Pedagogika resocjalizacyjna

obowiązkowe

Celem zajęć jest

- zapoznanie studentów z podstawami pedagogiki resocjalizacyjnej, jej specyfiką (jako interdyscyplinarnego obszaru wiedzy) w systemie nauk o wychowaniu, a w szczególności:

-zapoznanie z teoretycznymi i teleologicznymi podstawami oddziaływań resocjalizacyjnych

- analiza doświadczeń z zakresu realizacji oddziaływań resocjalizacyjnych w wymiarze instytucjonalnym oraz pozainstytucjonalnym w Polsce i za granicą

- przybliżenie problematyki nieprzystosowania społecznego w wymiarze etiologii oraz symptomatologii i profilaktyki

Studenci powinni posiadać podstawy wiedzy z zakresu podstaw filozofi, psychologii i socjologii.

Treści obejmują charakterystykę pedagogiki resocjalizacyjnej jako subdyscypliny pedagogicznej ze szczególnym uwzględnieniem kwestii nieprzystosowania społecznego w sferze etiologii, symptomatologii oraz typologii zachowań z jednoczesnym określeniem wymiarów działalności diagnostycznej i metodycznej w obszarach: opieki, wychowania i terapii ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływań z zakresu readaptacji i reintegracji.

przedmiot obejmuje takie takie zagadnienia, jak:

1. Przedmiot, cele, zadania funkcje, zakres oraz podstawowa terminologia pedagogiki resocjalizacyjnej

2. Interdyscyplinarność pedagogiki resocjalizacyjnej,

3. Działy pedagogiki resocjalizacyjnej

4. Pojęcie normy i jej znaczenie w procesie resocjalizacji

5. Funkcjonalny model resocjalizacji

6. Nieprzystosowanie społeczne i jego specyfika (definiowanie, etiologia, koncepcje, typologie)

7. Dzieje resocjalizacji nieletnich. Historia i współczesność

8. Systemy wychowania resocjalizującego

9. Prawny wymiar oddziaływań resocjalizacyjnych w kontekście standardów międzynarodowych

10. Instytucjonalne i pozainstytucjonalne formy oddziaływań resocjalizacyjnych

11. Resocjalizacja penitencjarna i jej specyfika

12. Readaptacja i reintegracja

Urban B., Stanik M. (red), Resocjalizacja: teoria i praktyka pedagogiczna, Warszawa 2007, t.1-2.

Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne, Warszawa 2000

Konopczyński M., Metody twórczej resocjalizacji, Warszawa 2007

Pospiszyl K., Resocjalizacja. Teoretyczne podstawy oraz przykłady programów oddziaływań, Warszawa 1998

Urban B., Dewiacje wśród młodzieży : uwarunkowania i profilaktyka, Kraków 2001.

Pospiszyl K., Psychopatia, Warszawa 2000

T. Ward, S. Maruna, Rahabilitation. Beyond the risk paradigm, Routledge, Taylor & Francis, New York 2007

Kalinowski M., Pełka J., Zarys dziejów resocjalizacji nieletnich, Warszawa 1996

Węgliński A., Mikrosystemy wychowawcze w resocjalizacji nieletnich: analiza pedagogiczna. Lublin 2000

Kalinowski M.: Europejskie systemy resocjalizacji nieletnich, Warszawa 1991

Kozaczuk F., Radochoński M:. (red.) Aktualne problemy pedagogiki resocjalizacyjnej i patologii społecznej. Rzeszów 2000.

Marczak M.(red.), Resocjalizacyjne programy penitencjarne realizowane przez służbę więzienną w Polsce, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2009.

G. Robinson, I. Crow, Offender Rehabilitation. Theory, Research and Practice, Sage, Los Angeles 2009.

J.Burfeind, D. J., Bartusch, Juvenile Delinquency. An integrated approach

Third edition, Routledge Taylor&Francis, London dna New York 2016

K. Sawicki, Relacje nieletnich z policją w środowisku otwartym w perspektywie profilaktyki społecznej i resocjalizacji, Resocjalizacja Polska 2018 nr 15, str 93-103.

M. Bernasiewicz, Religia i konwersja jako potencjał w resocjalizacji, Resocjalizacja Polska 2017 nr 14, str. 29-39.

K. Szafrańska, Usamodzielnianie wychowanków Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych, Resocjalizacja Polska 2016 nr 12, str 59-75.

Po ukończeniu przedmiotu student:

- zna elementarną terminologię stosowaną w pedagogice

resocjalizacyjnej oraz rozumie jej zakres i przedmiot.

- ma uporządkowaną wiedzę teoretyczną dotyczącą przyczyn, dynamiki i specyfiki zjawiska nieprzystosowania społecznego oraz rozumie różnorodne jego uwarunkowania.

- potrafi wykorzystać podstawową interdyscyplinarną wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej w celu rozpoznawania, analizowania i interpretowania motywów i wzorów ludzkich zachowań , a także specyficznych problemów społecznych w celu wskazania propozycji rozwiązań zapobiegawczych i naprawczych (prognozując przebieg ich rozwiazywania oraz przewidując skutki planowanych działań stosowanych w praktyce rozwiązywania problemów społecznych).

Podstawą przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń z przedmiotu oceną pozytywną. Niedopuszczenie lub nieprzystąpienie przez studenta do etapu II skutkuje końcową oceną niedostateczną za dane podejście.

Egzamin w formie pisemnej (test - podstawą do zaliczenia minimum 51% prawidłowych odpowiedzi).

Skala ocen:

51-60% - dst

61-70% - dst plus

71-80% - db

81-90 - db plus

91-100% - bdb

W zależności od sytuacji epidemicznej zastrzega się możliwość przeprowadzenia egzaminu końcowego przy użyciu środków komunikacji elektronicznej.