Kosmos wyzwaniem dla intelektu i ducha międzynarodowej współpracy - wyzwaniem dla Ziemian
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 490-MS2-1PF2 |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.6
|
Nazwa przedmiotu: | Kosmos wyzwaniem dla intelektu i ducha międzynarodowej współpracy - wyzwaniem dla Ziemian |
Jednostka: | Wydział Stosunków Międzynarodowych |
Grupy: |
2L stac.II st.studia stosunków międzynarodowych - przedmioty fakultatywne |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Wymagana jest jedynie podstawowa wiedza z fizyki i chemii na poziomie szkoły średniej. |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Skrócony opis: |
Podstawowym celem wykładu jest omówienie, w przystępny sposób, stanu wiedzy o bliskim i odległym otoczeniu Ziemi oraz typowych astronomicznych metod badawczych. W poglądowy sposób omówione będą najważniejsze, bądź budzące szczególne zainteresowanie, obiekty astronomiczne (Układ Słoneczny, gwiazdy, galaktyki, poza słoneczne układy planetarne) - ich budowa, ruch, zachodzące w nich procesy i powolne ewolucyjne zmiany. Ważną część wykładu stanowić będzie omówienie istoty astronomicznych metod wyznaczania odległości do obiektów, mocy ich świecenia, prędkości ruchu lub wirowania, a także rozmiarów i masy. Na marginesie tych tematów wspomniane będą dotychczas przyjęte regulacje prawne dotyczące przestrzeni kosmicznej. Główny wątek wykładu uzupełniony będzie przekazaniem podstawowych wskazówek umożliwiających najprostsze samodzielne obserwacje astronomiczne. Zachętę do takich obserwacji stanowić będzie wizyta w Obserwatorium Astronomicznym UwB. |
Pełny opis: |
1. Wyjaśnienie istoty podstawowych metod wyznaczania wartości najważniejszych parametrów obiektów astronomicznych, ich: odległości, rozmiarów, mocy świecenia, masy i składu chemicznego oraz prędkości ruch i wirowania. 2. Formy występowania materii we wszechświecie i jej rozkład w przestrzeni. a) Formy występowania materii w Układzie słonecznym; przestrzenna struktura Układu słonecznego - Słońce, Księżyc, planety, planetoidy, komety, Pas Kuipera, Obłok Oorta. b) Gwiazdy - średnia odległość między gwiazdami, skupiska gwiazd (układy podwójne, gromady), zróżnicowanie obserwowanych parametrów gwiazd (temperatury powierzchni, rozmiarów, mocy świecenia, masy, składu chemicznego). c) Materia międzygwiazdowa - przestrzenny rozkład materii międzygwiazdowej, zróżnicowanie jej fizycznej struktury (plazma,atomy, cząsteczki, pył), temperatury, gęstości i składu chemicznego. d) Galaktyki - klasyfikacja Hubble’a, rozmiary, liczebność, rozkład galaktyk w przestrzeni. 3. Budowa, procesy i ewolucja wybranych obiektów astronomicznych. a) Budowa gwiazd – warunki równowagi, źródła energii, transport energii z centrum ku powierzchni, zależność budowy gwiazdy i zachodzących w niej procesów od masy gwiazdy. b) Ewolucja gwiazd – powstawanie gwiazd, zależność budowy nowo powstałej gwiazdy (jej modelu) od masy, przyczyny zmian w budowie gwiazdy, zależność sekwencji zmian w budowie gwiazdy i procesów zachodzących w jej wnętrzu od początkowej masy gwiazdy, zależność od masy procesów zachodzących w końcowych etapach istnienia gwiazdy, obiekty pozostające po gwiazdach: białe karły, gwiazdy neutronowe, czarne dziury. c) Powstawanie układu słonecznego i innych układów planetarnych,. d) Chronologia najważniejszych zdarzeń w rozwoju życia na Ziemi. 4. Poszukiwanie życia poza Układem słonecznym. Definicja planety, uzasadnienie poszukiwania pozaziemskiego życia, próby aktywnej komunikacji z INNYMI - program SETI, gwiazdy sprzyjające powstaniu życia w ich otoczeniu, definicja ekosfery, orbitalne i fizyczne parametry planet wpływające na możliwość powstania życia, metody wykrywania obecności planet w otoczeniu odległych gwiazd, szanse porozumienia się z INNYMI. 5. Ewolucja Wszechświata Paradoks Halleya-Olbersa, prawo Hubble’a, kinematyczna/przestrzenna ewolucja Wszechświata, związek modeli ekspansji Wszechświata z geometrią przestrzeni, obserwacyjne weryfikowanie modelu ekspansji Wszechświata, osobliwość początkowa - spotkanie fizyki w skali "makro" (astronomii) z fizyką mikroświata (kwantową teorią cząstek elementarnych), chemiczna ewolucja wszechświata, zmiany form występowania materii będące następstwem ewolucji, chronologia podstawowych zdarzeń w historii Wszechświata i Ziemi. 6. Samodzielne obserwacje nieba: co ciekawego można zobaczyć , o czym się przekonać, co można zmierzyć, wyznaczyć? 7. Normy prawne dotyczące przestrzeni kosmicznej i obiektów astronomicznych. a)1963 r. - tzw. "Układ Moskiewski" o zakazie prób z bronią jądrową w atmosferze, pod wodą oraz w przestrzeni kosmicznej. b)1967 r. - Układ o zasadach działalności państw w zakresie badań i korzystania z przestrzeni kosmicznej, łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi. c) 1979 r. - Traktat w sprawie działalności państw na Księżycu i innych ciałach niebieskich. d) Czyją własnością jest znaleziony meteoryt? - prawne regulacje w polskim ustawodawstwie. Punkty ECTS – 3 Bilans nakładu pracy studenta – udział w zajęciach 30 godz. przygotowanie do zajęć i zaliczenia 5 godz., udział w konsultacjach związanych z zajęciami 40 godz. Razem: 75 godzin, co odpowiada 3 pkt ECTS. Wskaźniki ilościowe - nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 70 godzin, co odpowiada 2,8 pkt ECTS - nakład pracy studenta, który nie wymaga bezpośredniego udziału nauczyciela 5 godz., co odpowiada 0,2 pkt ECTS. |
Literatura: |
1. A. Branicki, W stronę nieba, WN PWN, Warszawa 2017 r. 2. W. Celnik, H.Hahn, Astronomia dla początkujących, of. wyd. DELTA, Warszawa 2008 r. 3. M. Heller, Wszechświat i Słowo, ZNAK, Kraków 1994 r. 4. M. Heller, Kosmiczna przygoda Człowieka Mądrego, ZNAK, Kraków 1994 r. 5. M. Heller, Wieczność, Czas, Kosmos, ZNAK, Kraków 1995 r. 6. M. Heller, Sens życia i sens wszechświata, Copernicus Center Press, Kraków 2014 r. 7. J. Kierul, Kepler, PIW, Warszawa, 2007 r. 8. J. Kierul, Newton, PIW, Warszawa, 2007 r. 9. M. Minnaert, Światło i barwa w przyrodzie, PWN,Warszawa 1961 r. 10. Praca zbiorowa, Astronomia. Słownik szkolny. WSiP. Warszawa 1994. 11. P. Rudź, Astronomia bez tajemnic, Samo Sedno, Warszawa 2014 r. 12. W. Skórzyński, Astrofotografia, czyli jak i czym fotografować nocne niebo i ciała niebieskie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1998 r. 13. J. Włodarczyk, Księżyc w nauce i kulturze zachodu. REBIS, Poznań 2012r. |
Efekty uczenia się: |
KP7_WG1 KP7_WG3 KP7_WG4 KP7_UW2 |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie bez wystawiania oceny. Warunkiem zaliczenia jest odpowiednio wysoka frekwencja uczestniczenia w wykładach. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT KON
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Andrzej Branicki | |
Prowadzący grup: | Andrzej Branicki | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
|
Skrócony opis: |
Podstawowym celem wykładu jest omówienie, w przystępny sposób, stanu wiedzy o bliskim i odległym otoczeniu Ziemi oraz typowych astronomicznych metod badawczych. W poglądowy sposób omówione będą najważniejsze, bądź budzące szczególne zainteresowanie, obiekty astronomiczne (Układ Słoneczny, gwiazdy, galaktyki, poza słoneczne układy planetarne) - ich budowa, ruch, zachodzące w nich procesy i powolne ewolucyjne zmiany. Ważną część wykładu stanowić będzie omówienie istoty astronomicznych metod wyznaczania odległości do obiektów, mocy ich świecenia, prędkości ruchu lub wirowania, a także rozmiarów i masy. Na marginesie tych tematów wspomniane będą dotychczas przyjęte regulacje prawne dotyczące przestrzeni kosmicznej. Główny wątek wykładu uzupełniony będzie przekazaniem podstawowych wskazówek umożliwiających najprostsze samodzielne obserwacje astronomiczne. Zachętę do takich obserwacji stanowić będzie wizyta w Obserwatorium Astronomicznym UwB. |
|
Pełny opis: |
1. Idea podstawowych metod wyznaczania odległości, rozmiarów, mocy świecenia, masy i składu chemicznego oraz prędkości ruch u wirowania obiektów astronomicznych 2. Formy występowania materii we wszechświecie i jej rozkład w przestrzeni. a) Formy występowania materii w Układzie słonecznym; przestrzenna struktura Układu słonecznego - Słońce, Księżyc, planety, planetoidy, komety, Pas Kuipera, Obłok Oorta b) Gwiazdy - średnia odległość między gwiazdami, skupiska gwiazd (układy podwójne, gromady), zróżnicowanie obserwowanych parametrów gwiazd (temperatury powierzchni, rozmiarów, mocy świecenia, masy, składu chemicznego) c) Materia międzygwiazdowa - przestrzenny rozkład materii międzygwiazdowej, zróżnicowanie jej fizycznej struktury (plazma,atomy, cząsteczki, pył), temperatury, gęstości i składu chemicznego d) Galaktyki - klasyfikacja Hubble’a, rozmiary, liczebność, rozkład galaktyk w przestrzeni 3. Budowa, procesy i ewolucja wybranych obiektów astronomicznych a) Budowa gwiazd – warunki równowagi, źródła energii, transport energii z centrum ku powierzchni, zależność budowy gwiazdy i zachodzących w niej procesów od masy gwiazdy, b) Ewolucja gwiazd – powstawanie gwiazd, zależność budowy nowo powstałej gwiazdy (jej modelu) od masy, przyczyny zmian w budowie gwiazdy, zależność sekwencji zmian w budowie gwiazdy i procesów zachodzących w jej wnętrzu od początkowej masy gwiazdy, zależność od masy procesów zachodzących w końcowych etapach istnienia gwiazdy, obiekty pozostające po gwiazdach: białe karły, gwiazdy neutronowe, czarne dziury, c) Powstawanie układu słonecznego i innych układów planetarnych, d) Chronologia najważniejszych zdarzeń w rozwoju życia na Ziemi. 4. Poszukiwanie życia poza Układem słonecznym Definicja planety, uzasadnienie poszukiwania pozaziemskiego życia, aktywne formy komunikacji z INNYMI - program SETI, gwiazdy sprzyjające powstaniu życia w ich otoczeniu, definicja ekosfery, orbitalne i fizyczne parametry planet wpływające na możliwość powstania życia, metody wykrywania obecności planet w otoczeniu odległych gwiazd, szanse porozumienia się z INNYMI, nasze oczekiwania, obawy. 5. Ewolucja Wszechświata Paradoks Halleya-Olbersa, prawo Hubble’a, kinematyczna/przestrzenna ewolucja Wszechświata, obserwacyjne weryfikowanie modelu ekspansji Wszechświata i związek tego modelu z geometrią przestrzeni, osobliwość początkowa - spotkanie fizyki w skali "makro" z fizyką mikroświata (fizyką materii), chemiczna ewolucja wszechświata, zmiany form występowania materii będące następstwem ewolucji, chronologia podstawowych zdarzeń w historii Wszechświata i Ziemi 6. Co ciekawego na niebie można samodzielnie zobaczyć , o czym się samodzielnie przekonać, co samodzielnie wyznaczyć. 7. Normy prawne dotyczące przestrzeni kosmicznej i obiektów astronomicznych. a)1963 r. - tzw. "Układ moskiewski" o zakazie prób z bronią jądrową w atmosferze, pod wodą oraz w przestrzeni kosmicznej b)1967 r. - układ o zasadach działalności państw w zakresie badań i korzystania z przestrzeni kosmicznej, łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi c) 1979 r. - traktat w sprawie działalności państw na Księżycu i innych ciałach niebieskich. d) Czyją własnością jest znaleziony meteoryt |
|
Literatura: |
1. A. Branicki, W stronę nieba, WN PWN, Warszawa 2017 r. 2. W. Celnik, H.Hahn, Astronomia dla początkujących, of. wyd. DELTA, Warszawa 2008 r. 3. M. Heller, Wszechświat i Słowo, ZNAK, Kraków 1994 r. 4. M. Heller, Kosmiczna przygoda Człowieka Mądrego, ZNAK, Kraków 1994 r. 5. M. Heller, Wieczność, Czas, Kosmos, ZNAK, Kraków 1995 r. 6. M. Heller, Sens życia i sens wszechświata, Copernicus Center Press, Kraków 2014 r. 7. J. Kierul, Kepler, PIW, Warszawa, 2007 r. 8. J. Kierul, Newton, PIW, Warszawa, 2007 r. 9. M. Minnaert, Światło i barwa w przyrodzie, PWN,Warszawa 1961 r. 10. Praca zbiorowa, Astronomia. Słownik szkolny. WSiP. Warszawa 1994. 11. P. Rudź, Astronomia bez tajemnic, Samo Sedno, Warszawa 2014 r. 12. W. Skórzyński, Astrofotografia, czyli jak i czym fotografować nocne niebo i ciała niebieskie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1998 r. 13. J. Włodarczyk, Księżyc w nauce i kulturze zachodu. REBIS, Poznań 2012r. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.