Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 380-RS5-1IAL | Kod Erasmus / ISCED: |
05.7
 /
(brak danych)
|
| Nazwa przedmiotu: | Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej | ||
| Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji | ||
| Grupy: |
1 rok SPC SJ sem.letni Przedmioty obowiązkowe - stac. jednolite kier. Ped. Spec. |
||
| Punkty ECTS i inne: |
1.00  zobacz reguły punktacji |
||
| Język prowadzenia: | polski | ||
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
||
| Założenia (opisowo): | Wyposażenie studentów w podstawową wiedzę na temat paradygmatycznych zmian we współczesnej pedagogice specjalnej (paradygmat emancypacyjny, społeczny, normalizacyjny) i ich implikacji dla funkcjonowania osób z niepełnosprawnością w wymiarze osobowym (podmiotowość autonomia, samostanowienie, jakość życia), społecznym (inkluzja społeczna) i edukacyjnym (edukacja włączająca, integracyjna, specjalna) |
||
| Tryb prowadzenia przedmiotu: | mieszany: w sali i zdalnie |
||
| Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: stacjonarne Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki społeczne, pedagogika Rok studiów/ semestr: I rok/ 2 semestr Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 15 godz. - wykłady Metody dydaktyczne: wykład konwersatoryjny, dyskusja, prezentacja multimedialna Punkty ECTS: 1 pkt Bilans nakładu pracy studenta: Udział w wykładach - 15h Przygotowanie do dyskusji w trakcie zajęć - 3h Udział w konsultacjach związanych z zajęciami - 2h Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu i udział w zaliczeniu - 10h Razem: 30h Wskaźniki ilościowe: Nakład pracy studenta związany z zajęciami: - wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela -19 h (0,6 pkt ECTS) - o charakterze praktycznym - 11h (0,4 pkt ECTS) |
||
| Literatura: |
Literatura podstawowa: • Byra S. (2010). Stereotypy dotyczące osób niepełnosprawnych – funkcje i możliwości zmian, W: M. Chodkowska, S. Byra, Z. Kazanowski, D. Osik-Chudowolska, M. Parchomiuk, B. Szabała, Stereotypy niepełnosprawności. Między wykluczeniem a integracją, Lublin: Wydawnictwo UMCS. • Chrzanowska I. (2015). Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. • Deutsch Smith D.(2008, 2011). Pedagogika specjalna, t. 1-2, Warszawa: Wydawnictwo APS. • Dycht M. (2014). Ku nowej tożsamości pojęciowej pedagogiki specjalnej Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo, 3(25), 55-70. • Głodkowska J. (2014). Podmiotowość a doświadczanie zależności przez osoby z niepełnosprawnością – normalizacja jako narzędzie ideowe rehabilitacji podmiotowej, Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo, 3(25), 87-106. • Krause A. (2011). Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. • Krause A. (2013). Teoretyczne inspiracje pedagogiki specjalnej – pedagogika krytyczna, Studia Edukacyjne, 25, 7-16. • Podgórska-Jachnik D. (2015). Pedagogika emancypacyjna a pedagogika specjalna – kluczowe kategorie w emancypacyjnym dyskursie niepełnosprawności, Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej, 10, 15-32. • Zaorska M. (2015). Paradygmatyczny pultanizm współczesnej pedagogiki specjalnej, Przegląd Badań Edukacyjnych, 20. 171-182, DOI: http://dx.doi.org/10.12775/PBE.2015.042. Literatura uzupełniająca: • Bąbka J. (2014). W poszukiwaniu strategii edukacyjnej przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu osób z niepełnosprawnością, Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej, 4, 87-104. • Chrzanowska I., Szumski G. (red.) (2019). Edukacja włączająca w przedszkolu i szkole. Warszawa: Wydawnictwo FRSE. • Gajdzica Z., Bełza M. (red.) (2016). Inkluzja edukacyjna. Idee, teorie, koncepcje, modele edukacji włączającej a wybrane aspekty praktyki edukacyjnej, 22 Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych. • Kupisiewicz M. (2016). Pedagog specjalny – człowiek o wyjątkowych predyspozycjach osobowościowych, profesjonalista posiadający rozległą, interdyscyplinarną wiedzę i umiejętności Studia z Teorii Wychowania 7, 4(17), 173-186. • Ligus R. Pedagogika inkluzji i zarządzanie piętnem – znaczenia, interpretacje, Praktyki, 309-330, opub.dsw.edu.pl. • Parys K. (2011). Zakres oddziaływań współczesnej pedagogiki specjalnej na tle dotychczasowych przemian Niepełnosprawność, 5, 22-50. • Woynarowska A. (2011). Pytania o sens – pedagoga specjalnego refleksji kilka Niepełnosprawność. 5, 116-126. • Zawiślak A., Problemy autonomii osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną Nauki o edukacji. Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy Nr 3/2008, red. M. Karwowska, Bydgoszcz, s. 41-59. |
||
| Efekty uczenia się: |
KA7_WG7 - Posiada pogłębioną wiedzę dotyczącą współczesnych podejść do problemów osób z niepełnosprawnością, przewlekle chorych, nieprzystosowanych społecznie (podmiotowość autonomia, samostanowienie, jakość życia) i wynikających z nich implikacji społecznych i edukacyjnych (edukacja włączająca, integracyjna, specjalna) KA7_UW2 - Potrafi rozpoznawać i interpretować zjawiska społeczne – ukazujące ich powiązanie z rożnymi obszarami pedagogiki specjalnej i innych nauk społecznych oraz humanistycznych i medycznych KA7_KK2 - Docenia tradycję i dorobek badań w zakresie pedagogiki specjalnej oraz rozumie potrzebę ich kontynuacji i poszerzania o nowe obszary i procedury badawcze |
||
| Metody i kryteria oceniania: |
Metody dydaktyczne: wykład konwersatoryjny, dyskusja, prezentacja multimedialna Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie na ocenę |
||
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2019/20" (zakończony)
| Okres: | 2019-10-01 - 2020-06-30 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Wykład, 15 godzin więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Agnieszka Sakowicz-Boboryko | |
| Prowadzący grup: | Agnieszka Sakowicz-Boboryko | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.