Pedagogika specjalna 380-SN1-1PSL
Wykład (WYK) Rok akademicki 2020/21

Literatura podstawowa:

Chrzanowska I. (2015), Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Dykcik W. (2010), Tendencje rozwoju pedagogiki specjalnej. Osiągnięcia naukowe i praktyka, Poznań: Wyd. Naukowe PTP.

Głodkowska J. (2014), Rozważania nad podmiotowością a niepełnosprawność – u źródeł współczesnego ujęcia i w perspektywie interdyscyplinarnej, Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo, 2(24), s. 91-109.

Głodkowska J., Sipowicz K., Patejuk-Mazurek I. (red.) (2018), Tradycja i współczesność pedagogiki specjalnej w tworzeniu społeczeństwa dla wszystkich. Warszawa: Wydawnictwo APS.

Kirenko J. (2004), Nie jesteś sam. Wsparcie społeczne osób z niepełnosprawnością. Lublin: Wyd. ROPSiZ UM w Lublinie.

Krause A. (2004), Człowiek niepełnosprawny wobec przeobrażeń społecznych. Kraków: Oficyna Wyd. „Impuls”.

Kosakowski Cz., Krause A., Żyta A. (red.), Osoba z niepełnosprawnością w systemie rehabilitacji, edukacji i wsparcia społecznego. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej 6, Wyd. UW-M, Olsztyn 2007.

Sowa J., Wojciechowski F. (2001), Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym. Rzeszów: Wyd. Oświatowe FOSZE.

Literatura uzupełniająca:

Barens, C., Mercer, G. (2008). Niepełnosprawność. tłum. P. Morawski, Warszawa: Wydawnictwo Sic!

Borowski G. (2012), Sposoby wspierania osób z niepełnosprawnością na przestrzeni dziejów – wybrane przykłady. Niepełnosprawność – zagadnienia, problemy, rozwiązania, 5, 4, s. 89 – 120.

Czerwińska K., Paplińska M., Walkiewicz-Krutak M. (red.) (2015), Tyflopedagogika wobec współczesnych przestrzenni edukacyjno-rehabilitacyjnej. APS, Warszawa

Gajdzica Z. (red.) (2013), Człowiek z niepełnosprawnością w rezerwacie przestrzeni publicznej, Kraków: Oficyna Wyd. „Impuls”.

Głodkowska J. (red.) (2011), Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne, Warszawa: Wyd. APS.

Kowalik S. (2007), Psychologia rehabilitacji, Warszawa: Wyd. Akademickie i Profesjonalne.

Otapowicz D., Sakowicz-Boboryko A., Bilewicz M., Wyrzykowska-Koda D (2016), Autonomia osób z niepełnosprawnością. Białystok: Trans Humana.

Stepulak M. Z., Łukasiewicz J. (red.) (2017), Wielowymiarowe ujęcie niepełnosprawności. Lublin: Wydawnictwo Naukowe WSEiI w Lublinie.

KA6_WG1 – Opisuje cele, zadania pedagogiki specjalnej, zna podstawową terminologię z zakresu pedagogiki specjalnej, rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych (sposób weryfikacji – egzamin pisemny)

KA6_WG4 – Wymienia główne psychospołeczne następstwa niepełnosprawności słuchowej, wzrokowej, intelektualnej, ruchowej; wymienia wspólne i swoiste potrzeby osób z niepełnosprawnością (sposób weryfikacji – egzamin pisemny)

KA6_WG8 - Opisuje najważniejsze tradycyjne i współczesne kierunki zmian w podejściu do niepełnosprawności, osób z niepełnosprawnością, wyjaśnia ich historyczne i kulturowe uwarunkowania (sposób weryfikacji – egzamin pisemny)

KA6_UW5 – Potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki specjalnej w celu analizowania i interpretowania problemów dotyczących funkcjonowania osób z niepełnosprawnością w różnych obszarach życia (przestrzeń edukacyjna, zawodowa, kulturalna itp.) z zastosowaniem strategii ich rozwiązywania (sposób weryfikacji - ocena aktywności w trakcie zajęć, egzamin pisemny)

KA6_KK2 - Jest wolny od uprzedzeń i stereotypów społecznych dotyczących postrzegania i rozumienia osób z niepełnosprawnością, ma przekonanie o potrzebie włączania się w działania na rzecz ich autonomii i normalizacji warunków życia (sposób weryfikacji – ocena aktywności w trakcie zajęć, egzamin pisemny)

Zaliczenie przedmiotu: egzamin pisemny - test (ilość punktów wymagana do zaliczenia przedmiotu: 51% maksymalnej liczby punktów możliwych do zdobycia podczas egzaminu). Test przeprowadzony za pośrednictwem platformy Blackboard

Warunek przystąpienia do egzaminu:

- zaliczenie ćwiczeń

- obecność na wykładach (dopuszczalna jest nieusprawiedliwiona nieobecność na jednych zajęciach - 2 godz., pozostałe nieobecności należy zaliczyć podczas konsultacji, przy czym nie więcej niż 50% liczby godz. przewidzianych na realizację przedmiotu)

1. Pedagogika specjalna jako nauka

2. Niepełnosprawność jako problem interdyscyplinarny (modele niepełnosprawności, biopsychospołeczna koncepcja niepełnosprawności, etiologia niepełnosprawności, rodzaje niepełnosprawności, niepełnosprawność prawna)

3. Społeczne wzory odpowiedzi na niepełnosprawność na przestrzeni dziejów – od dyskryminacji do inkluzji społecznej

4. Podmiotowość i normalizacja jako naczelne zasady społecznego włączania osób z niepełnosprawnością

5. Podmiot pedagogiki specjalnej (ujęcie klasyczne) - ustalenia terminologiczne i klasyfikacyjne. Wspólne i swoiste potrzeby osób z różnymi niepełnosprawnościami (słuchową, wzrokową, intelektualną, ruchową) i chorobą przewlekłą

Wykład (informacyjny, konwersatoryjny), dyskusja, prezentacja multimedialna