Warsztaty: dziennikarskie, teatralne, filmowe, fotograficzne, etnograficzne 430-KS1-2WAR
Laboratorium (LAB) Rok akademicki 2021/22

Barley N. 1997. Niewinny antropolog. [fragmenty]

Charyton M. A. 2011. Współczesna medycyna ludowa na Podlasiu – oczyma szeptuch, w:

E. Anczyk (red.), Szkice z nauk o zdrowiu, t. 3, A. Anczyk (red.), Medicina magica. Oblicza medycyny niekonwencjonalnej, Sosnowiec, s. 57-84.

Charyton M. A. 2010. Oblicza „chorób ludowych” w kulturze podlaskich Białorusinów,

w: J. Jurkiewicz (red.), Białorusini – historia i kultura. Sesja naukowa. Szreniawa, 25-26 czerwca 2010, Szreniawa, s. 61-74.

Charyton M. A. 2010. Szeptuchy – tradycja żywa. Współcześni uzdrowiciele ludowi na Podlasiu, w: D. Penkala-Gawęcka (red.), Nie czas chorować? Zdrowie, choroba

i leczenie w perspektywie antropologii medycznej, Poznań, s. 119-140.

Czyżewski K. (red.) 2008. Warto zapytać o kulturę, t. 3. Obcy, inny, swój, Białystok – Sejny. [fragmenty]

Grębecka Z. 2006. Słowo magiczne poddane technologii, Kraków. [fragmenty]

Kauffman J.-C. 2010, Wywiad rozumiejący. [fragmenty]

Lubańska M., Ładykowska A. 2013. Prawosławie – „chrześcijaństwo peryferyjne”? O teologicznych uwikłaniach teorii antropologicznej i stronniczości perspektyw poznawczych antropologii chrześcijaństwa, „Lud” 97, s. 195-219, dostęp: https://apcz.umk.pl/LUD/article/view/lud97.2013.00/14546

Stomma L. 2000. Antropologia kultury wsi polskiej XIX w., Gdańsk. [fragmenty]

Sadanowicz E. 2018. Szeptuchy jako specyficzne zjawisko znachorskie pogranicza na Podlasiu, „Pogranicze. Studia społeczne” t. 32, s. 190-207, dostęp: http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.hdl_11320_7484

Sadanowicz E. 2020. Prawosławne praktyki religijne na Podlasiu, s. 271-286, dostęp:

https://repozytorium.uwb.edu.pl/jspui/bitstream/11320/9658/1/E_Sadanowicz_Prawoslawne_praktyki_religijne_na_Podlasiu.pdf

 aktywność na zajęciach – udział w zajęciach warsztatowych i badaniach terenowych

 przeprowadzenie i opracowanie etnograficznych badań terenowych

 obecności na zajęciach – dopuszczalne są 2 nieobecności, ale obecność na zajęciach terenowych jest obligatoryjna, w przypadku większej liczby nieobecności należy je zaliczyć podczas dyżuru prowadzącego

1. zajęcia organizacyjne

2. przegląd literatury dotyczącej przedmiotu badań i badanego terenu

3. dobór obszaru badań i badanej grupy (rozmówców/partnerów)

4. określenie problemu badawczego oraz sformułowanie pytań i hipotez

badawczych

5. opracowanie narzędzi badawczych (kwestionariusz)

6. przeprowadzenie badań etnograficznych w terenie

[blok zajęć]

7. opracowanie wyników badań terenowych: analiza, interpretacja, wnioski

8. zajęcia podsumowujące

 prezentacja

 warsztatowa praca z tekstem

 zajęcia praktyczne w terenie – badania etnograficzne: praca z kwestionariuszem, budowanie relacji z osobą badaną / rozmówcą / partnerem