiczna, Oficyna Wydawnicza ,,Impuls", Kraków 2005. Literatura uzupełniająca: Grabałowska, K., Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu : poradnik metodyczny do terapii dzieci dyslektycznych. Dom Organizatora, .Toruń 2005: Skibińska, H., Praca korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu: materiały pomocnicze dla nauczycieli i studentów nauczania początkowego i wychowania przedszkolnego.: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2001. Zakrzewska B. , Trudności w czytaniu i pisaniu: modele ćwiczeń. WSIP, Warszawa 1996. |
Efekty uczenia się: |
W efekcie kształcenia student: - zna podstawową terminologię z zakresu terapii pedagogicznej i metodyki pracy korekcyjno- kompensacyjnej; - posiada podstawową wiedzę na temat zaburzeń rozwojowych będących przyczyną trudności w uczeniu się uczniów w młodszym wieku szkolnym oraz wiedzę na temat metod pracy korekcyjno- kompensacyjnej z dzieckiem ze specyficznymi i niespecyficznymi trudnościami w uczeniu się; - potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu dokonania analizy trudności w uczeniu się uczniów w młodszym wieku szkolnym oraz ustalenia ich przyczyn; - potrafi na podstawie symptomów zinterpretować rodzaj trudności w uczeniu się uczniów klas 1-3. Potrafi dokonać analizy strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej; - potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu projektowania strategii działań terapeutycznych i edukacyjnych na zajęciach korekcyjno- kompensacyjnych; - potrafi uwzględnić metody pracy terapeutycznej adekwatnie do możliwości psychofizycznych dziecka w młodszym wieku szkolnym oraz specyfiki przejawianych trudności w uczeniu się; - jest przygotowany do aktywnego realizowania działań pedagogicznych mających na celu pracę korekcyjno-kompensacyjną z dzieckiem z trudnościami w uczeniu się, a także jest zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie; - odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne. Wykazuje się aktywnością i zaangażowaniem w przygotowywaniu się do zajęć. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody: wykład, warsztaty grupowe, metoda ćwiczeniowa, problemowa, metoda projektu, dyskusja, metody aktywizujące Zaliczenie na ocenę. Podstawą zaliczenia jest obecność na zajęciach (90%), wykonanie zadań samodzielnie i w grupie, uzyskanie min. 51% punktów z kolokwium zaliczeniowego. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.