Metodyka pracy socjalnej 380-SS1-1MPS
Ćwiczenia (CW) Rok akademicki 2019/20

LITERATURA PODSTAWOWA

1. Beckett C. Podstawy teorii dla praktyków pracy socjalnej, przekł. Jasiński M., Maliszewska B., Warszawa 2010.

2. Brągiel J., Sikora P. [red.], Praca socjalna – wielość perspektyw; Rodzina – Multikulturowość – Edukacja, Opole 2004.

3. De Robertis C., Metodyka działania w pracy socjalnej, Katowice 1998.

4. DuBois B., Miley K.K., Praca socjalna. Zawód, który dodaje sił - część 1-2 -, Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1998

5. Granosik M., Profesjonalny wymiar pracy socjalnej, Katowice 2006.

6. Jedynak W., Wyzwania dla pomocy społecznej w wymiarze lokalnym, Rzeszów 2012.

7. Kadela K., Kowalczyk J., Standardy pracy socjalnej, Wyd. WRZOS, Warszawa 2014.

8. Kanios A., Praca socjalna z rodziną problemową: perspektywa metodyczna, Kraków 2016.

9. Kantowicz E., Elementy teorii i praktyki pracy socjalnej, Olsztyn 2001.

10. Kantowicz E. [red.], Koncepcje i praktyka działania społecznego w pracy socjalnej, Olsztyn 2011.

11. Kędzior J., Ładażyński A., Współczesne wyzwania pracy socjalnej, Toruń 2006.

12. Krasiejko I., Metodyka działania asystenta rodziny. Podejście Skoncentrowane na Rozwiązaniach w pracy socjalnej, Katowice 2010.

13. Olubiński A., Praca socjalna. Aspekty humanistyczne i pedagogiczne, Toruń 2004.

14. Pawlas-Czyż S. [red.], Praca socjalna wobec współczesnych problemów społecznych, Toruń 2007.

15. Piątek K., Szymańska-Zybertowicz K. [red. nauk.], Profesjonalna praca socjalna: nowy paradygmat czy niedokończone zadanie?, Toruń 2011.

16. Rymsza M., Pracownicy socjalni i praca socjalna w Polsce: między służbą społeczną a urzędem, Warszawa 2012.

17. Rymsza M., Czy podjecie aktywizujące ma szansę? Pracownicy socjalni i praca socjalna w Polsce 20 lat po reformie systemu pomocy społecznej (raport z badań), Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2011

18. Sałustowicz P., Praca socjalna: między dyscypliną a profesją, Katowice 2003.

19. Szczepkowski J., Praca socjalna – podejście skoncentrowane na rozwiązaniach, Toruń 2010.

20. Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1. Badura-Madej W., Dobrzyńska-Mesterhazy A., Przemoc w rodzinie. Interwencja kryzysowa i psychoterapia, Kraków 2000.

2. Becelewska D., Wsparcie emocjonalne w pracy socjalnej, Katowice 2005.

3. Białobrzeska K., Kawula S. [red. nauk.], Człowiek w obliczu wykluczenia i marginalizacji społecznej. Wokół zagadnień teoretycznych, Toruń 2006.

4. Podgórska-Jachnik D., Praca socjalna z osobami bezdomnymi, Warszawa 2014.

5. Rurka A., Hardy G., Defays C., Proszę nie pomagaj mi! Paradoks pomocy narzuconej, tłum. Bisek U., Macińska M., Warszawa 2013.

6. Seabury G.C., Działania interpersonalne w pracy socjalnej, Warszawa 1996.

7. Skałbania B., Poradnictwo pedagogiczne. Przegląd wybranych zagadnień, Kraków 2009.

8. Witkowski L., Praca socjalna i profesjonalizm pedagogiczny, Łódź 2010.

9. Żukiewicz A. [red. nauk.], Praca socjalna w służbie ludziom, Toruń 2012.

KA6_WG1 Student rozumie źródła pracy socjalnej; zna terminologię używaną w pracy socjalnej, jej znaczenie i zastosowanie.

Sposób weryfikacji efektu:

KA6_WG2 Student ma elementarną wiedzę o miejscu pracy socjalnej w systemie nauk społecznych oraz jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi.

Sposób weryfikacji efektu:

KA6_WG7 Student zna podstawowe metody i modele pracy socjalnej z jednostką, grupą i społecznością; posiada wiedzę dotyczącą struktury prowadzenia diagnozy jednostek i grup.

Sposób weryfikacji efektu:

KA6_WG8 Student zna mechanizmy rządzące zjawiskami społecznymi; rozumie procesy i zjawiska kierujące zachowaniem ludzi; rozróżnia rodzaje i funkcje różnic indywidualnych w zakresie działania jednostki.

Sposób weryfikacji efektu:

KA6_WK1 Student zna istotę klasycznych oraz nowych podejść w pracy socjalnej; ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą założeń pomocy społecznej w oparciu o aktualne ustawodawstwo.

Sposób weryfikacji efektu:

KA6_UW6 Student potrafi stosować i ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami pracy socjalnej

Sposób weryfikacji efektu:

Wymogi do zaliczenia:

1) Uzyskanie z kolokwium minimum 50% punktów możliwych do zdobycia;

2) obecność na ćwiczeniach;

3) znajomość wybranych fragmentów lektur podstawowych.

Formą końcowego zaliczenia ćwiczeń jest kolokwium (zaliczenie na ocenę) – pytania mieszane: otwarte i półotwarte. Dodatkowo na ocenę końcową wpływa liczba zdobytych punktów za aktywność na zajęciach w ciągu całego semestru. Studenci za aktywność oceniani są w skali 0-0,25-0,5-0,75-1.

51% punktów uzyskanych przez studenta w trakcie trwania semestru oraz z kolokwium zaliczeniowego (łącznie) jest niezbędne do uzyskania przez niego oceny pozytywnej z ćwiczeń z przedmiotu Metody pracy socjalnej.

Dopuszczalna jest jedna nieobecność na ćwiczeniach [2h], która nie wymaga zaliczenia podczas indywidualnych konsultacji oraz nie wpływa na ocenę końcową z ćwiczeń. Każdą kolejną nieobecność student powinien zaliczyć na indywidualnych konsultacjach.

1. Podstawowe umiejętności w pracy socjalnej i ich kształcenie [2h]

2. Role i umiejętności pracownika socjalnego [2h]

3. Diagnoza społeczna i jej podstawowe narzędzia [2h]

4. Metoda indywidualnych przypadków. Pierwszy kontakt z klientem - charakterystyka klientów pomocy społecznej[2h]

5. Wywiad środowiskowy: na czym polega? Podstawowe narzędzie w pracy socjalnej [2h]

6. Metoda pracy z grupą [2h]

7. Empowerment i jego znaczenie w pracy socjalnej oraz działaniach pomocowych [2h]

9. Podsumowanie i zaliczenie ćwiczeń. Kolokwium [1h]

Metodami dydaktycznymi wykorzystywanymi podczas zajęć są: dyskusja moderowana przez prowadzącego; praca w grupach; prezentacje multimedialne; studium przypadku; praca z kwestionariuszem wywiadu środowiskowego; metoda projektu; analiza treści (praca z tekstem); burza mózgów; konsultacje indywidualne.