Elementy kultury języka

obowiązkowe

Przedmiot językoznawczy, prowadzony w formie wykładu.

w sali

Przedmiot wprowadza w podstawy teoretyczne językoznawstwa normatywnego, w szczegółowe zagadnienia poprawnościowe dotyczące poszczególnych podsystemów języka oraz zapoznaje z aktualnymi zjawiskami związanymi ze współczesnym językiem polskim.

Profil studiów:

Forma studiów: podyplomowe

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

Dziedzina i dyscyplina nauki: dziedzina nauk humanistycznych, dyscyplina naukowa: językoznawstwo; dziedzina nauk społecznych, dyscypliny naukowe: pedagogika, psychologia; dziedzina nauk medycznych i nauk o zdrowiu, dyscyplina naukowa: nauki medyczne

Rok studiów/semestr: I rok/semestr letni

Wymagania wstępne: brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 12 godz. wykładów

Metody dydaktyczne: heureza, dyskusja, ćwiczenia praktyczne

Punkty ECTS: 1

Bilans nakładu pracy studenta:

uczestnictwo w wykładach (12 godz.) – 1 ECTS

ŁĄCZNIE: 12 godz.

Wskaźniki ilościowe:

nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela (12 godz.; 1 ECTS) i zajęciami o charakterze praktycznym (12 godz.; 1 ECTS)

Literatura podstawowa

1. Markowski A., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.

2. Karpowicz T., Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2009.

3. Jadacka H., Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2009.

Literatura uzupełniająca

4. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Kłosińska, Warszawa 2004.

5. Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 2003.

6. „Poradnik Językowy” – wybrane artykuły.

Student/ka:

- zna w pogłębionym stopniu budowę i zasady funkcjonowania języka, jego płaszczyzn i jednostek na nich występujących oraz społecznych uwarunkowań języka – w zakresie pozwalającym na zrozumienie jego funkcjonowania;

- wykorzystuje w profilaktyce, diagnozie i terapii logopedycznej wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, medycyny, psychologii i pedagogiki;

- komunikuje się na tematy związane z terapią logopedyczną z innymi logopedami, z pedagogami, psychologami, lekarzami, a także z osobami z problemami logopedycznymi i ich rodzicami czy opiekunami; porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny, używając dostosowanego do odbiorcy języka (specjalistycznego lub potocznego), a także różnych kanałów i technik komunikacyjnych; formułuje opinie dotyczące różnych aspektów pracy logopedy, w tym opinie dotyczące pacjentów;

- krytycznie ocenia różnego rodzaju komunikaty, np. opinii rodziców, pedagogów, psychologów, informacji uzyskiwanych od osób, z którymi prowadzi terapię itd.

Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie

Kryteria oceny: obecności, aktywności na zajęciach.

Dopuszczalna jest 1 nieobecność.