Podstawy komunikacji międzykulturowej

obowiązkowe

- analiza zjawisk społecznych osnutych wokół procesów komunikowania się w sytuacji społecznej wielokulturowości

- omówienie problematyki procesu komunikowania się interpersonalnego w sytuacji, gdy zaangażowany jest czynnik różnicy kulturowej,

- budowanie świadomości o specyfice potrzebnych kompetencji komunikacyjnych w sytuacji współpracy międzykulturowej

- kształtowanie postaw otwartych na odmienności kulturowe

- konstruowanie kanonu wiedzy do kompetentnego podejmowania komunikowania się międzykulturowego

Przedmiot poświęcony jest analizie problemów komunikowania się interpersonalnego w perspektywie przekraczania barier uprzedzeń; adekwatnego traktowania stereotypu; niedyskryminacyjnych zachowań w stosunku do odmiennego oraz budowania postaw otwartych.

1.Komunikacja międzykulturowa jako praktyka społeczna.

2.Pojmowanie kultury jako komunikacji: tradycja, kanon, jednostkowa dyspozycja – interpretacje znaku/symbolu

3. Uniwersum symboliczne, kręgi kulturowe jako matryce do komunikowania się międzykulturowego : teoria indywidualizmu, kolektywizmu; kultur wschodnich i zachodnich ; niskiego i wysokiego kontekstu

4. Teoria znaczenia – konstruowanie rzeczywistości społecznej; wymiany znaczeń symbolicznych i działań połączonych.

5. Teoria jaźni jako przejmowanie roli innego; relacje społeczne a komunikowanie się

6. Problematyka zaburzeń komunikowania się międzykulturowego: etnocentryzm, etnorelatywizm; stereotypy

7. Interpersonalne komunikowanie się międzykulturowe. Teoria kontroli niepewności/niepokoju W. Gudykunst’a.

1. Sobecki M., Komunikacja międzykulturowa w perspektywie pedagogicznej. Warszawa 2016

2. Matsumoto D., Juang L., Psychologia międzykulturowa. GWP 2007 ss. 343 -366

2. Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej, GEP 2003 ss.429 -441

3. Reynolds S., Valentine D., Komunikacja międzykulturowa. Warszawa 2009

4. Szopski M., Komunikowanie międzykulturowe. Warszawa 2005

Literatura uzupełniająca:

Mikułowski Pomorski J., Komunikacja międzykulturowa. Wprowadzenie

Mikułowski Pomorski: Jak narody porozumiewają się ze sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu medialnym

Bokszański Z., Stereotypy a kultura

Leach E., Kultura i komunikowanie. Logika powiązań symbolicznych. W: Leach E., Greimas A., Rytuał i narracja, PWN Warszawa 1989

Baldock J., Symbolika chrześcijańska, Rebis 1994

Em Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003

Kula M., Wybór tradycji, Warszawa 2003

Burszta W., J., Różnorodność i tożsamość. Antropologia jako kulturowa refleksyjność, Poznań 2004

Fiske J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem. Wrocław 2003

Przedmiot i problematyka komunikacji międzykulturowej: tradycja semiotyczna i socjopsychologiczna.

KA7_WG8 Ma wiedzę dotyczącą komunikacji będącą źródłem innowacji pedagogicznych w obszarze wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej, inspirujących do planowania i organizowania pracy własnej

KA7_WG11 Ma wiedzę dotyczących komunikacji międzykulturowej zapewniającą konstruktywne jej wykorzystanie w edukacji dziecka

KA7_UW1 Ma umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat zjawisk społecznych natury komunikacyjnej, przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowania ich z punktu widzenia problemów edukacyjnych i proponuje ich rozwiązania

KA7_KR2 Ustala obszary swojej pracy wymagające modyfikacji i ciągłego doskonalenia

zaliczenie w ocenie na podstawie testu wiedzy o podstawowych prawach i regułach komunikowania się międzykulturowego. test zalicza 57% poprawnych odpowiedzi.