Wstęp do kognitywistyki 2

obowiązkowe

Wstęp do kognitywistyki 1 410-KS1-1WKG1

Wiedza, umiejętności i kompetencje zdobyte podczas pierwszego semestru studiów.

w sali

Celem przedmiotu jest wprowadzenie do wybranych zagadnień szczegółowych kognitywistyki obejmujących takie problemy, jak: percepcja, wyobraźnia, synestezja, rodzaje i natura pamięci, świadomość i jej zaburzenia, emocje, reprezentacje poznawcze, zależności psychofizyczne (elementy psychosomatyki i psychoneuroimmunologii), naturalne i sztuczne systemy poznawcze i inne. W ramach zajęć student uzyskuje szeroką interdyscyplinarną perspektywę na problemy współczesnej kognitywistyki ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów procesów poznawczych - obliczeniowych, neurobiologicznych, psychologicznych i społecznych.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy, moduł 1 (podstawowy)

Dziedzina i dyscyplin nauki: nauki humanistyczne, filozofia, nauki o komunikacji społecznej i mediach

Rok studiów/semestr: I rok, II semestr

Wymagania wstępne: zaliczony pierwszy semestr

Liczba godzin: wykład (30), ćwiczenia (30)

Metody dydaktyczne: wykład w formie prezentacji multimedialnej z elementami dyskusji. Ćwiczenia: prezentacje i dyskusje na podstawie tekstów wskazanych przez prowadzącego, prace pisemne i projektowe

Punkty ECTS: 4

Bilans nakładu pracy studenta: udział w wykładzie (30), udział w ćwiczeniach (30), przygotowanie do egzaminu (20), przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń (20), przygotowanie prezentacji (10), przygotowanie pracy pisemnej (10).

Wskaźniki ilościowe: nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela (60 godzin, 2 ECTS), nakład pracy związany z zajęciami praktycznymi (60 godzin, 2 ECTS).

Literatura obowiązkowa:

1. P. Jaśkowski, Neuronauka poznawcza. Jak mózg tworzy umysł, Warszawa: Vizja Press&II, 2009.

2. S. Pinker, Jak działa umysł, Warszawa: Książka i Wiedza, 2004.

3. Formy aktywności umysłu. Ujęcia kognitywistyczne, t 1-2, pod red, A. Klawitera, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2008.

4. Przewodnik po kognitywistyce, pod red. J. Bremera, Kraków: WAM, 2016.

5. W. Bechtel, G. Graham (ed.),Companion to Cognitive Science, Blackwell Publishing, 1998.

Literatura uzupełniająca:

1. Obrazy w umyśle. Studia nad percepcją i wyobraźnią, pod red. P. Francuza, Warszawa: Wyd. Scholar, 2007.

2. Neurocybernetyka teoretyczna, pod red. R. Tadeusiewicza, Warszawa: WUW, 2009.

3. M. Jagodzińska, Psychologia pamięci. Badania, teorie, zastosowania, Gliwice: Wyd. Helion, 2008.

4. W. Fish, Perception, Hallucination, Illusion, Oxford University Press, 2009.

5. P.L. Nunez, The New Science of Consciousness: Exploring the Complexity of Brain, Mind, and Self, Prometheus, 2016.

6. D. Chalmers, Świadomy umysł. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2010.

Student zna i rozumie:

KP6_WG1 - podstawowe pojęcia dyscyplin składowych kognitywistyki i komunikacji

KP6_WG10 - podstawowe problemy badawcze kognitywistyki społecznej i filozofii kognitywnej

KP6_WG13 - podstawowe mechanizmy neurobiologiczne procesów poznawczych i komunikacyjnych oraz ich aspekty filozoficzne

KP6_WK1 - miejsce kognitywistyki wśród innych dyscyplin naukowych oraz jej relację do filozofii

KP6_WK2 - dyscypliny wchodzące w skład kognitywistyki oraz związki i zależności między nimi

KP6_WK3 - (multi)interdyscyplinarny charakter kognitywistyki oraz specyfikę filozofii jako platformy badań interdyscyplinarnych

KP6_WK5 - podstawowe nurty badań kognitywistycznych oraz ich historię

Student potrafi:

KP6_UK5 -posługiwać się terminologią i teoriami specyficznymi dla dyscyplin wchodzących w skład kognitywistyki, w tym filozofii kognitywnej

KP6_UK6 - wyjaśnić na przykładach, na czym polega interdyscyplinarny charakter badań nad poznaniem i komunikacją oraz jaką rolę odgrywa w nich filozofia

KP6_UK7 - przedstawić w sposób uporządkowany i przystępny podstawowe twierdzenia i teorie z zakresu nauk o poznaniu i komunikacji

Student jest gotów do:

KP6_KK2 - bycia otwartym na nowe tendencje we współczesnej nauce i w społeczeństwie oraz zasięgania opinii ekspertów w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych

Sposoby weryfikacji osiągniętych efektów kształcenia: egzamin pisemny (wykład), dyskusja (wykład, ćwiczenia), prace pisemne, prezentacje, przygotowanie projektu badawczego (ćwiczenia). Szczegółowe zasady oceniania oraz zaliczenia wykładu i ćwiczeń podano w dalszej części sylabusa.