Kierunki wychowania w pedagogice XX i XXI wieku

obowiązkowe

Założeniem i celem przedmiotu jest przedstawienie treści związanych ze współczesnymi teoriami i nurtami wychowania oraz wybranymi ideologiami wychowania XX i XXI wieku. Teorie te są podstawą konstruowania wiedzy dotyczącej studiowanej problematyki, a także podstawą rozwijania umiejętności i kompetencji społecznych.

w sali

Literatura podstawowa:

L. Chmaj, Prądy i kierunki w pedagogice XX wieku, Warszawa 1963.

G. Gutek, Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003.

E. Key, Stulecie dziecka, Warszawa 1928 (wznowienie 2005).

B. Matyjas, Z. Ratajek, E. Trafiałek, Orientacje i kierunki w pedagogice współczesnej. Zarys problematyki, Kielce 1997.

Myśliciele – o wychowaniu, red. Cz. Kupisiewicz, I. Wojnar, Warszawa 1996, t. 1; red. Cz. Kupisiewicz, Warszawa 2000, t. 2.

B. Nawroczyński, Współczesne prądy pedagogiczne, Warszawa 1947.

W. Okoń, Dziesięć szkół alternatywnych, Warszawa 1997.

Perspektywy i kierunki rozwoju pedagogiki, red. J. Gnitecki, S. Pałka, Kraków 1999.

B. Śliwerski, Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2005.

S. Wołoszyn, Nauki o wychowaniu w Polsce XX wieku. Próba syntetycznego zarysu na tle powszechnym, Kielce 1998.

Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, oprac. S. Wołoszyn, Kielce 1998, t. III, księga 1-2.

Literatura uzupełniająca:

R. Baden-Powell, Skauting dla chłopców. Wychowanie dobrego obywatela metodą puszczańską, Warszawa 1938.

J. Draus, R. Terlecki, Historia wychowania, Wiek XIX i XX, Kraków 2005, t. 2.

Eksperymenty pedagogiczne w Polsce w latach 1900-1939, oprac. W. Dzierzbicka, St. Dobrowolski, Wrocław 1963.

Filozofia wychowania w praktyce pedagogicznej, red. A. Szudra-Barszcz, S. Sztobryn, Lublin 2012.

S. Hessen, O sprzecznościach i jedności wychowania, Lwów 1939.

Historia wychowania, red. Ł. Kurdybacha, Warszawa 1968, t. 2.

E. J. Kryńska, S. W. Mauersberg, Indoktrynacja młodzieży szkolnej w Polsce w latach 1945-1956, Białystok 2003.

K. Lutosławski, Skauting jako system wychowania moralnego, Warszawa 1913.

St. Łempicki, Polskie tradycje wychowawcze, Warszawa 1936.

KA7_WG2, KA7_WK6, KA7_UK2, KA7_KO2

WIEDZA, absolwent zna i rozumie:

- klasyczne i współczesne teorie rozwoju człowieka, wychowania, uczenia się i nauczania / kształcenia oraz ich wartości aplikacyjne, a także potrafi je krytycznie oceniać i twórczo z nich korzystać,

- główne środowiska wychowawcze, ich specyfiki i procesy w nich zachodzące;

UMIEJĘTNOŚCI, absolwent potrafi:

- poprawnie posługiwać się językiem polskim i obcym oraz wykazywać troskę o kulturę i etykę wypowiedzi własnej, dzieci lub uczniów;

KOMPETENCJE SPOŁECZNE, absolwent jest gotów do:

- porozumiewania się z osobami pochodzącymi z różnych środowisk i o różnej kondycji emocjonalnej, dialogowego rozwiązywania konfliktów oraz tworzenia dobrej atmosfery dla komunikacji w grupie przedszkolnej i klasie szkolnej oraz poza nimi.

Zaliczenie na ocenę