Psychologia kliniczna

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	0800-S2-1YPKL
Kod Erasmus / ISCED:	05.002 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Psychologia kliniczna
Jednostka:	Wydział Pedagogiki i Psychologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Skrócony opis:	Celem zajęć jest zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu psychologii klinicznej, pogłębienie i zrozumienie mechanizmów psychologicznych warunkujących powstanie zaburzeń psychicznych.
Pełny opis:	1. Wprowadzenie do psychologii klinicznej (Przedmiot i zadania psychologii klinicznej. Definiowanie podstawowych pojęć: zaburzenia rozwoju, zaburzenia zachowania, zaburzenia psychiki i osobowości. Rozumienie normalności i zdrowia w psychologii klinicznej. Znaczenie koncepcji i teorii w psychologii klinicznej) 2. Diagnoza zaburzeń klinicznych (Rozumienie normy w psychologii klinicznej. Patomechanizm zaburzeń psychicznych – czynniki biologiczne i psychospołeczne. Podstawowe podziały zaburzeń psychicznych u dzieci, młodzieży i dorosłych wg DSM IV i ICD 10) 3. Stres psychologiczny i mechanizmy radzenia sobie z nim (Biologiczne i psychologiczne ujęcie stresu. Czynniki kształtujące odporność na stres. Strategie i style radzenia sobie ze stresem. Zespół stresu pourazowego) 4. Relacja przywiązania jako główny predyktor zdrowia psychicznego (Kluczowe tezy Bowlby’ego. Style przywiązania u dzieci. Style przywiązania u osób dorosłych. Związki nieprawidłowych rodzajów więzi z zaburzeniami psychicznymi) 5. Zaburzenia odżywiania: anoreksja i bulimia psychiczna (Diagnoza anoreksji i bulimii psychicznej wg DSM V. Obraz kliniczny i modele etiologiczne zaburzeń odżywiania. Rozumienie anoreksji i bulimii psychicznej w wybranych teoriach psychologicznych. Formy pomocy osobom z zaburzeniami odżywiania) 6. Proces żałoby naturalną reakcją na stratę (Fazy przeżywania żałoby. Normatywny i patologiczny proces żałoby. Sposoby pomagania osobom doświadczającym ważnych strat w życiu.) 7. Psychoterapia jako podstawowa metoda leczenia zaburzeń psychicznych (Różne sposoby rozumienia psychoterapii. Charakter zmiany osiąganej w psychoterapii - zmiana: zachowania, relacji interpersonalnych, systemu rodzinnego, właściwości intrapsychicznych. Główne nurty w psychoterapii. Wspólne cechy podejść psychoterapeutycznych)
Literatura:	WYKAZ LITERATURY OBOWIĄZKOWEJ: Sęk, H. (2006). Psychologia kliniczna, T. 1. Warszawa: Wydawnictwo PWN. Rozdział 1. Psychologia kliniczna jako dziecina badań i praktyki. Rozdział 4. Pojęcia normy, normalności i zdrowia. Sęk, H. (2006). Psychologia kliniczna, T. 1. Warszawa: Wydawnictwo PWN. Rozdział 2. Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży – wybrane zagadnienia. Rozdział 3. Psychologia zaburzeń osobowości i zaburzeń lękowych. Rozdział 5. Psychologia zaburzeń afektywnych. Rozdział 6. Psychologiczne następstwa stresu traumatycznego. Kednall, P.C. (2012). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Techniki terapeutyczne dla profesjonalistów i rodziców. Gdańsk: GWP. Rozdział 4. Zaburzenia zachowania Rozdział 5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi Rozdział 8. Zaburzenia odżywiania Rozdział 10. Całościowe zaburzenia rozwoju
Efekty uczenia się:	Ma pogłębioną wiedzę na temat psychologicznych aspektów tworzenia więzi, funkcjonowania systemów rodzinnych i ich wpływu na powstawanie zaburzeń natury psychicznej. KA7_WG6 Ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat psychologicznych podstaw wychowania. Rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności psychicznej, harmonii i dysharmonii psychicznej, normy i patologii psychicznej. KA7_WK4 Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania zaburzonego psychologicznego funkcjonowania człowieka. KA7_WK4 Potrafi sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi psychologii klinicznej w celu analizowania podejmowanych działań praktycznych. KA7_WG7 Jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej. Dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą. Poszukuje optymalnych rozwiązań i możliwości korygowania nieprawidłowych działań pedagogicznych. KA7_WK8
Metody i kryteria oceniania:	Ocena na podstawie testu wiadomości składającego się z pytań otwartych oraz pytań wielokrotnego wyboru.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.