Wprowadzenie do pedagogiki

obowiązkowe

Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Wydział Nauk o Edukacji

Nazwa kierunku studiów: Pedagogika specjalna

Poziom kształcenia: Studia jednolite magisterskie

Profil studiów: Ogólnoakademicki

Forma studiów: Stacjonarne

ECTS: 3 punkty

Język przedmiotu: Język polski

Rodzaj przedmiotu: Obowiązkowy

Rok studiów /semestr I rok/ I semestr

Wymagania wstępne: Ogólna wiedza z przedmiotów humanistycznych i społecznych z zakresu szkoły średniej.

Umiejętność samodzielnego formułowania poglądów dotycząca kwestii społecznych.

Zaangażowanie i odpowiedzialność za proces własnego uczenia się.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć 15 h wykładów + 15 h ćwiczeń

Cele przedmiotu: · Zapoznanie studentów z miejscem i znaczeniem nauk pedagogicznych w systemie nauk oraz ich specyfiką przedmiotową i metodologiczną.· Zapoznanie studentów z podstawowymi kategoriami używanymi w badaniach nad edukacją i wychowaniem. · Zapoznanie studentów z elementarną wiedzą o wychowaniu.· Przygotowanie studentów do korzystania z wiedzy z zakresu pedagogiki w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych. · Przygotowanie studentów do samodzielnego zdobywania wiedzy i rozwijania umiejętności.· Przygotowanie studentów do oceny poziomu swojej wiedzy i umiejętności.

Treści przedmiotu: ·

Umocowanie pedagogiki wśród nauk społecznych i humanistycznych. Subdyscypliny pedagogiki. Paradygmaty pedagogiczne. Przedmiot badań i system pojęciowy współczesnej polskiej pedagogiki. Pogranicza pedagogiki i nauk pomocniczych. Teorie, nurty i kierunki pedagogiczne. Konteksty normatywne, personalistyczne i społeczne w pedagogice. Pedagogika autorytarna i nieautorytarna. Emancypacja i krytyczność w naukach o wychowaniu. Antypedagogika.

Metody nauczania: wykład, dyskusja, pokaz, praca z książką, burza mózgów, gry dydaktyczne, metody ewaluacyjne.

Formy zaliczenia przedmiotu: zaliczenie ćwiczeń na ocenę, zaliczenie egzaminu na ocenę.

Literatura podstawowa:

Gnitecki J. (2006). Status metodologiczny nauk pedagogicznych, Poznań.

Gutek G.L., (2003). Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji. Gdańsk: GWP.

Hejnicka - Bezwińska T., (1997). Tożsamość pedagogiki. Od ortodoksji ku heterogeniczności. Warszawa.

Hejnicka - Bezwińska T., (2015). Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym. Warszawa.

Kamiński S., (1992). Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk. Lublin.

Klus-Stańska, D. (2012). Wiedza, która zniewala – transmisyjne tradycje w szkolnej edukacji. Forum Oświatowe, 46(1), 21–40.

Kohlberg L., Mayer R., (1993). Rozwój jako cel wychowania. W: Spory o edukację, Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach. Z. Kwieciński, L. Witkowski (red.), Warszawa.

Kowalczuk – Walędziak M. (2014). Transfer wiedzy miedzy uczelniami a instytucjami społecznej praktyki edukacyjnej. [w:] Twórcze wiązanie teorii i praktyki pedagogicznej. Możliwości, wyzwania, inspiracje, (red.) M. Kowalczuk – Walędziak, A. Korzeniecka – Bondar, K. Bocheńska – Włostowska, Kraków.

Kunowski S. (1997). Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa.

Kwieciński Z. (2013). Edukacja wobec opóźnienia kulturowego. "Nauka", nr 1, s. 19 – 30. Dostępne w pdf na stronie: www.pan.poznan.pl/nauki/N_113_02_Kwiecinski.pdf

Pedagogika. Podstawy nauk o wychowaniu. (2006). Tom 1, B. Śliwerski (red.). Gdańsk.

Pogranicza pedagogiki i nauk pomocniczych. (2004). S. Palka (red.), Kraków.

Prokopiuk W., (2000). Szanse urzeczywistnienia idei humanizacji kształcenia u schyłku XX wieku. W: Współczesność a kształcenie nauczycieli. H. Kwiatkowska, T. Lewowicki, S. Dylak (red.), Warszawa.

Rubacha K. (2008). Edukacja jako przedmiot pedagogiki i jej subdyscyplin. [w:] Pedagogika - podręcznik akademicki, T.1 .(red.). Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa: PWN.

Suchodolski B. (1985). Świat humanistyczny. „Kwartalnik Pedagogiczny”, nr 2.

Śliwerski B. (2008). Pedagogika antyautorytarna. [w:] Pedagogika - podręcznik akademicki, T.1 .(red.). Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa: PWN.

Śliwerski B. (2008). Pedagogika negatywna. [w:] Pedagogika - podręcznik akademicki, T.1 .(red.). Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa: PWN.

Śliwerski B. (2015). Potoczna wiedza pedagogiczna w popularnym piśmiennictwie poradnikowym. "Studia Poradoznawcze", nr 4, s. 15-29.

Wołoszyn S. (1998). Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku. Próba syntetycznego zarysu na tle porównawczym. Warszawa.

Wychowanie. Pojęcia – procesy – konteksty. (2007). M. Dudzikowa, M. Czerepaniak – Walczak (red.), Tom I, Gdańsk.

Przedmiotowe efekty uczenia się w powiązaniu z kierunkowymi efektami uczenia się:

Posiada pogłębioną wiedzę pedagogiczną pozwalającą na rozumienie procesów socjalizacji, wychowania i nauczania-uczenia się (KA7_WG1)

Zna źródła i miejsce pedagogiki specjalnej w systemie nauk oraz jej przedmiotowe i metodologiczne powiązania z naukami humanistycznymi, społecznymi (KA7_WG2)

Potrafi wykorzystywać aktualne koncepcje pedagogiczne w planowaniu, realizacji i ewaluacji procesu wychowania i nauczania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (KA_7UW5)

Potrafi analizować własne działania pedagogiczne wskazywać obszary wymagające modyfikacji (KA7_UU1)

Jest przekonany o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; promowanie praw dziecka, ucznia i osób dorosłych z niepełnosprawnością oraz włączenia społecznego (KA7_KO1)

Zaliczenie na ocenę - test pisemny.