Pedagogika specjalna

obowiązkowe

- Wprowadzenie w podstawowe problemy pedagogiki specjalnej jako nauki interdyscyplinarnej, zapoznanie z jej zakresem, aparaturą pojęciową, celami, zadaniami, a także z terminologią i zakresem poszczególnych subdyscyplin pedagogiki specjalnej.

- Zapoznanie z tradycyjnymi i współczesnymi kierunkami zmian w podejściu do niepełnosprawności, osób z niepełnosprawnością oraz ich funkcjonowania w wymiarze jednostkowym i społecznym;

- Kształtowanie umiejętności dokonywania merytorycznej analizy zjawisk społecznych, strategii działań praktycznych podejmowanych na rzecz osób z niepełnosprawnością (w obszarze edukacji, opieki, wychowania , terapii, rehabilitacji i wsparcia społecznego)

w sali

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki społeczne, pedagogika

Rok/ semestr: I rok/ 1 semestr

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 30 godz. - wykłady; 30 godz. - ćwiczenia

Metody dydaktyczne: metody asymilacji wiedzy (wykład konwersatoryjny, informacyjny, pokaz z prezentacją multimedialną), metody poszukujące (dyskusja, burza mózgów)

Bilans nakładu pracy studenta:

Rodzaj aktywności - Liczba godzin:

- Udział w wykładach 30h

- Udział w ćwiczeniach 30h

- Przygotowanie do ćwiczeń 40h

Przygotowanie zadań projektowych – 30h

- Udział w konsultacjach związanych z zajęciami 4h

- Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń: 10h

- Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim: 30+1 = 31h

Razem: 175h

Wskaźniki ilościowe:

Nakład pracy studenta związany z zajęciami:

- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 65h/ 2,6 pkt ECTS

- niewymagającymi bezpośredniego kontaktu z nauczycielem: 110h/ 4,4 pkt ECTS

Literatura podstawowa:

• Barens, C., Mercer, G. (2008). Niepełnosprawność. tłum. P. Morawski, Warszawa: Wydawnictwo Sic!

• Chrzanowska I. (2015), Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

• Chrzanowska I. (2022), Zaniedbane obszary edukacji - pomiędzy pedagogiką a pedagogiką specjalną. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

• Cohen J. United Spinal Association. Praktyczny poradnik savoir – vivre wobec osób niepełnosprawnych, tłum. Na zlecenie: Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, https://www.power.gov.pl/media/13600/praktyczny-poradnik-savoir-vivre-wobec-ON.pdf

• Dryżałowska, G., Kuleta-Hulboj, M., Naumiuk, A., Skura, M., Steinhagen, A. M. (2018), Inkluzja w perspektywie pedagogiki specjalnej i pedagogiki społecznej. Pytania, konteksty, dyskusje. Warszawa: Wyd. UW.

• Gajdzica, Z. (2009), Społeczne i edukacyjne uwarunkowania rozwoju oraz funkcjonowania dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

• Głodkowska J., Sipowicz K., Patejuk-Mazurek I. (red.) (2018), Tradycja i współczesność pedagogiki specjalnej w tworzeniu społeczeństwa dla wszystkich. Warszawa: Wydawnictwo APS.

• Kosakowski Cz., Krause A., Żyta A. (red.), Osoba z niepełnosprawnością w systemie rehabilitacji, edukacji i wsparcia społecznego. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej 6, Wyd. UW-M, Olsztyn 2007.

• Krause A. (2011), Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

• Plichta,P., Jagoszewska, I., Gładyszewska-Cylulko, J., Szczupał, B., Drzazga, A., Cytowska, B. (2018), Specjalne potrzeby edukacyjne uczniów z niepełnosprawnościami. Charakterystyka, specyfika edukacji i wsparcie. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

• Podgórska-Jachnik, D. (2016). Studia nad niepełnosprawnością (Disability Studies) i ruch włączający w społeczeństwie jako konteksty edukacji włączającej. Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych, 22/1, s. 15-33.

KA7_WG2 - Zna najważniejsze klasyczne i współczesne kierunki zmian w podejściu do niepełnosprawności, osób z niepełnosprawnością , ich edukacji, rehabilitacji, terapii i funkcjonowania w przestrzeni społecznej

KA7_WG3 - Zna źródła i miejsce pedagogiki specjalnej w systemie nauk oraz jej przedmiotowe i metodologiczne powiązania z dziedzinami nauk społecznych, humanistycznych oraz medycznych i nauk o zdrowiu

KA7_WG4 - Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie subdyscyplin pedagogiki specjalnej, obejmującą ich teorię i praktykę;

KA7_UW1 - Potrafi wykorzystywać wiedzę z pedagogiki specjalnej oraz pozyskiwać dane do analizowania problemów z zakresu edukacji, rehabilitacji, terapii, funkcjonowania społecznego osób z niepełnosprawnością

KA7_KO1 – Jest wolny od uprzedzeń i stereotypów społecznych dotyczących postrzegania i rozumienia osób z niepełnosprawnością, ma przekonanie o potrzebie włączania się w działania na rzecz ich autonomii i normalizacji warunków życia z zastosowaniem zasad projektowania uniwersalnego

Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin - możliwość uzgodnienia z wykładowcą formy egzaminu

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń