Seminarium doktorskie

obowiązkowe

w sali

Seminarium skierowane jest do osób zainteresowanych prowadzeniem badań z zakresu językoznawstwa. W trakcie pierwszego roku student dokonuje wybory obszaru tematycznego, w kolejnych latach opracowuje i referuje wyniki cząstkowe swoich badań oraz konsultuje powstające rozdziały rozprawy doktorskiej.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: przedmiot obowiązkowy

Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, językoznawstwo

Rok studiów/semestr: I-IV rok studiów doktoranckich/semestr zimowy i letni

Wymagania wstępne: sprecyzowane zainteresowania językoznawcze

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 4 x 30 godz. zajęć seminaryjnych (łącznie 120 godz.)

Metody dydaktyczne: konsultacje, dyskusje, referaty

Punkty ECTS: 22 pkt

Bilans nakładu pracy studenta:

uczestnictwo w seminariach (120 godz.) – 4,8 pkt

konsultacje (60 godz.) – 2,4 pkt

przygotowanie do seminarium (30 godz.) – 1,2 pkt

opracowywanie własnego materiału językowego (60 godz.) – 2,4 pkt

gromadzenie bibliografii (60 godz.) – 2,4 pkt

pisanie poszczególnych rozdziałów rozprawy (220 godz.) – 8,8 pkt

ŁĄCZNIE 550 godz.

Wskaźniki ilościowe:

nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi

bezpośredniego udziału nauczyciela (120 godz.; 4,8 ECTS) i zajęciami

o charakterze praktycznym (220 godz.; 8,8 ECTS)

Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polańskiego, Wrocław-Warszawa-Kraków 1999.

Grzegorczykowa Renata, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2007.

Kaleta Z., Nazwisko w kulturze polskiej, Warszawa 1998.

Lachur Czesław, Zarys językoznawstwa ogólnego, Warszawa 2004.

Linguo-cultural Competence and Motivation, eds D. Dobrovol’skij, A. Pamies Bertran, Baltmannsweiler 2011.

Lyons John, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 1976.

Łuczyński Edward, Maćkiewicz Jolanta, Językoznawstwo ogólne, Gdańsk 2002.

Milewski Tadeusz, Językoznawstwo, Warszawa 2004.

Polskie nazwy własne. Encyklopedia, red. E. Rzetelska-Feleszko, Warszawa-Kraków 1998.

The Oxford Companion to the English Language, red. T. McArthur, Oxofrd 1996.

Yule, George, The Study of Language, Cambridge 2002.

Wybrane artykuły z czasopism ("Onomastyka", "Acta Onomastica", "Język Polski" i innych periodyków)

W zakresie wiedzy doktorant:

W1. zna i rozumie dorobek współczesnego językoznawstwa (w zakresie podejmowanego problemu badawczego) w stopniu umożliwiającym rewizję określających go paradygmatów (SD_WG01)

W2. zna główne trendy decydujące o aktualnych kierunkach rozwoju językoznawstwa (w zakresie podejmowanego problemu badawczego) w Polsce i na świecie (SD_WG03)

W3. ma szczegółową wiedzę na temat zaawansowanych metod analizy, interpretacji i wartościowania różnego rodzaju tekstów w metodologii dotyczącej podejmowanego problemu badawczego (SD_WG05)

W zakresie umiejętności doktorant potrafi:

U1. definiować cel i przedmiot badań językoznawczych, formułować odpowiadającą ich specyfice hipotezę badawczą, twórczo stosować metody i narzędzia oraz wnioskować na podstawie uzyskanych wyników badań (SD_UW02)

U2. inicjować i prowadzić debatę, merytorycznie argumentując, wykorzystując własne poglądy oraz stanowiska i opinie innych autorów, formułując wnioski i dokonując spójnych podsumowań (SD_UK06)

U3. uczestniczyć w dyskursie naukowym jako autor językoznawczych publikacji naukowych

(SD_UK07)

U4. planować i realizować indywidualne przedsięwzięcie badawcze (SD_UO01)

W zakresie kompetencji społecznych doktorant jest gotów do:

K1. krytycznej oceny dorobku językoznawstwa w zakresie podejmowanego problemu badawczego oraz własnego wkładu w rozwój praktykowanej przez siebie dyscypliny (SD_KK01)

K2. uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych

i praktycznych (SD_KK02)

ocena fragmentów pracy i projektów badawczych