Pedagogika specjalna 380-RS5-1PSL
Ćwiczenia (CW) Rok akademicki 2019/20

Literatura podstawowa:

•Chrzanowska, I. (2015). Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

•Dykcik, W. (red.) (2005). Pedagogika specjalna, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

•Głodkowska, J. (red.) (2011). Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne, Warszawa: Wydawnictwo APS.

•Góralczyk E.(2009). Dziecko przewlekle chore. Psychologiczne aspekty funkcjonowania dziecka w szkole i przedszkolu. Informacje dla pedagogów i opiekunów. Warszawa, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.

•Jóźwiak S. (2009). Dziecko z padaczką w szkole i przedszkolu. Informacje dla pedagogów i opiekunów. Warszawa, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.

•Kijak ,R. J. (2013). Niepełnosprawność intelektualna. Między diagnozą a działaniem. Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich.

•Klaczak , M., Majewicz, P. (red.) (2006). Diagnoza i rewalidacja indywidualna dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Kraków, Wyd. Naukowe AP.

•Kosakowski, Cz., Krause A., Żyta A. (red.) (2007). Osoba z niepełnosprawnością w systemie rehabilitacji, edukacji i wsparcia społecznego. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej 6, Olsztyn: Wydawnictwo UW-M.

•Korzon A(2010). Pedagog specjalny- myśli i poglądy Marii Grzegorzewskiej współcześnie odczytane [w:] S. Przybyliński (red,), Pedagogika specjalna- tak wiele pozostaje dla nas tajemnicą.. UWM, Olsztyn.

•Krause, A. (2004). Człowiek niepełnosprawny wobec przeobrażeń społecznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

•Kulus M:((2009). Dziecko z astmą w szkole i przedszkolu. Informacje dla pedagogów i opiekunów. Warszawa, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.

•Loska M.(2005). Uczniowie z mózgowym poraż4niem dziecięcym. Osiągniecia edukacyjne. Warszawa, WSiP.

•Plichta, P., Jagoszewska, I., Gładyszewska, J., Szczupał, B., Drzazga, A., Cytowska, B. (2018). Specjalne potrzeby edukacyjne uczniów z niepełnosprawnościami. Charakterystyka, specyfika i wsparcie. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".

•Podgórska-Jachnik, D. (2014). Praca socjalna z osobami z niepełnosprawnością i ich rodzinami. Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich.

•Zajączkowska J. (2014).: Jak umożliwić dziecku z niepełnosprawnością ruchową udział w lekcjach wychowania fizycznego. Warszawa , ORE.

•Ziarko M. (2014). Zmaganie sią ze stresem choroby przewlekłej. Poznań, UAM, s. 111- 131.

Literatura uzupełniająca:

•Barens, C., Mercer, G. (2008). Niepełnosprawność. tłum. P. Morawski, Warszawa: Wydawnictwo Sic! .

•Brzezińska, I. A., Kaczan R., Smoczyńska K. (red.) (2010). Diagnoza potrzeb i modele pomocy dla osób z ograniczeniami sprawności. Warszawa, Scholar.

•Mazanek E.(2003). Mózgowe porażenie dziecięce: problemy psychologiczno-pedagogiczne, Warszawa, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej.

•Obuchowska, H. (red.) (1995). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie, Warszawa: WSiP.

•Otapowicz, D., Sakowicz-Boboryko, A., Bilewicz, M., Wyrzykowska-Koda, D. (2016). Autonomia osób z niepełnosprawnością. Białystok: Trans Humana.

•Parchomiuk, M.(2018). Potencjał osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Implikacje dla edukacji i rehabilitacji społeczno-zawodowej. Człowiek-Niepełnosprawność -Społeczeństwo, 3(41) , s. 63–79.

•Rękosiewicz, M. (2012). W drodze ku dorosłości. Tożsamość osób z niepełnosprawnością intelektualną. Wielichowo, TIPI.

Zaliczenie na ocenę. Postawą zaliczenia jest aktywność podczas zajęć, kolokwium pisemne z treści realizowanych podczas ćwiczeń. Obecność na zajęciach jest obowiązkowa. Ponad połowa godzin nieobecnych predysponuje do niezaliczenia przedmiotu. Nieobecności zalicza się podczas konsultacji. Student podpisem potwierdza otrzymaną ocenę.

Metody poszukujące (dyskusja, giełda pomysłów), metoda ćwiczeniowa, praca z tekstem