Dostępność przestrzeni edukacyjnej i społecznej - projektowanie uniwersalne 380-S2-1JAK
Ćwiczenia (CW) Rok akademicki 2020/21

•Armata A.,(2014). Mój czas wolny. Jak osoba z niepełnosprawnością intelektualną może spędzać czas wolny. Biblioteka self-adwokata. Warszawa: PSOUU.

•Błaszak M., Przybylski Ł.,(2010). Rzeczy są dla ludzi. Niepełnosprawność i idea uniwersalnego projektowania. Warszawa: Wyd. Naukowe SCHOLAR.

•Benek I., Labus A., Kampka M., (2016). (2016). Wytyczne w zakresie projektowania uniwersalnego mając na uwadze potrzeby osób niepełnosprawnych – ekspertyza wykonana na zlecenie Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa, Warszawa, Fundacja Laboratorium Architektury 60+ .

https://lab60plus.pl/wp-content/uploads/2016/10/Wytyczne-2017.pdf.

•Czerwińska M. (2017). Tyflografika - szansa na nowe oblicze książki niewidomego i obecność jej użytkowników w świecie informacji? W kręgu rozważań bibliologiczno tyflologicznych, Przegląd Biblioteczny z. 2, s. 178-179

•Domagała-Zyśk E.,(2018). Racjonalne usprawniania i modyfikacje w edukacji uczniów mających specjalne potrzeby edukacyjne. W: S. Kwiatkowski (red.), Kompetencje przyszłości. Warszawa: Wydawnictwo FRSE.

•Domagała-Zyśk E. (2015). Projektowanie uniwersalne w edukacji osób z wadą słuchu. W: M. Nowak, E. Stoch, B. Borowska (red.) Z problematyki teatrologii i pedagogiki. Lublin: Wydawnictwo KUL, 553-568.

•Informacja dla wszystkich. Europejskie standardy przygotowania tekstu łatwego do czytania i zrozumienia, , Inclusion Europe, tłum. A. Wojłowicz-Pomienna, Warszawa 2010.

•Jakubowski M. (2009). Tyflografika – historia i współczesność, metody i technologie. Tyfloświat, 1 (3).

•Kalbarczyk M. (2015). Kompendium Przestrzeń i jej obrazy. Dźwięk, tyflografika i magnigrafika, s.18, Warszawa,

•Kończyk D.,(2011). Zasady adaptacji materiałów dydaktycznych do potrzeb osób słabowidzących. Warszawa: Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych Uniwersytetu Warszawskiego.

•Künstler I, Butkiewicz U., Więckowski R., (2012). Audiodeskrypcja - zasady tworzenia. Warszawa,: Fundacja Kultury Bez Barier, s.7-10.

•Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych. Opracowanie w tekście łatwym do czytania. PSOUU, Warszawa, www.psouu.org.pl.

•Pacholec M. (2015). Audiodeskrypcja, czyli jak opisywać przestrzeń i obrazy., w: I wszystko jasne! Jak prowadzić szkolenie gdy w grupie jest osoba z dy•Więckowska E., red. (2011). Instrukcja tworzenia i adaptowania ilustracji i materiałów tyflograficznych dla uczniów niewidomych. Opracowana na zlecenie Departamentu Zwiększania Szans Edukacyjnych Ministerstwa Edukacji Narodowej, przez zespół tyflopedagogów ze Specjalnych Ośrodków Szkolno-Wychowawczych w Polsce

•Zawieska W. red. (2014). Projektowanie obiektów, pomieszczeń oraz przystosowanie stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych o specyficznych potrzebach – ramowe wytyczne, s.69, Warszawa

•Żórawska A. Więckowski R., Kunstler I., Butkiewicz U.,(2012). Napisy dla osób niesłyszących i słabosłyszących – zasady tworzenia. Warszawa: Fundacja Kultury Bez Barier.

Źródła uzupełniające:

Narzędzie do sprawdzania stopnia trudności różnych tekstów polskich

o https://jasnopis.pl/

Tworzenie dostępnych plików w edytorze MS Word:

o https://www.gov.pl/web/dostepnosc-cyfrowa/tworzenie-dostepnych-plikow-tekstowych-w-edytorze-ms-word.

Przykładowy przedprzewodnik po Cricotece dla osób ze spektrum autyzmu.

o https://www.cricoteka.pl/pl/wp-content/uploads/2020/02/przewodnik_crico4.pdf.

Standardy projektowania dostępnej przestrzeni na portalu Ministerstwa Rozwoju

o https://budowlaneabc.gov.pl/standardy-projektowania-budynkow-dla-osob-niepelnosprawnych/.

Przykładowe plany tyflograficzne budynku - realizacje firmy komercyjnej

o http://www.altix.pl/pl/realizacje/).

Przykładowe poziome oznakowania powierzchni - realizacje firmy komercyjnej

o https://www.pasylabrador.pl/.

Interaktywna baza pętli indukcyjnych (inicjatywa Fundacji Kultury Bez Barier)

o https://znajdzpetla.pl/.

Słabosłyszacy w przestrzeni publicznej. Wytyczne dostępności, Polska Fundacja Osób Słabosłyszących http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:3qNk_d4BubMJ:www.eudajmonia.pl/download.php%3Fid%3D25%26source%3Dpr+&cd=1&hl=pl&ct=clnk&gl=pl&client=firefox-b-d,

•Świątkowska E. (2018). O krętej drodze do swobodnego zapisu i odczytu informacji przez niewidomych, Help. Widzieć więcej, 1 (28), str. 21

•Wdówik P. (2018). Uniwersytet dla wszystkich. Uniwersalne projektowania zajęć dydaktycznych, Warszawa.

KA7_WG6 - ma podstawową wiedzę na temat możliwości i ograniczeń w zakresie funkcjonowania osób o zróżnicowanych potrzebach, w tym osób z niepełnosprawnością (w aspekcie biologicznym, psychologicznym oraz społecznym);

KA7_WK1 - ma elementarną wiedzę na temat projektowania uniwersalnego i zastosowania jego zasad w kreowaniu środowiska życicia codziennego i przestrzeni edukacyjej w tym dostosowania pomocy dydaktycznych w poszególnych placówkach edukacyjnych, opiekuńczo-wychowawczych, itp.

KA7_UO2 - posiada umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania i analizowania problemów związanych z dostępnością przestrzeni edukacyjnej i społecznej w odniesieniu do potrzeb osób z niepełnosprawnością;

KA7_KK2 - jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych i osobistych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w podejmowaniu indywidualnych i zespołowych działań w kierunku poprawy dostępności środowiska edukacyjnego i społecznego z uwzględnieniem zasad projektowania uniwersalnego.

Obecność na zajęciach (w formie zdalnej/lub stacjonarnej - zgodnie z wytycznymi). Aktywny udział w zajęciach, przygotowanie do zajęć. Wykonanie zadań zgodnych z omawianą tematyką zajęć (praca indywidualna i grupowa).

1. Psychospołeczne funkcjonowanie osób z niepełnosprawnościami a ich

potrzeby w zakresie dostępności i funkcjonalności przestrzeni środowiska

życia.

2. Bariery fizyczne i społeczne w przestrzeni edukacyjnej i społecznej.

3. Projektowania uniwersalne i mechanizm racjonalnych usprawnień w kon-

cepcji udostepniania otoczenia osobom z niepelnosprawnością.

4. Analiza dostępności wybranych przedmiotów codziennego użytku, pomocy

dydaktycznych, informacji pisanych i graficznych itd. oraz funkcjonalności

przestrzeni placówek edukacyjnych, opiekuńczo-wychowawczych, itp

5. Zastosowanie zasad projektowania uniwersalnego w adaptacji materiałów

zawierających informację pisaną i graficzną, przedmiotów codziennego

użytku z uwzględnieniem potrzeb osób z niepełnosprawnościami.

6. Przykłady dobrych praktyk udostępniania otoczenia społecznego i

edukacyjnego dla osób z niepełnosprawnością.

Metody poszukujące - dyskusja (seminaryjna, okrągłego stołu), giełda pomysłów; Metoda asymilacji wiedzy - prezentacja multimedialna