Pedagogika ogólna 380-DS5-1POG
Wykład (WYK) Rok akademicki 2023/24

Literatura podstawowa:

• Hejnicka - Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008

• Benner D., Pedagogika ogólna, tłum. D. Stępkowski, Warszawa 2015.

Dudel, B., Kowalczuk-Walędziak, M., Łogwinik, K. M., Szorc, K., Wróblewska, U. (2014). Innowacje w teorii i praktyce edukacyjnej. Białystok.

• Schulz R. Szkice z pedagogiki ogólnej, Toruń 2016.

• Nowotniak, J. (2002). Ukryty program rzeczywistości edukacyjnej. Szczecin.

• Rutkowiak J., Wielość języków pedagogiki a problem jej tożsamości, [W:]Wprowadzenie do pedagogiki. T. Jaworska, R. Leppert (red.), Kraków 1996 LUB [W:] Ewolucja tożsamości pedagogiki, H. Kwiatkowska (red.), Warszawa 1994.

• Pedagogika. T.1 i 2, Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Warszawa 2003 (i późniejsze).

• Pedagogika. Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Warszawa 2019

• Kwiatkowska H., Pedeutologia, Warszawa 2008.

• Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji. Gdańsk 2003.

• Śliwerski B., Pedagogika ogólna, Podstawowe prawidłowości, Kraków 2012.

• Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki. Kraków 2000.

• Illich I.: Społeczeństwo bez szkoły, Warszawa 1986, (ważna przedmowa B. Suchodolskiego).

• Kontestacje pedagogiczne, Śliwerski B. ( red.), Kraków 1995.

• Wróbel, A. (2018). Język współczesnej pedagogiki w perspektywie komparatystyki myśli pedagogicznej. wybrane przykłady zmian leksykalnych. Forum Pedagogiczne, 1, s.93-103. DOI: 10.21697/fp.2018.1.07

Literatura uzupełniająca

• Prokopiuk W.: Wyznaczniki nowego sensu samokształcenia nauczycieli, W: Rozwój nauczyciela w okresie transformacji, Prokopiuk W. ( red. ), Białystok 1998.

• T. Szkudlarek. Pedagogie amerykańskiego postmodernizmu: edukacja wobec kulturowego przełomu. W: Spory o edukację… L. Witkowski, Z. Kwieciński (red.)Warszawa 1993.

• Rozwój pedagogiki ogólnej. Bogaj A. (red.). Warszawa - Kielce 2001.

• Blusz K.: Edukacja i wyzwolenie. Kraków 1992.

• Schoenebeck H.: Antypedagogika. Być i wspierać zamiast wychowywać, Warszawa 1994.

• Ewolucja „ogólności” w dyskursach pedagogicznych. T. Hejnicka-Bezwińska (red.), Bydgoszcz 2005.

• Hejnicka-Bezwińska T., O zmianach w edukacji. Konteksty, zagrożenia i możliwości. Bydgoszcz 2000.

• Pedagogika ogólna a teoria i praktyka dydaktyczna. M. Myszkowska-Litwa (red.), Kraków 2011.

• Pedagogika ogólna. Dyskursy o statusie naukowym i dydaktycznym. T. Hejnicka-Bezwińska (red.), Bydgoszcz 2011.

Zna podstawową terminologię używaną w pedagogice, rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych. KA7_WG2

Ma wiedzę dotyczącą innowacji pedagogicznych w obszarze wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej, inspirujących do planowania i organizowania pracy własnej. KA7_WG8

Potrafi wybrać i zastosować właściwy dla danej działalności pedagogicznej sposób postępowania oraz adekwatnie do celów wychowania i kształcenia dobiera metody, tworzy, testuje i modyfikuje materiały dydaktyczne. KA7_UW5

Posługuje się normami społecznymi w działalności zawodowej, kierując się szacunkiem dla godności każdego człowieka. KA7_UO3

Świadomie określa swoją postawę wobec istoty i celów edukacji a także podstawowych aspektów filozofii nauczania. KA7_KK1

Egzamin ustny lub pisemny. Warunkiem przystąpienia do egzaminu są zaliczone na ocenę pozytywną ćwiczenia.

• Język pedagogiki – próba budowania systemu kategorialnego współczesnego ujęcia w naukach społecznych w kontekście mapy pojęciowej pedagogiki tradycyjnej.

• Zmiany relacji pomiędzy teorią a praktyką edukacyjną.

• Wielość współczesnych pedagogii i zróżnicowania ich recepcji. Innowacje pedagogiczne.

• Mapa współczesnych celów wychowania, metod, materiałów dydaktycznych.

• Filozoficzne problemy wychowania (ontyczne i aksjologiczne).

wykład, dyskusja