Podstawy estetyki

Przedmiot przekazuje podstawowy zasób wiedzy dotyczący sztuki, twórczości, kategorii estetycznych, odbioru sztuki. Podczas wykładów przedstawione zostaną także wybrane zagadnienia związane z obecnością wartości w kulturze i w sztuce, ze szczególnym uwzględnieniem relacji pomiędzy wartościami estetycznymi a etycznymi w życiu współczesnego człowieka. Celem zajęć jest wyposażenie studentek i studentów w umiejętność krytycznego postrzegania estetycznego wymiaru życia i współczesnych praktyk kulturowych.

omawiane będą podstawowe zagadnienia związane z kulturą, sztuką i estetyką. Poruszone zostaną kwestie dotyczące środków wyrazu plastycznego, zasad kompozycyjnych i kolorystycznych. Wykłady dotyczyć będą również wiadomości z zakresu liternictwa, projektowania graficznego i współczesnej reklamy oraz głównych nurtów w sztuce współczesnej.

Profil studiów: Ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: Obowiązkowy, Moduł podstawowy

Dziedzina i dyscyplina nauki: dziedzina nauk humanistycznych, dyscyplina – nauki o kulturze i religii

Rok studiów/semestr: I rok/semestr II (studia drugiego stopnia)

Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów: przydatna jest wiedza zdobyta na przedmiotach z zakresu wiedzy o sztuce lub filozofii.

Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 10 godzin wykładów.

Metody dydaktyczne: Wykład problemowy z elementami dyskusji, prezentacje multimedialne, konsultacje.

Punkty ECTS: 2

Bilans nakładu pracy studenta

Rodzaje aktywności:

– udział w wykładach – 15 godzin;

– przygotowanie do wykładów – 10 godzin;

– przygotowanie do zaliczenia – 22 godziny;

– konsultacje – 3 godziny;

Razem 50 godzin, co odpowiada 2 punktom ECTS

Wskaźniki ilościowe

Nakład pracy studentki/studenta związany z zajęciami:

– wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela – 13 godzin, co odpowiada 0,5 punktu ECTS

– o charakterze praktycznym – 37 godzin, co odpowiada 1,5 punktu ECTS

Władysław Tatarkiewicz, Historia estetyki, Warszawa 1960 – 1967.

Władysław Tatarkiewicz, Droga przez estetykę, Warszawa 1972.

Umberto Eco (red.), Historia piękna, Poznań 2005

Renata Rogozińska, Ikona w sztuce XX wieku, wyd. WAM

Umberto Eco (red.), Historia brzydoty, Poznań 2007

Władysław Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1988

• Brach-Czaina Jolanta, 1992, Odkrywanie-Adaptacja-Ekspresja, [w:] tejże, Twórczy odbiór sztuki, Białystok, s. 111-128.

• Gołaszewska Maria, 1990, Rodzaje wartości estetycznych, [w:] tejże, Istota i istnienie wartości, Warszawa: PWN, s. 351-372.

• Ingarden Roman, 1970, Przeżycie estetyczne, [w:] tegoż, Studia z estetyki, t. III, Warszawa: PWN, s. 97-102.

• Ingarden Roman, 1970, Wartości artystyczne i wartości estetyczne, [w:] tegoż, Studia z estetyki, T. III, Warszawa: PWN.

• Tatarkiewicz Władysław, 1976, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa: PIW.

• Winterson Jeanette, 2001, O sztuce, [w:] tejże, O sztuce. Eseje o ekstazie i zuchwalstwie, tłum. Zbigniew Batko, Poznań: REBIS.

W 09

Ma uporządkowaną wiedzę ogólną obejmującą zagadnienia związane z zasadami estetyki. Ma podstawową wiedzę o kulturze, sztuce i reklamach wizualnych.

U 18 Ma umiejętność rozróżniania środków wyrazu plastycznego, wartościowania zasad estetycznych, określania charakteru kompozycji.

kolokwium

analiza obrazu, żywy obraz

zaliczenie na ocenę