Szczególna teoria względności

obowiązkowe

w sali

Wprowadzenie do szczególnej teorii względności: elementy kinematyki i dynamiki relatywistycznej cząstki i układów cząstek, geometria czasoprzestrzeni Minkowskiego. Wykład uzupełniony o konwersatoryjne ćwiczenia rachunkowe.

Profil studiów: ogólnoakademicki.

Forma studiów: stacjonarne.

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy (moduł "Wybrane zagadnienia fizyki teoretycznej").

Dziedzina i dyscyplina nauki : nauk ścisłych i przyrodniczych, dyscyplina nauki fizyczne.

Rok studiów/semestr: 2 rok/4 semestr.

Wymagania wstępne: przed rozpoczęciem zajęć student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: wykład 15 godz., konwersatorium 15 godz.

Metody dydaktyczne: wykład i dyskusja, rozwiązywanie zadań, konsultacje, praca własna studenta w domu.

Punkty ECTS: 3.

Bilans nakładu pracy studenta: udział w wykładach (15 godz.), udział w konwersatorium (15 godz.), udział w konsultacjach (15 godz.), praca własna w domu (30 godz.), przygotowanie do zaliczenia/egzaminu (15 godz.)

Wskaźniki ilościowe: nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 2,4 ECTS; nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym - 0 ECTS.

Wykład i ściśle z nim skorelowane konwersatoryjne ćwiczenia rachunkowe jest wprowadzeniem do szczególnej teorii względności i składa się z 3ch części: kinematyka relatywistyczna, geometria czasoprzestrzeni Minkowskiego, dynamika relatywistyczna.

Literatura zalecana

1. Notatki z wykładów w postaci plików pdf do pobrania na stronie http://alpha.uwb.edu.pl/pio/main.html.

2. A. Szymacha, Szczególna teoria względności, Wydawnictwa "Alfa", Warszawa 1985.

Literatura dodatkowa

1. W.A.Ugarow, Szczególna teoria względności, PWN, Warszawa 1985.

2. E.F.Taylor, J.A.Wheeler, Fizyka czasoprzestrzeni, PWN, Warszawa 1972 (wyd. 1), 1975 (wyd. 2).

Student

1. uzyskuje świadomość wagi eksperymentu jako sposobu weryfikacji koncepcji teoretycznych oraz świadomość niepewności eksperymentalnych (K_W03);

2. rozumie strukturę fizyki jako dyscypliny naukowej, uzyskuje świadomość powiązań poszczególnych dziedzin i teorii, zna przykłady błędnych hipotez fizycznych i błędnych teorii fizycznych (K_W04);

3. zna ograniczenia stosowalności wybranych teorii fizycznych, modeli obiektów fizycznych i opisu zjawisk fizycznych (K_W05);

4. ma podstawową wiedzę z zakresu mechaniki teoretycznej, zna teoretyczne podejście do wybranych problemów mechaniki i rozumie rolę teoretycznego sformułowania mechaniki w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_W20);

5. umie stosować poznane narzędzia matematyki do formułowania i rozwiązywania wybranych problemów z zakresu fizyki teoretycznej i doświadczalnej w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U03);

6. umie przedstawić teoretyczne sformułowanie wybranych zagadnień mechaniki oraz używając odpowiednich narzędzi matematycznych przeprowadzić teoretyczną analizę wybranych układów mechanicznych w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U18);

7. zna ograniczenia swojej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia, podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych (K_K01);

8. potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze i zasobach Internetu, także w językach obcych (K_K05);

9. potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień fizyki i jej zastosowań, rozumie społeczne aspekty zastosowań fizyki oraz związaną z tym odpowiedzialność (K_K06).

Egzamin ustny. Warunkiem koniecznym przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie (na ocenę) konwersatorium.