Psychopedagogiczne aspekty trudności w uczeniu się
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 380-WN2-2AJP |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.0
|
Nazwa przedmiotu: | Psychopedagogiczne aspekty trudności w uczeniu się |
Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
Grupy: |
2 rok 2st. PW niestac. |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Student powinien posiadać wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej i dydaktyki. |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | mieszany: w sali i zdalnie |
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje: analizę psychologicznych i pedagogicznych aspektów związanych z trudnościami w uczeniu się uczniów; modeli pracy terapeutycznej i pedagogicznej, zasad konstruowaniu indywidualnych programów terapeutycznych (IPET) oraz projektowania zajęć terapeutycznych dostosowanych do potrzeb i możliwości uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi z zastosowaniem metod pracy terapeutycznej oraz założeń uniwersalnego projektowania przestrzeni edukacyjnej i społecznej dla uczniów ze zróżnicowanymi potrzebami edukacyjnymi. |
Pełny opis: |
Wykład ma za zadanie zapoznanie studentów z teoretycznymi problemami dotyczącymi psychopedagogicznych aspektów trudności w uczeniu się; przyczynami trudności w uczeniu się i ich konsekwencjami dla funkcjonowania dziecka w szkole; modelami pracy terapeutycznej z uczniami należącymi do różnych grup specjalnych potrzeb edukacyjnych; zasadami konstruowania indywidualnych planów edukacyjno-terapeutycznych. Ćwiczenia poświęcone są analizie trudności w uczeniu się uczniów wynikających z zaburzeń rozwoju i/lub niepełnosprawności, analizie indywidualnych przypadków dzieci ze SPE, konstruowaniu indywidualnych planów pracy edukacyjno-terapeutycznej, organizowaniu środowiska dla rozwoju i uczenia się uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz przestrzeni edukacyjnej i społecznej zgodnie z założeniami uniwersalnego projektowania. |
Literatura: |
LITERATURA: Cichocka-Segiet K.,Mostowski P., Rutkowski P. (2019), Uniwersalne projektowanie zajęć jako droga do zaspokajania zróżnicowanych potrzeb edukacyjnych. W: I. Chrzanowska, G.Szumski (red.) Edukacja włączająca w przedszkolu i szkole. Warszawa: Wydawnictwo FRSE. Domagała-Zyśk E. (2015). Projektowanie uniwersalne w edukacji osób z wadą słuchu. W: M. Nowak, E. Stoch, B. Borowska (red.) Z problematyki teatrologii i pedagogiki. Lublin: Wydawnictwo KUL, 553-568.Edukacja skuteczna, przyjazna i nowoczesna. Jak organizować edukacje uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi? Przewodnik. Wyd. Fundacja Fundusz Współpracy, Warszawa 2010. Głodkowska J. (red.). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi : podręcznik akademicki, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej Warszawa 2012. Guza A., Krzyżyk D. (red.), Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych. T. 1, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce 2012. Jas M., Jarosińska M.,współpr. E. Wojdyła, Specjalne potrzeby edukacyjne dzieci i młodzieży: prawne ABC dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Warszawa 2010. Paszkiewicz A., Łobacz Małgorzata, Uczeń o specjalnych potrzebach wychowawczych w klasie szkolnej, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2013. Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi : materiały dla nauczycieli, [aut. Emilia Wojdyła et al.], Ministerstwo Edukacji Narodowej, Warszawa 2010. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe. Cz I, [aut. Emilia Wojdyła et al.], Ministerstwo Edukacji Narodowej, Warszawa 2010. Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi : materiały szkoleniowe. Cz. 2. [aut. Barbara Słupek Kazimierz, Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, dostosowanie wymagań.Wyd.Harmonia, Gdańsk 2018. Trochimiak et al.], Ministerstwo Edukacji Narodowej], Warszawa 2010. Skorek E.M. (red.), Terapia pedagogiczna, Oficyna Wydawnicza ,,Impuls", Kraków 2005. Thompson Jenny, Specjalne potrzeby edukacyjne. Wskazówki dla nauczycieli, (tłum. Jolanta Bartosik), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2013. Wyczesany J., Gajdzica Z., Uwarunkowania edukacji i rehabilitacji uczniów o specjalnych potrzebach w rozwoju, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2006. |
Efekty uczenia się: |
Student ma pogłębioną wiedzę na temat prawidłowości poznawczego, emocjonalnego, społecznego i fizycznego rozwoju dziecka, istotnych z punktu widzenia efektywności procesu nauczania i wychowania. Student ma pogłębioną wiedzę na temat psychopedagogicznych aspektów trudności i niepowodzeń uczniów w procesie uczenia się oraz jego biopsychicznych i środowiskowych uwarunkowań. Student ma pogłębioną wiedzę o rodzajach zaburzeń rozwojowych stanowiących przyczyny trudności i niepowodzeń w uczeniu się. Rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii, normy i patologii w odniesieniu do dziecka w wieku szkolnym. Zna zasady organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Student posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia oraz specyficznych i niespecyficznych trudności w uczeniu się. Potrafi interpretować je z punktu widzenia istotności problemów edukacyjnych oraz podejmowanych działań naprawczych. Student ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania oraz racjonalnego oceniania sytuacji edukacyjnych, analizowania zachowania uczniów przejawiających trudności i niepowodzenia szkolne. Student potrafi wybrać i zastosować właściwą dla pomocy psychologiczno-pedagogicznej strategię postępowania z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Potrafi planować pracę nauczyciela i uczniów na zajęciach specjalistycznych z uwzględnieniem adekwatnych do specyfiki funkcjonowania dziecka metod pracy terapeutycznej. Umie wykorzystać założenia projektowania uniwersalnego do organizacji przestrzeni edukacyjnej i społecznej uczniów z SPE. Student utożsamia się z wartościami, celami i zadaniami realizowanymi w praktyce pedagogicznej, odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań pedagogicznych mających na celu pomoc dziecku z trudnościami w uczeniu się. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie ćwiczeń na ocenę w formie odpowiedzi ustnej oraz na podstawie efektów pracy indywidualnej i grupowej na zajęciach. Zaliczenie przedmiotu w formie egzaminu pisemnego (uzyskanie minimum 51% możliwych punktów). Skala ocen: bardzo dobry - bdb - (co najmniej 91%) dobry plus - 4,5 -(co najmniej 81%) dobry - 4 - (co najmniej 71%) dostateczny plus - 3,5 - (co najmniej 61%) dostateczny - 3 - (co najmniej 51%) Obecność na zajęciach min 90%. Nieobecność należy zaliczyć w ciągu trzech tygodni od nieobecności - w formie ustnej lub pisemnej (zgodnie z ustaleniami z prowadzącym zajęcia). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.