Psychologia różnic indywidualnych

obowiązkowe

Celem zajęć jest przekazanie podstawowej wiedzy na temat koncepcji i teorii odnoszących się do różnic indywidualnych w zakresie temperamentu, osobowości, inteligencji i stylów poznawczych w grupie dzieci i młodzieży (uczniów) oraz ćwiczenie umiejętności praktycznych w tym zakresie.

Zagadnienia:

1. Podstawy psychologii różnic indywidualnych i przedmiot badań psychologii różnic indywidualnych.

3. Źródła różnic indywidualnych: dziedziczność i środowisko. Epigenetyka.

4. Inteligencja: pojęcie, teorie inteligencji, rola adaptacyjna, sposoby diagnozy inteligencji u dzieci.

5. Klasyczne i współczesne teorie temperamentu. Diagnoza temperamentu u dzieci.

6. Teorie osobowości. Osobowość jako zespół cech: Model Wielkiej Piątki, teoria H. Eysencka. Diagnoza osobowości dziecka.

7. Zagadnienie stałości cech.

8. Różnice indywidualne w zakresie mentalizowania.

Bilans nakładu pracy studenta:

Udział w wykładach: 15 godz; udział w ćwiczeniach: 15 godz.

Punkty ECTS 3

wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich lub innych osób prowadzących zajęcia: 1,5 pkt

z zakresu nauk podstawowych właściwych dla danego kierunku studiów, do których odnoszą się efekty uczenia się dla danego kierunku, poziomu i profilu kształcenia: 3 pkt

zajęcia kształtujące umiejętności praktyczne/zajęcia związane z prowadzoną w uczelni działalnością naukową w dyscyplinie/dyscyplinach do których przyporządkowany jest kierunek studiów: 1,5 pkt

Literatura obowiązkowa:

Strelau, J. (2014). Różnice indywidualne. Historia-determinanty-zastosowania. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Literatura dodatkowa:

Strelau, J. (2006). Temperament jako regulator zachowania. Z perspektywy półwiecza badań. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Strelau, J. (2002). Psychologia różnic indywidualnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Nęcka, E. (2003). Inteligencja. Geneza, struktura, funkcje. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Plomin, R., DeFries, J.C. McClearn, G.E., McGuffin, P. (2001). Genetyka zachowania. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

KA7_WG6 - absolwent ma wiedzę dotyczącą różnic indywidualnych w zakresie temperamentu i inteligencji u dzieci/uczniów w okresie przedszkolnym i młodszym szkolnym. Sposób weryfikacji: egzamin, kolokwium, projekt grupowy

KA7_UW1 - absolwent ma umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat różnic indywidualnych przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowania ich z punktu widzenia problemów edukacyjnych. Sposób weryfikacji: egzamin, kolokwium, projekt grupowy

KA7_UW6 - absolwent potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk i wykorzystuje w codziennej działalności edukacyjnej różnorodne sposoby organizowania środowiska nauczania-uczenia się, uwzględniając różnice indywidualne poszczególnych dzieci/uczniów w zakresie temperamentu, stylów poznawczych i inteligencji. Sposób weryfikacji: egzamin, kolokwium, projekt grupowy

KA7_UU3 - absolwent odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy oraz współpracy z psychologiem, projektuje działania zmierzające do rozwoju przedszkola/szkoły oraz poprawy jakości ich pracy tak, aby uwzględniać różnice indywidualne w zakresie temperamentu, stylów poznawczych i inteligencji dzieci. Sposób weryfikacji: egzamin, kolokwium, projekt grupowy

KA7-KK1 - absolwent świadomie określa swoją postawę wobec istoty i celów edukacji a także podstawowych aspektów filozofii nauczania z wykorzystaniem wiedzy o różnicach indywidualnych uczniów, potrafi klarownie wyjaśniać relacje pomiędzy temperamentem i inteligencją a zachowaniem uczniów. Sposób weryfikacji: egzamin, kolokwium, projekt grupowy

Wykład - egzamin w formie testu

Ćwiczenia - kolokwium; ocena aktywności, ocena wejściówek