Basics of comparative law

Student po pozytywnym ukończeniu zajęć uzyskuje kwalifikacje w zakresie wiedzy, umiejętności, które są niezbędne do samodzielnego prowadzenia badań porównawczych w zakresie nauk prawnych, tj. uzyskuje kompetencje w przedmiocie samodzielnego organizowania, prowadzenia porównawczych badań naukowych oraz podstawowej analizy uzyskanych wyników.

Profil studiów - ogólnoakademicki.

Forma studiów - stacjonarne.

Rodzaj przedmiotu - fakultatywny.

Dziedzina/dyscyplina nauki - nauki społeczne/nauki prawne.

Rok studiów/sem. - rok II/sem. I.

Wymagania wstępne - brak.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć -

15 godzin konwersatorium.

Metody dydaktyczne - wykład, konsultacje.

Punkty ECTS - 3.

Bilans nakładu pracy studenta - udział w zajęciach 15 godz. , przygotowanie do zajęć i napisanie eseju zaliczeniowego 37,5 godz., udział w konsultacjach związanych z zajęciami 22,5 godz.. Razem: 75 godzin, co odpowiada 3 pkt ECTS.

Wskaźniki ilościowe - nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 37,5 godzin, co odpowiada 1,5 pkt ECTS oraz nakład pracy studenta, który nie wymaga bezpośredniego udziału nauczyciela 37,5 godz., co odpowiada 1,5 pkt ECTS.

1. R. Tokarczyk, Komparatystyka prawnicza, Warszawa 2008

2. A. Stępień-Sporek, Wspól;ne prawo majątkowe dla UE: stan integracji – perpsrktywy, Gdańsk 2014

3. J. Scherpe (red.), European Family Law, t. I-IV, Cambridge 2016.

4. Falkowska A., W kierunku wspólnego kodeksu zobowiązań – projekt francusko-włoski z 1927 r., w: Koncepcje integracji w Europie w XX i XXI wieku. Prawo i stosunki międzynarodowe, red. D. Bunikowski, R. Musiałkiewicz, Toruń 2008.

5. Fiedorczyk P., Polish and Czechoslovak Regulations on the Adoption Law in Period 1928-1950, w: Judiciary and Society between Privacy and Publicity, red. D. Janicka, Toruń 2016.

6. Moszyńska A., Międzynarodowe ujednolicenie prawa zobowiązań w okresie międzywojennym, „Studia Iuridica Torunensia” 2012, t. XI.

7.K. Zweigert and H. Kotz, An Introduction to Comparative Law, OUP 1988.

8. B.Szmulik, A. Poglodek, Prawo konstytucyjne porównawcze, Back, Warszawa 2015

9. H. Rot, Między geografią prawną, komparatystyką prawniczą i teorią prawa [w:] H. Rot (red.),Główne kultury prawne współczesnego świata, Warszawa 1995

10. M. Ancel, Znaczenie i metody prawa porównawczego, Warszawa 1979

11. R. Tokarczyk, Rozważania o funkcjach komparatystyki prawniczej, Nauka Polska nr 1, 1987

12. R. Tokarczyk, Wybrane aspekty międzynarodowej unifikacji prawa, [w:] M. Sawczuk (red.),Jednolitość prawa cywilnego sądowego a jego odrębności krajowe, Lublin 1997

13.P. Niczyporuk, A. Talecka, Rzymska antyczna bankowość wspólnym dziedzictwem Europy, [w:] Pieniądz - symbol - władza - wojna - wspólne dziedzictwo Europy, Białoruś - Estonia - Litwa - Łotwa - Polska - Rosja - Rumunia - Słowacja - Ukraina, Studia i materiały, red. K. Filipow, Augustów - Warszawa 2010, s. 27 – 41.

Wiedza:

KA7_WG1 - ma rozszerzoną wiedzę o charakterze nauk prawnych, ich miejscu w systemie nauk i relacjach do innych nauk,

KA7_WK2 - zna i rozumie podstawową terminologię prawniczą,

KA7_WK6 - zna metody i narzędzia, w tym techniki, pozyskiwania danych właściwych dla nauk prawnych, metody badawcze stosowane w naukach prawnych

Umiejętności:

KA7_UW1 - potrafi prawidłowo interpretować i wyjaśniać znaczenia określonych norm prawych oraz wzajemne relacje pomiędzy tymi normami w ramach określonej dziedziny prawa,

KA7_UW4 - wykorzystuje zdobytą wiedzę do rozstrzygania dylematów prawnych, spraw niejednoznacznych interpretacyjnie; potrafi wskazać możliwe rozwiązania z zachowaniem norm etycznych,

KA7_UK1 - posiada pogłębioną umiejętność przygotowywania wystąpień ustnych dotyczących materii prawnej oraz zagadnień z pogranicza prawa i wybranych innych dziedzin nauki, wykorzystując przy tym zdobytą wiedzę teoretyczną, korzystając z materiałów pozyskanych samodzielnie,

Kompetencje społeczne:

KA7_KO1 - rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób,

KA7_KR1 - potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role

KA7_KK1 - potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania.

Podstawą zaliczenia konwersatorium będą referaty w formie ustnej przedstawiane podczas zajęć oraz esej w formie pisemnej dotyczący jednego z zagadnień omawianych na zajęciach.

W zależności od rozwoju sytuacji epidemicznej zastrzega się możliwość przeprowadzenia zaliczenia przy użyciu środków komunikacji elektronicznej.

Zagadnienia

Skala trudności: A- przeciętne, B- wymagające, C- trudne

1. Jean Bodin jako prekursor komparatystyki prawniczej. A

2. Monteskiusz „O duchu praw” – zastosowanie metody komparatystycznej. A

3. Jan Jakub Rousseau i jego „Uwagi nad rządem polskim” jako przykład metody komparatystycznej. B

4. Rudolf Schlesinger i jego Cornell Project – znaczenie dla metody komparatystycznej. B

5. Rene David i jego klasyfikacja rodzin prawa. B

6. Francusko-włoski projekt kodeksu zobowiązań i jego znaczenie dla komparatystyki prawniczej. C

7. Polsko – czechosłowacki kodeks rodzinny 1949-50 – metoda, zakres regulacji, przyjęte rozwiązania, skutki. C

8. Projekt Common Core of the European Private Law. B

9. Commission on European Family Law i zastosowana przez nią metoda prac. Efekty. B

10. Projekt Family Law in Europe FL-EUR. Założenia prac. A

11. Zastosowanie metody komparatystycznej w orzecznictwie: Orzeczenie ETPCz Oliari przeciw Włochom. B

12. Czy polski Trybunał Konstytucyjny stosował metodę porównawczą w swoich orzeczeniach? Ewentualne przykłady? C

13. Działalność Szwajcarskiego Instytutu Prawa Porównawczego (ISDC) w Lozannie. B

14. Instytut Maxa Plancka – prawo prywatne międzynarodowe – w Hamburgu i jego prace. B

15. Najważniejsze międzynarodowe stowarzyszenia prawa porównawczego i ich działalność. B

16. Najważniejsze międzynarodowe czasopisma zajmujące się prawem porównawcznym. C

17. Próby harmonizacji prawa prywatnego w UE. C

18. Komparatystyka prawnicza w USA – specyfika. C

19. Przyszłość komparatystyki prawniczej w Europie. C