Uniwersytet w Białymstoku - Centralny System Uwierzytelniania

Pedagogika ogólna

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	380-DS5-1POG
Kod Erasmus / ISCED:	05.7 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0111) Kształcenie Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Pedagogika ogólna
Jednostka:	Wydział Nauk o Edukacji
Grupy:	1 rok PiW SJ sem. zimowy
Punkty ECTS i inne:	5.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	kierunkowe obowiązkowe
Założenia (opisowo):	Cele przedmiotu: • doprowadzenie studentów do poprawnego posługiwania się kategoriami pojęciowymi współczesnych nauk społecznych; • zapoznanie ze złożonością i zmiennością relacji między teorią i praktyką edukacyjną zorientowanych na konieczność podejmowania innowacji pedagogicznych • nabycie umiejętności budowania „mapy” pojęciowej dla wybranych orientacji w pedagogice i pedagogii; • nabycie umiejętności poprawnego formułowania problemów oraz tworzenia dyrektyw i projektów zorientowanych na szacunek i godność dla każdego człowieka, które mogłyby być egzemplifikowane w przyszłych działaniach praktycznych (edukacyjnych) absolwentów; • kształtowanie umiejętności formułowania problemów badawczych osadzonych w kontekście filozoficznym, teoretycznym i historycznym. Treści przedmiotu: • • Pedagogika jako nauka. • Przedmiot badań i system pojęciowy współczesnej polskiej pedagogiki. Wychowanie – pojęcie, znaczenia, dylematy. • Związek teorii pedagogicznej z praktyką edukacyjną. • Znaczenie pedagogiki dla rozwoju osoby i prawidłowych więzi w środowiskach społecznych. • Klasyfikacje nauk pedagogicznych. • Pogranicza pedagogiki i nauk pomocniczych. • Krytyczna analiza wiedzy teoretycznej z zakresu pedagogiki. • Zmiany relacji między teorią a praktyką edukacyjną w kontekście ewolucji tożsamości pedagogiki. • Pedagogika na mapie paradygmatów i teorii. • Język pedagogiki – próba budowania systemu kategorialnego różnych odmian pedagogiki współczesnej w kontekście mapy pojęciowej pedagogiki tradycyjnej. • Krytyczna analiza teorii wychowania i kształcenia oraz ich wartości aplikacyjnych.
Literatura:	Literatura podstawowa: • Hejnicka - Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008 • Dudzikowa, M., Czerepaniak – Walczak, M. (red.). (2007). Wychowanie. Pojęcia – procesy – konteksty. Gdańsk: GWP. • Hejnicka - Bezwińska T. (2015). Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym. Warszawa: Wyd. Difin. • Hejnicka-Bezwińska T. (2017). Praktyka edukacyjna w warunkach zmiany kulturowej. Warszawa: PWN. • Benner D., Pedagogika ogólna, tłum. D. Stępkowski, Warszawa 2015. • Kowalczuk – Walędziak, M., Korzeniecka – Bondar, A., Bocheńska – Włostowska, K. (red.). (2014). Twórcze wiązanie teorii i praktyki pedagogicznej. Możliwości, wyzwania, inspiracje. Kraków: „Impuls”. • Palka, S. (red.). (2004). Pogranicza pedagogiki i nauk pomocniczych. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego. • Kunowski S. Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa 1997. • Schulz R. Szkice z pedagogiki ogólnej, Toruń 2016. • Rutkowiak J., Wielość języków pedagogiki a problem jej tożsamości, [W:]Wprowadzenie do pedagogiki. T. Jaworska, R. Leppert (red.), Kraków 1996 LUB [W:] Ewolucja tożsamości pedagogiki, H. Kwiatkowska (red.), Warszawa 1994. • Pedagogika. T.1 i 2, Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Warszawa 2003 (i późniejsze). • Pedagogika. Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Warszawa 2019 • Kwiatkowska H., Pedeutologia, Warszawa 2008. • Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji. Gdańsk 2003. • Śliwerski B., Pedagogika ogólna, Podstawowe prawidłowości, Kraków 2012. • Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki. Kraków 2000. • Illich I.: Społeczeństwo bez szkoły, Warszawa 1986, (ważna przedmowa B. Suchodolskiego). • Kontestacje pedagogiczne, Śliwerski B. ( red.), Kraków 1995. • Wróbel, A. (2018). Język współczesnej pedagogiki w perspektywie komparatystyki myśli pedagogicznej. wybrane przykłady zmian leksykalnych. Forum Pedagogiczne, 1, s.93-103. DOI: 10.21697/fp.2018.1.07 Literatura uzupełniająca • Prokopiuk W.: Wyznaczniki nowego sensu samokształcenia nauczycieli, W: Rozwój nauczyciela w okresie transformacji, Prokopiuk W. ( red. ), Białystok 1998. • T. Szkudlarek. Pedagogie amerykańskiego postmodernizmu: edukacja wobec kulturowego przełomu. W: Spory o edukację… L. Witkowski, Z. Kwieciński (red.)Warszawa 1993. • Rozwój pedagogiki ogólnej. Bogaj A. (red.). Warszawa - Kielce 2001. • Blusz K.: Edukacja i wyzwolenie. Kraków 1992. • Schoenebeck H.: Antypedagogika. Być i wspierać zamiast wychowywać, Warszawa 1994. • Ewolucja „ogólności” w dyskursach pedagogicznych. T. Hejnicka-Bezwińska (red.), Bydgoszcz 2005. • Hejnicka-Bezwińska T., O zmianach w edukacji. Konteksty, zagrożenia i możliwości. Bydgoszcz 2000. • Pedagogika ogólna a teoria i praktyka dydaktyczna. M. Myszkowska-Litwa (red.), Kraków 2011. • Pedagogika ogólna. Dyskursy o statusie naukowym i dydaktycznym. T. Hejnicka-Bezwińska (red.), Bydgoszcz 2011.
Efekty uczenia się:	KA7_WG1 Student zna podstawy filozofii wychowania i aksjologii pedagogicznej oraz potrafi je odnieść do osobowego, integralnego rozwoju dziecka lub ucznia (egzamin ustny lub pisemny) KA7_WG2 Student zna klasyczne i współczesne teorie rozwoju człowieka, wychowania, uczenia się i nauczania lub kształcenia oraz ich wartości aplikacyjne, a także potrafi je krytycznie oceniać i twórczo z nich korzystać; (egzamin ustny lub pisemny) KA7_UW3 Student potrafi wykorzystywać w codziennej praktyce edukacyjnej różnorodne sposoby organizowania środowiska uczenia się i nauczania, z uwzględnieniem specyficznych potrzeb i możliwości poszczególnych dzieci lub uczniów oraz grupy; (egzamin ustny lub pisemny) KA7_KO1 Student jest gotów do pracy w zespole, pełnienia w nim różnych ról oraz współpracy z nauczycielami, pedagogami, specjalistami, rodzicami lub opiekunami dzieci lub uczniów i innymi członkami społeczności przedszkolnej, szkolnej i lokalnej; (egzamin ustny lub pisemny)
Metody i kryteria oceniania:	Metody nauczania: wykład, dyskusja, pokaz, praca z tekstem, gry dydaktyczne, metody ewaluacyjne. Formy zaliczenia przedmiotu: zaliczenia cząstkowe ćwiczeń (kolokwium), ocena aktywności studenta na ćwiczeniach, pisemne prace zespołowe na ćwiczeniach, samoocena studentów, zaliczenie ćwiczeń na ocenę, egzamin. 51% punktów uzyskanych przez studenta z zaliczenia ćwiczeń i wykładu jest niezbędne do uzyskania oceny pozytywnej. 50% nieobecności nieusprawiedliwionych podczas wykładów kwalifikuje do niezaliczenia przedmiotu.

Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2023/24" (zakończony)

Okres:	2023-10-01 - 2024-06-30	Wybrany podział planu: tygodniowy cykl przedmiotu Przejdź do planu PN CW CW CW WT WYK ŚR CZ CW PT
Typ zajęć:	Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy:	Katarzyna Szorc
Prowadzący grup:	Beata Kunat, Katarzyna Szorc
Lista studentów:	(nie masz dostępu)
Zaliczenie:	Przedmiot - Egzamin Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
Pełny opis:	Cele przedmiotu: • doprowadzenie studentów do poprawnego posługiwania się kategoriami pojęciowymi współczesnych nauk społecznych; • zapoznanie ze złożonością i zmiennością relacji między teorią i praktyką edukacyjną zorientowanych na konieczność podejmowania innowacji pedagogicznych • nabycie umiejętności budowania „mapy” pojęciowej dla wybranych orientacji w pedagogice i pedagogii; • nabycie umiejętności poprawnego formułowania problemów oraz tworzenia dyrektyw i projektów zorientowanych na szacunek i godność dla każdego człowieka, które mogłyby być egzemplifikowane w przyszłych działaniach praktycznych (edukacyjnych) absolwentów; • kształtowanie umiejętności formułowania problemów badawczych osadzonych w kontekście filozoficznym, teoretycznym i historycznym. Treści przedmiotu: • Język pedagogiki – próba budowania systemu kategorialnego współczesnego ujęcia w naukach społecznych w kontekście mapy pojęciowej pedagogiki tradycyjnej. • Zmiany relacji pomiędzy teorią a praktyką edukacyjną. • Wielość współczesnych pedagogii i zróżnicowania ich recepcji. Innowacje pedagogiczne w obszarze wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej. • Edukacja jako konstytutywne pojęcie pedagogiki – demistyfikacja stereotypów w myśleniu o edukacji, pedagogice, nauczycielu edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Ukryty program szkoły. • Mapa współczesnych celów wychowania, metod, materiałów dydaktycznych. • Filozoficzne problemy wychowania (ontyczne i aksjologiczne).
Literatura:	Literatura podstawowa: • Hejnicka - Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008 • Dudzikowa, M., Czerepaniak – Walczak, M. (red.). (2007). Wychowanie. Pojęcia – procesy – konteksty. Gdańsk: GWP. • Hejnicka - Bezwińska T. (2015). Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym. Warszawa: Wyd. Difin. • Hejnicka-Bezwińska T. (2017). Praktyka edukacyjna w warunkach zmiany kulturowej. Warszawa: PWN. • Benner D., Pedagogika ogólna, tłum. D. Stępkowski, Warszawa 2015. • Kowalczuk – Walędziak, M., Korzeniecka – Bondar, A., Bocheńska – Włostowska, K. (red.). (2014). Twórcze wiązanie teorii i praktyki pedagogicznej. Możliwości, wyzwania, inspiracje. Kraków: „Impuls”. • Palka, S. (red.). (2004). Pogranicza pedagogiki i nauk pomocniczych. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego. • Kunowski S. Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa 1997. • Schulz R. Szkice z pedagogiki ogólnej, Toruń 2016. • Rutkowiak J., Wielość języków pedagogiki a problem jej tożsamości, [W:]Wprowadzenie do pedagogiki. T. Jaworska, R. Leppert (red.), Kraków 1996 LUB [W:] Ewolucja tożsamości pedagogiki, H. Kwiatkowska (red.), Warszawa 1994. • Pedagogika. T.1 i 2, Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Warszawa 2003 (i późniejsze). • Pedagogika. Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Warszawa 2019 • Kwiatkowska H., Pedeutologia, Warszawa 2008. • Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji. Gdańsk 2003. • Śliwerski B., Pedagogika ogólna, Podstawowe prawidłowości, Kraków 2012. • Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki. Kraków 2000. • Illich I.: Społeczeństwo bez szkoły, Warszawa 1986, (ważna przedmowa B. Suchodolskiego). • Kontestacje pedagogiczne, Śliwerski B. ( red.), Kraków 1995. • Wróbel, A. (2018). Język współczesnej pedagogiki w perspektywie komparatystyki myśli pedagogicznej. wybrane przykłady zmian leksykalnych. Forum Pedagogiczne, 1, s.93-103. DOI: 10.21697/fp.2018.1.07 Literatura uzupełniająca • Prokopiuk W.: Wyznaczniki nowego sensu samokształcenia nauczycieli, W: Rozwój nauczyciela w okresie transformacji, Prokopiuk W. ( red. ), Białystok 1998. • T. Szkudlarek. Pedagogie amerykańskiego postmodernizmu: edukacja wobec kulturowego przełomu. W: Spory o edukację… L. Witkowski, Z. Kwieciński (red.)Warszawa 1993. • Rozwój pedagogiki ogólnej. Bogaj A. (red.). Warszawa - Kielce 2001. • Blusz K.: Edukacja i wyzwolenie. Kraków 1992. • Schoenebeck H.: Antypedagogika. Być i wspierać zamiast wychowywać, Warszawa 1994. • Ewolucja „ogólności” w dyskursach pedagogicznych. T. Hejnicka-Bezwińska (red.), Bydgoszcz 2005. • Hejnicka-Bezwińska T., O zmianach w edukacji. Konteksty, zagrożenia i możliwości. Bydgoszcz 2000. • Pedagogika ogólna a teoria i praktyka dydaktyczna. M. Myszkowska-Litwa (red.), Kraków 2011. • Pedagogika ogólna. Dyskursy o statusie naukowym i dydaktycznym. T. Hejnicka-Bezwińska (red.), Bydgoszcz 2011.

Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2024/25" (w trakcie)

Okres:	2024-10-01 - 2025-06-30	Wybrany podział planu: tygodniowy cykl przedmiotu Przejdź do planu PN CW CW CW CW WT WYK ŚR CZ PT
Typ zajęć:	Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy:	Katarzyna Szorc
Prowadzący grup:	Katarzyna Szorc
Lista studentów:	(nie masz dostępu)
Zaliczenie:	Przedmiot - Egzamin Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
Pełny opis:	Cele przedmiotu: • doprowadzenie studentów do poprawnego posługiwania się kategoriami pojęciowymi współczesnych nauk społecznych; • zapoznanie ze złożonością i zmiennością relacji między teorią i praktyką edukacyjną zorientowanych na konieczność podejmowania innowacji pedagogicznych • nabycie umiejętności budowania „mapy” pojęciowej dla wybranych orientacji w pedagogice i pedagogii; • nabycie umiejętności poprawnego formułowania problemów oraz tworzenia dyrektyw i projektów zorientowanych na szacunek i godność dla każdego człowieka, które mogłyby być egzemplifikowane w przyszłych działaniach praktycznych (edukacyjnych) absolwentów; • kształtowanie umiejętności formułowania problemów badawczych osadzonych w kontekście filozoficznym, teoretycznym i historycznym. Treści przedmiotu: • Język pedagogiki – próba budowania systemu kategorialnego współczesnego ujęcia w naukach społecznych w kontekście mapy pojęciowej pedagogiki tradycyjnej. • Zmiany relacji pomiędzy teorią a praktyką edukacyjną. • Wielość współczesnych pedagogii i zróżnicowania ich recepcji. Innowacje pedagogiczne w obszarze wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej. • Edukacja jako konstytutywne pojęcie pedagogiki – demistyfikacja stereotypów w myśleniu o edukacji, pedagogice, nauczycielu edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Ukryty program szkoły. • Mapa współczesnych celów wychowania, metod, materiałów dydaktycznych. • Filozoficzne problemy wychowania (ontyczne i aksjologiczne).
Literatura:	Literatura podstawowa: • Hejnicka - Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008 • Dudzikowa, M., Czerepaniak – Walczak, M. (red.). (2007). Wychowanie. Pojęcia – procesy – konteksty. Gdańsk: GWP. • Hejnicka - Bezwińska T. (2015). Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym. Warszawa: Wyd. Difin. • Hejnicka-Bezwińska T. (2017). Praktyka edukacyjna w warunkach zmiany kulturowej. Warszawa: PWN. • Benner D., Pedagogika ogólna, tłum. D. Stępkowski, Warszawa 2015. • Kowalczuk – Walędziak, M., Korzeniecka – Bondar, A., Bocheńska – Włostowska, K. (red.). (2014). Twórcze wiązanie teorii i praktyki pedagogicznej. Możliwości, wyzwania, inspiracje. Kraków: „Impuls”. • Palka, S. (red.). (2004). Pogranicza pedagogiki i nauk pomocniczych. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego. • Kunowski S. Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa 1997. • Schulz R. Szkice z pedagogiki ogólnej, Toruń 2016. • Rutkowiak J., Wielość języków pedagogiki a problem jej tożsamości, [W:]Wprowadzenie do pedagogiki. T. Jaworska, R. Leppert (red.), Kraków 1996 LUB [W:] Ewolucja tożsamości pedagogiki, H. Kwiatkowska (red.), Warszawa 1994. • Pedagogika. T.1 i 2, Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Warszawa 2003 (i późniejsze). • Pedagogika. Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Warszawa 2019 • Kwiatkowska H., Pedeutologia, Warszawa 2008. • Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji. Gdańsk 2003. • Śliwerski B., Pedagogika ogólna, Podstawowe prawidłowości, Kraków 2012. • Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki. Kraków 2000. • Illich I.: Społeczeństwo bez szkoły, Warszawa 1986, (ważna przedmowa B. Suchodolskiego). • Kontestacje pedagogiczne, Śliwerski B. ( red.), Kraków 1995. • Wróbel, A. (2018). Język współczesnej pedagogiki w perspektywie komparatystyki myśli pedagogicznej. wybrane przykłady zmian leksykalnych. Forum Pedagogiczne, 1, s.93-103. DOI: 10.21697/fp.2018.1.07 Literatura uzupełniająca • Prokopiuk W.: Wyznaczniki nowego sensu samokształcenia nauczycieli, W: Rozwój nauczyciela w okresie transformacji, Prokopiuk W. ( red. ), Białystok 1998. • T. Szkudlarek. Pedagogie amerykańskiego postmodernizmu: edukacja wobec kulturowego przełomu. W: Spory o edukację… L. Witkowski, Z. Kwieciński (red.)Warszawa 1993. • Rozwój pedagogiki ogólnej. Bogaj A. (red.). Warszawa - Kielce 2001. • Blusz K.: Edukacja i wyzwolenie. Kraków 1992. • Schoenebeck H.: Antypedagogika. Być i wspierać zamiast wychowywać, Warszawa 1994. • Ewolucja „ogólności” w dyskursach pedagogicznych. T. Hejnicka-Bezwińska (red.), Bydgoszcz 2005. • Hejnicka-Bezwińska T., O zmianach w edukacji. Konteksty, zagrożenia i możliwości. Bydgoszcz 2000. • Pedagogika ogólna a teoria i praktyka dydaktyczna. M. Myszkowska-Litwa (red.), Kraków 2011. • Pedagogika ogólna. Dyskursy o statusie naukowym i dydaktycznym. T. Hejnicka-Bezwińska (red.), Bydgoszcz 2011.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.