Teoria kultury współczesnej

obowiązkowe

W trakcie zajęć studenci zdobędą podstawową wiedzę na temat teorii kultury współczesnej. Założeniem i celem zajęć jest przedstawienie i porównanie różnorodnych sposobów ujęcia kultury.

Profil studiów: Ogólnoakademicki

Forma studiów: Stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: Obowiązkowy, Moduł 4 Przedmioty kulturoznawcze

Dziedzina i dyscyplina nauki: dziedzina nauk humanistycznych, dyscyplina – kulturoznawstwo

Rok studiów/semestr: III rok/semestr V (studia pierwszego stopnia)

Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów: przydatna jest wiedza zdobyta na przedmiotach z zakresu socjologii kultury, antropologii kultury i teorii kultury.

Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 15 godzin ćwiczeń.

Metody dydaktyczne: dyskusja, pokaz, metoda problemowa, referat, prezentacja, burza mózgów, konsultacje.

Punkty ECTS: 2

Bilans nakładu pracy studenta

Rodzaje aktywności:

–– udział w ćwiczeniach – 30 godzin;

– przygotowanie do zajęć – 10 godzin;

– konsultacje – 10 godzin;

Razem 50 godzin, co odpowiada 2 punktom ECTS

Wskaźniki ilościowe

Nakład pracy studentki/studenta związany z zajęciami:

– wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela – 30 godzin, co odpowiada 1,2 punktowi ECTS

– o charakterze praktycznym – 22 godziny, co odpowiada 0,9 punktu ECTS

Augé, Nie-miejsca. Wprowadzenia do antropologii hipernowoczesności, Warszawa 2010.

D. Bell, Kulturowe sprzeczności kapitalizmu, Warszawa 1994.

K. Lorenz, Regres człowieczeństwa, Warszawa 1986.

Z. Bauman, Dwa szkice o moralności ponowoczesnej, Warszawa 1994.

Z. Bauman, Konsumowanie życia, Kraków 2009.

R.May, Miłość i wola, Poznań 1998.

M. Castells, Galaktyka internetu. Refleksje nad internetem, biznesem i społeczeństwem, Warszawa 2003.

T. Olchanowski, Kultura manii, Warszawa 2016.

D,L. Smith, Najbardziej niebezpieczne ze zwierząt. Natura ludzka i przyczyny wojen, Warszawa 2011.

F. Wheen, Jak brednie podbiły świat. Krótka historia współczesnych urojeń, Warszawa 2005.

A. Storr, Kolosy na glinianych nogach. Studium guru, Warszawa 2009.

W. Burszta, Preteksty, Gdańsk 2015.

A.Huxley Nowy wspaniały świat, Kraków 1988.,

D. Eggers, Krąg, Katowice 2015.

Appadurai Arjun, 2009, Strach przed mniejszościami. Esej o geografii gniewu, przeł. Marta Bucholc, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN: rozdz. 4: Strach przed małymi liczbami, s. 55-87.

• Bartky Sandra Lee, 2007, Foucault, kobiecość i unowocześnienie władzy patriarchalnej, [w:] Renata E. Hryciuk, Agnieszka Kościańska (red.), Gender. Perspektywa antropologiczna, t. 2: Kobiecość, męskość seksualność, tłum. Katarzyna Gawlicz, Marcin Starnawski, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, s. 50-75.

• Bomba Radosław, Czarnecki Sławomir, Stunża Grzegorz D., Tylko dostęp. Koniec kultury uczestnictwa?, „Kultura Współczesna”, nr 1, s. 9-13.

• Bourdieu Pierre, 2004, Męska dominacja, tłum. Lucyna Kopciewcz, Warszawa: Oficyna Naukowa: rozdział 1: Obraz w powiększeniu, s. 13-67.

• Butler Judith, 2007 [1997], Akty performatywne a konstrukcja płci kulturowej. Szkic z zakresu fenomenologii i teorii feminizmu, [w:] Lektury inności, Mieczysław Dąbrowski, Robert Pruszczyński (red.), Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, s. 25-35.

• Domańska Ewa, 2014, Humanistyka afirmatywna. Władza i płeć po Butler i Foucaulcie, „Kultura Współczesna” Nr 4, s. 117-129.

• Filiciak Mirosław, Tarkowski Alek, 2016, Kultura 2.0. Nie/domknięty projekt, „Kultura Współczesna”, Nr 1 (89), s. 14-27.

• Giddens Anthony, 2001 [1991], Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, tłum. Anna Szulżycka, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tamże: Część III: Trajektoria tożsamości, s. 98-149.

• Heath Joseph, Potter Andrew, 2010, Bunt na sprzedaż. Dlaczego kultury nie da się zagłuszyć, tłum. Hanna Jankowska, Warszawa: Wydawnictwo Literackie MUZA SA: rozdział 4: Nienawidzę siebie i chcę kupować, s. 125-169; rozdział 7: Od pogoni za statusem do łowienia trendów, s. 235-274.

• Jenkins Henry, 2006, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, tłum. Małgorzata Bernatowicz, Mirosław Filiciak, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne: Spojlowanie programu Robinsonowie: anatomia wspólnoty wiedzy, s. 29-59; „Lovemarks” i kapitał emocjonalny, s. 69-74.

• Maffesoli Michel, 2008, rozdział 4: Trybalizm, [w:] tegoż, Czas plemion. Schyłek indywidualizmu w społeczeństwach ponowoczesnych, tłum. Marta Bucholc, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 116-157.

• Welsch Wolfgang, 1998, Transkulturowość. Nowa koncepcja kultury, [w:] Roman Kubicki (red.), Filozoficzne konteksty rozumu transwersalnego. Wokół koncepcji Wolfganga Welscha, Cz. 2., Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.

- Michel Foucault, Historia seksualności, wybrane rozdziały

- Edward Wilson, Znaczenie ludzkiego istnienia, 2016

- Domańska Ewa, 2014, Humanistyka afirmatywna. Władza i płeć po Butler i Foucaulcie, „Kultura Współczesna” Nr 4, s. 117-129.

- Welsch Wolfgang, 1998, Transkulturowość. Nowa koncepcja kultury, [w:] Roman Kubicki (red.), Filozoficzne konteksty rozumu transwersalnego. Wokół koncepcji Wolfganga Welscha, Cz. 2., Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.

- Filiciak Mirosław, Tarkowski Alek, 2016, Kultura 2.0. Nie/domknięty projekt, „Kultura Współczesna”, Nr 1 (89), s. 14-27.

- Giddens Anthony, 2001 [1991], Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, tłum. Anna Szulżycka, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tamże: Część III: Trajektoria tożsamości, s. 98-149.

1. Wiedza. Student (K_W02, K_W05):

a) zna i rozumie na poziomie podstawowym rolę refleksji kulturoznawczej w rozumieniu procesów zachodzących w kulturze;

b) zna podstawowe koncepcje teoretyczne i pojęcia z zakresu teorii kultury.

2. Umiejętności. Student (K_U03, K_U10):

a) potrafi wykorzystać zdobytą na zajęciach wiedzę do krytycznej analizy współczesności;

b) wykrywa proste zależności między kształtowaniem się koncepcji kulturoznawczych a procesami społecznymi i kulturowymi oraz zmianami w nich zachodzącymi.

3. Kompetencje społeczne studentek i studentów (K_K01):

a) zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności, rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania się i rozwoju zawodowego.