Literatura: |
1. I. Bąk, I. Markowicz, M. Mojsiewicz, K. Wawrzyniak, Statystyka w zadaniach. Część I: statystyka opisowa, Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa 2001.
2. I. Bąk, I. Markowicz, M. Mojsiewicz, K. Wawrzyniak, Statystyka w zadaniach. Część II: statystyka matematyczna, Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa 2001.
3. H. Kassyk-Rokicka, I. Kowalska, I. Krawczak, W. Wróblewska, Statystyka. Zbiór zadań, PWE, Warszawa 1998.
4. P.Biecek, Przewodnik po pakiecie R, Oficyna wydawnicza GiS, Wrocław 2014.
|
Metody i kryteria oceniania: |
1. Przewidziane są dwa kolokwia - do zdobycia 80 punktów oraz prace domowe - do zdobycia 20 punktów.
2. Prowadzący ćwiczenia wyznacza dwa terminy każdego kolokwium tj. termin I i termin II. Studenci, którzy przystąpili w terminie I do kolokwium i go nie zaliczyli mogą za zgodą prowadzącego podejść do tego kolokwium w terminie II.
3. Prowadzący ćwiczenia może dla studentów, którzy zaliczyli tylko jedno kolokwium, przeprowadzić na koniec semestru kolokwium zaliczające (ratunkowe).
4. Opuszczenie przez studenta 20% ćwiczeń przewidzianych planem stanowi podstawę do ich niezaliczenia. Prowadzący może zaliczyć ćwiczenia takiemu studentowi biorąc pod uwagę zaliczone przez tego studenta kolokwia.
5. Ćwiczenia uznaje się za zaliczone w wypadku, gdy student zdobędzie co najmniej 50 punktów zastrzeżeniem, że niezaliczenie wszystkich kolokwiów, bądź przystąpienie i niezaliczenie kolokwium ratunkowego oznacza ich niezaliczenie.
6. Skala ocen:
50-60 pkt - 3,0
61-70 pkt - 3,5
71-80 pkt - 4,0
81-90 pkt - 4,5
91-100 pkt - 5,0
7. Prowadzący ćwiczenia może podnieść ocenę końcową o pół stopnia w przypadkach, gdy:
- student zaliczył każde kolokwium w pierwszym terminie wskazanym przez prowadzącego,
- wykazywał się aktywnością na ćwiczeniach.
Łącznie końcowa ocena z ćwiczeń może być podwyższona o co najwyżej jeden stopień.
|
Metody dydaktyczne: |
Metody dydaktyczne: ćwiczenia rachunkowe, konsultacje, praca nad literaturą, rozwiązywanie zadań domowych, dyskusje w grupach problemowych.
|