Seminarium magisterskie

obowiązkowe

w sali

Seminarium magisterskie z zakresu językoznawstwa ma za zadanie ugruntować wiedzę i umiejętności zdobywane przez studentów na studiach I i II stopnia oraz prowadzić do napisania pod kierunkiem promotora samodzielnej pracy magisterskiej z zakresu podjętej problematyki. Studenci poznają zasady projektowania własnych badań z uwzględnieniem odpowiednich metod badawczych, zbierania materiałów źródłowych, opracowywania wyników badań, redakcji tekstu naukowego.

Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Filologiczny

Nazwa kierunku studiów: filologia rosyjska - przekładoznawstwo

Poziom kształcenia: II stopień

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Język przedmiotu: język rosyjski (wspomagająco język polski)

Rodzaj przedmiotu: przedmiot obowiązkowy, MK_8 (GRUPA_ZAJĘĆ_8)

Rok studiów /semestr: I, II rok

Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów): wstęp do językoznawstwa, gramatyka opisowa języka rosyjskiego, metodologia badań językoznawczych.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: seminarium 60 godzin (I rok) + 60 godzin (II rok); 30 godz. w każdym semestrze.

Metody dydaktyczne oraz ogólna forma zaliczenia przedmiotu: wykład, referat, dyskusja, ćwiczenia praktyczne.

forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę po każdym semestrze; egzamin magisterski po 4 semestrze.

Punkty ECTS: 30 (I + II rok)

Wskaźniki ilościowe:

Bilans nakładu pracy studenta Udział w seminariach: 60 x 2 = 120 uczestnictwo w konsultacjach: 240 godz. praca samodzielna: 70 godz.

przygotowanie rozprawy magisterskiej: 450 godz.

przygotowanie do egzaminu końcowego i uczestnictwo w egzaminie: 20 godz. + 2 godz.

Literatura uwzględniająca metodykę pisania pracy:

1. U. Eco, Jak napisać pracę dyplomową? Poradnik dla humanistów, Warszawa 2007.

2. T.T. Kaczmarek, Poradnik dla studentów piszących pracę licencjacką lub magisterską, Warszawa 2005.

3. S. Urban, W. Ładoński, Jak napisać dobrą pracę magisterską?, Wrocław 1997.

4. К.С. Бурдин, П.В. Веселов, Как оформить научную работу?, Москва 1973.

5. Ю.А. Владимиров, Как написать дипломную работу?, Москва 2000.

Literatura szczegółowa (wybór):

1. Г.Е. Бартенев, И.В. Гредина, Признаки терминологической номинации, Томск 2013.

2. Н.В. Гаврилова, Деловая терминология в английском, французском и русском языке в тезаурусном аспекте, Екатеринбург 2009.

3. С.В. Гринев-Гриневич, Терминоведение, Москва 2008.

4. В.П. Даниленко, Русская терминология, Москва 1977.

5. И. Куликова, Д. Салмина, Проблемы современного терминоведения, Москва 2021.

6. О.Н. Лапшина, Стилистика русского языка, Москва 2009.

7. Д.С. Лотте, Очередные задачи научно-технической терминологии, Москва 1931.

8. М.А. Бондаренко, Введение в языкознание. Курс лекций, Тула 2007.

9. С.А. Горская, Лексика. Фразеология. Лексикография, Гродно 2009.

10. А.В. Калинии, Лексика русского языка, Москва 1978.

11. Е.А. Косых, Русская ономасиология, Барнаул 2016.

12. Н.А. Мишанкина, Лексикология русского языка, Томск 2017.

13. Л.И. Рахманова, В.Н. Суздальцева, Современный русский язык. Лексика, Фразеология, Морфология, Москва 2010.

14. М.И. Фомина, Современный русский язык. Лексикология, Москва 2001.

15. С.Д. Шелов, Очерк теории терминологии: состав, понятийная организация, практические приложения, Москва 2018.

16. Л.Г. Бабенко, Лексикология русского языка, Екатеринбург 2008.

17. Т. Вендина, Введение в языкознание, Москва 2015.

18. Т.Р. Кияк, Мотивированность лексических единиц, Львов 1988.

19. З.Д. Попова, И.А. Стернин, Лексическая система языка, Воронеж 2004.

20. Е.П. Пустошило, Лексикология. Фразеология. Лексикография, Гродно 2011.

21. Е.А. Ряжских, Современный русский язык. Лексикология, Воронеж 2016.

22. В.Н. Телия, Номинация, Москва 2004.

23. В.М. Лейчик, Терминоведение. Предмет, методы, структура, Москва 2009.

24. О.Л. Рублева, Лексикология современного русского языка, Владивосток 2004.

25. С.В. Миронова, Современный русский язык. Словообразование. Морфология, Казань 2013.

26. Антропонимика, под ред. В.А. Никонова, А.В. Суперанской, Москва 1970.

27. К.В. Першина, Основы ономастики, ч. 1, Донецк 2018.

28. Н.В. Подольская, Словарь русской ономастической терминологии, Москва 1988.

29. А.В. Суперанская, Словарь русских личных имен, Москва 1998.

30. А.В. Суперанская, Современный словарь личных имен, Москва 2005.

31. Г.Ю. Сызранова, Ономастика, Тольятти 2013.

32. Т.В. Шмелева, Ономастика, Славянск-на-Кубани 2013.

33. А.В. Суперанская, Общая теория имени собственного, Москва 1973.

34. Н.Г. Рядченко, Русская ономастика и ономастика России, под ред. О.Н. Трубачева, Москва 1994.

35. Р.Ю. Намитокова, И.А. Нефляшева, В мире имён собственных, Майкоп 2016.

36. М.В. Бiрыла, Беларуская антрапанiмiя, Минск 1966.

37. Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz, Słownik historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (XV-XVII w.), Białystok 1997–1998.

38. R. Handke, E. Rzetelska-Feleszko, Przewodnik po językoznawstwie polskim, Wrocław 1977.

39. B. Tichoniuk, Antroponimia południowej Białostocczyzny w XVI wieku, Opole 1988.

40. B. Tichoniuk, Imiona i ich formy na pograniczu polsko-białoruskim od XVI wieku do roku 1839, Zielona Góra 2000.

41. E. Bogdanowicz, Nazwiska jako świadectwo wielokulturowości Podlasia, Linguodidactica, т. XXIV, Białystok 2019, s. 5-19.

42. J. Bubak, Księga naszych imion, Wrocław 1993.

43. L. Citko, Nazewnictwo osobowe północnego Podlasia w XVI w., Białystok 2001.

44. L. Dacewicz, Antroponimia Białegostoku w XVII-XVIII wieku, Białystok 2001.

45. M. Kondratiuk, Nazwy geograficzne i osobowe Białostocczyzny, Białystok 2016.

46. M. Sajewicz, Nazwiska patronimiczne z formantem -uk w powiecie hajnowskim na Białostocczyźnie na tle ogólnopolskim, Lublin 2013.

47. H. Górnowicz, Wstęp do onomastyki, Gdańsk 1988.

48. Polskie nazwy własne. Encyklopedia, pod red. E. Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005.

kierunkowe
obowiązkowe

w sali

Seminarium magisterskie z zakresu językoznawstwa ma za zadanie ugruntować wiedzę i umiejętności zdobywane przez studentów na studiach I i II stopnia oraz prowadzić do napisania pod kierunkiem promotora samodzielnej pracy magisterskiej z zakresu podjętej problematyki. Studenci poznają zasady projektowania własnych badań z uwzględnieniem odpowiednich metod badawczych, zbierania materiałów źródłowych, opracowywania wyników badań, redakcji tekstu naukowego.

Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Filologiczny

Nazwa kierunku studiów: filologia rosyjska - przekładoznawstwo

Poziom kształcenia: II stopień

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Język przedmiotu: język rosyjski (wspomagająco język polski)

Rodzaj przedmiotu: przedmiot obowiązkowy (GRUPA_ZAJĘĆ_8)

Rok studiów /semestr: I, II rok/ semestr III, IV

Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów): wstęp do językoznawstwa, gramatyka opisowa języka rosyjskiego, metodologia badań językoznawczych.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: seminarium 60 godzin (I rok) + 60 godzin (II rok); 30 godz. w każdym semestrze.

Metody dydaktyczne oraz ogólna forma zaliczenia przedmiotu: wykład, referat, prezentacja, dyskusja, ćwiczenia praktyczne.

Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę po każdym semestrze; egzamin magisterski po 4 semestrze.

Punkty ECTS: 30+30 (I + II rok)

Wskaźniki ilościowe:

Bilans nakładu pracy studenta:

Udział w seminariach: 60 x 2 = 120 godz. Uczestnictwo w konsultacjach: 240 godz. Praca samodzielna: 60 godz.

Przygotowanie rozprawy magisterskiej: 450 godz.

Przygotowanie do egzaminu końcowego i uczestnictwo w egzaminie: 20 godz. + 2 godz.

Wskaźniki ilościowe – nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 260 godzin, co odpowiada 10,8 pkt. ECTS oraz nakład pracy studenta, który nie wymaga bezpośredniego udziału nauczyciela 532 godz., co odpowiada 19,2 pkt. ECTS.

Literatura szczegółowa (wybór):

С.В. Гринев-Гриневич, Терминоведение, Москва 2008.

В.П. Даниленко, Русская терминология, Москва 1977.

М.А. Бондаренко, Введение в языкознание. Курс лекций, Тула 2007.

А.В. Калинии, Лексика русского языка, Москва 1978.

Е.А. Косых, Русская ономасиология, Барнаул 2016.

М.И. Фомина, Современный русский язык. Лексикология, Москва 2001.

Л.Г. Бабенко, Лексикология русского языка, Екатеринбург 2008.

Т. Вендина, Введение в языкознание, Москва 2015.

В.Н. Телия, Номинация, Москва 2004.

В.М. Лейчик, Терминоведение. Предмет, методы, структура, Москва 2009.

С.В. Миронова, Современный русский язык. Словообразование. Морфология, Казань 2013.

Русская грамматика, под ред. Н. Ю. Шведовой, Москва 1980.

Антропонимика, под ред. В.А. Никонова, А.В. Суперанской, Москва 1970.

Н.В. Подольская, Словарь русской ономастической терминологии, Москва 1988.

А.В. Суперанская, Словарь русских личных имен, Москва 1998.

В. Суперанская, Современный словарь личных имен, Москва 2005.

А.В. Суперанская, Общая теория имени собственного, Москва 1973.

М.В. Бiрыла, Беларуская антрапанiмiя, Минск 1966.

Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz, Słownik historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (XV-XVII w.), Białystok 1997–1998.

B. Tichoniuk, Antroponimia południowej Białostocczyzny w XVI wieku, Opole 1988.

B. Tichoniuk, Imiona i ich formy na pograniczu polsko-białoruskim od XVI wieku do roku 1839, Zielona Góra 2000.

J. Bubak, Księga naszych imion, Wrocław 1993.

L. Citko, Nazewnictwo osobowe północnego Podlasia w XVI w., Białystok 2001.

L. Dacewicz, Antroponimia Białegostoku w XVII-XVIII wieku, Białystok 2001.

M. Kondratiuk, Nazwy geograficzne i osobowe Białostocczyzny, Białystok 2016.

M. Sajewicz, Nazwiska patronimiczne z formantem -uk w powiecie hajnowskim na Białostocczyźnie na tle ogólnopolskim, Lublin 2013.

H. Górnowicz, Wstęp do onomastyki, Gdańsk 1988.

Polskie nazwy własne. Encyklopedia, pod red. E. Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005.

Słowiańska onomastyka: Encyklopedia, red. J. Duma, E. Rze-telska-Feleszko, A. Cieślikowa, t. I-II, Warszawa 2002-2003.

В.И. Борковский, П.С. Кузнецов, Историческая грамматика русского языка, Москва 2007.

Z. Stieber, Zarys gramatyki porównawczej języków słowiańskich, Warszawa 1979.

W. Kuraszkiewicz, Zarys dialektologii wschodniosłowiańskiej, Warszawa 1963.

W. Zmarzer, Podstawy analizy konfrontatywnej języków pokrewnych (rosyjskiego i polskiego), Warszawa 1992.

kierunkowe
obowiązkowe

w sali

Seminarium magisterskie z zakresu językoznawstwa ma za zadanie ugruntować wiedzę i umiejętności zdobywane przez studentów na studiach I i II stopnia oraz prowadzić do napisania pod kierunkiem promotora samodzielnej pracy magisterskiej z zakresu podjętej problematyki. Studenci poznają zasady projektowania własnych badań z uwzględnieniem odpowiednich metod badawczych, zbierania materiałów źródłowych, opracowywania wyników badań, redakcji tekstu naukowego.

Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Filologiczny

Nazwa kierunku studiów: filologia rosyjska - przekładoznawstwo

Poziom kształcenia: II stopień

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Język przedmiotu: język rosyjski (wspomagająco język polski)

Rodzaj przedmiotu: przedmiot obowiązkowy (GRUPA_ZAJĘĆ_8)

Rok studiów /semestr: I, II rok/ semestr III, IV

Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów): wstęp do językoznawstwa, gramatyka opisowa języka rosyjskiego, metodologia badań językoznawczych.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: seminarium 60 godzin (I rok) + 60 godzin (II rok); 30 godz. w każdym semestrze.

Metody dydaktyczne oraz ogólna forma zaliczenia przedmiotu: wykład, referat, prezentacja, dyskusja, ćwiczenia praktyczne.

Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę po każdym semestrze; egzamin magisterski po 4 semestrze.

Punkty ECTS: 30+30 (I + II rok)

Wskaźniki ilościowe:

Bilans nakładu pracy studenta:

Udział w seminariach: 60 x 2 = 120 godz. Uczestnictwo w konsultacjach: 240 godz. Praca samodzielna: 60 godz.

Przygotowanie rozprawy magisterskiej: 450 godz.

Przygotowanie do egzaminu końcowego i uczestnictwo w egzaminie: 20 godz. + 2 godz.

Wskaźniki ilościowe – nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 260 godzin, co odpowiada 10,8 pkt. ECTS oraz nakład pracy studenta, który nie wymaga bezpośredniego udziału nauczyciela 532 godz., co odpowiada 19,2 pkt. ECTS.

Literatura szczegółowa (wybór):

С.В. Гринев-Гриневич, Терминоведение, Москва 2008.

В.П. Даниленко, Русская терминология, Москва 1977.

М.А. Бондаренко, Введение в языкознание. Курс лекций, Тула 2007.

А.В. Калинии, Лексика русского языка, Москва 1978.

Е.А. Косых, Русская ономасиология, Барнаул 2016.

М.И. Фомина, Современный русский язык. Лексикология, Москва 2001.

Л.Г. Бабенко, Лексикология русского языка, Екатеринбург 2008.

Т. Вендина, Введение в языкознание, Москва 2015.

В.Н. Телия, Номинация, Москва 2004.

В.М. Лейчик, Терминоведение. Предмет, методы, структура, Москва 2009.

С.В. Миронова, Современный русский язык. Словообразование. Морфология, Казань 2013.

Русская грамматика, под ред. Н. Ю. Шведовой, Москва 1980.

Антропонимика, под ред. В.А. Никонова, А.В. Суперанской, Москва 1970.

Н.В. Подольская, Словарь русской ономастической терминологии, Москва 1988.

А.В. Суперанская, Словарь русских личных имен, Москва 1998.

В. Суперанская, Современный словарь личных имен, Москва 2005.

А.В. Суперанская, Общая теория имени собственного, Москва 1973.

М.В. Бiрыла, Беларуская антрапанiмiя, Минск 1966.

Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz, Słownik historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (XV-XVII w.), Białystok 1997–1998.

B. Tichoniuk, Antroponimia południowej Białostocczyzny w XVI wieku, Opole 1988.

B. Tichoniuk, Imiona i ich formy na pograniczu polsko-białoruskim od XVI wieku do roku 1839, Zielona Góra 2000.

J. Bubak, Księga naszych imion, Wrocław 1993.

L. Citko, Nazewnictwo osobowe północnego Podlasia w XVI w., Białystok 2001.

L. Dacewicz, Antroponimia Białegostoku w XVII-XVIII wieku, Białystok 2001.

M. Kondratiuk, Nazwy geograficzne i osobowe Białostocczyzny, Białystok 2016.

M. Sajewicz, Nazwiska patronimiczne z formantem -uk w powiecie hajnowskim na Białostocczyźnie na tle ogólnopolskim, Lublin 2013.

H. Górnowicz, Wstęp do onomastyki, Gdańsk 1988.

Polskie nazwy własne. Encyklopedia, pod red. E. Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005.

Słowiańska onomastyka: Encyklopedia, red. J. Duma, E. Rze-telska-Feleszko, A. Cieślikowa, t. I-II, Warszawa 2002-2003.

В.И. Борковский, П.С. Кузнецов, Историческая грамматика русского языка, Москва 2007.

Z. Stieber, Zarys gramatyki porównawczej języków słowiańskich, Warszawa 1979.

W. Kuraszkiewicz, Zarys dialektologii wschodniosłowiańskiej, Warszawa 1963.

W. Zmarzer, Podstawy analizy konfrontatywnej języków pokrewnych (rosyjskiego i polskiego), Warszawa 1992.