Pedagogika specjalna 380-RS5-1PSL
Ćwiczenia (CW) Rok akademicki 2021/22

Literatura podstawowa:

• Chrzanowska, I. (2015). Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

• Cytowska B. (red.) (2011). Dorośli z niepełnosprawnością intelektualną w labiryntach codzienności. Analiza badań – krytyka podejść – propozycje rozwiązań, Toruń: Wyd. Adam Marszałek.

• Dykcik, W. (red.) (2005). Pedagogika specjalna, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

• Głodkowska, J. (red.) (2011). Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne, Warszawa: Wydawnictwo APS.

• Góralczyk E.(2009). Dziecko przewlekle chore. Psychologiczne aspekty funkcjonowania dziecka w szkole i przedszkolu. Informacje dla pedagogów i opiekunów. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.

•Jóźwiak S. (2009). Dziecko z padaczką w szkole i przedszkolu. Informacje dla pedagogów i opiekunów. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologicznej.

• Kirenko J. (2002). Nie jesteś sam. Wsparcie społeczne osób z niepełnosprawnością. Lublin: Wyd. ROPSiZ UM.

• Kosakowski Cz., Krause A., Żyta A. (red.) (2007). Osoba z niepełnosprawnością w systemie rehabilitacji, edukacji i wsparcia społecznego. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej 6, Wyd. UW-M, Olsztyn.

• Kowalik S. (2007). Psychologia rehabilitacji, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie.

• Kijak ,R. J. (2013). Niepełnosprawność intelektualna. Między diagnozą a działaniem. Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich.

• Klaczak M., Majewicz P. (red.) (2006). Diagnoza i rewalidacja indywidualna dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Kraków: Wyd. Naukowe AP.

• Kosakowski Cz., Krause A., Żyta A. (red.) (2007). Osoba z niepełnosprawnością w systemie rehabilitacji, edukacji i wsparcia społecznego. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej 6, Olsztyn: Wydawnictwo UW-M.

• Korzon A (2010). Pedagog specjalny- myśli i poglądy Marii Grzegorzewskiej współcześnie odczytane [w:] S. Przybyliński (red.) Pedagogika specjalna- tak wiele pozostaje dla nas tajemnicą. Olsztyn: UWM.

• Krause, A. (2004). Człowiek niepełnosprawny wobec przeobrażeń społecznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

• Kulus M. (2009). Dziecko z astmą w szkole i przedszkolu. Informacje dla pedagogów i opiekunów. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.

• Loska M. (2005). Uczniowie z mózgowym poraż4niem dziecięcym. Osiągniecia edukacyjne. Warszawa: WSiP.

• Plichta P., Jagoszewska I., Gładyszewska J., Szczupał B., Drzazga A., Cytowska, B. (2018). Specjalne potrzeby edukacyjne uczniów z niepełnosprawnościami. Charakterystyka, specyfika i wsparcie. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".

• Podgórska-Jachnik D. (2014). Praca socjalna z osobami z niepełnosprawnością i ich rodzinami. Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich.

• Zajączkowska J. (2014). Jak umożliwić dziecku z niepełnosprawnością ruchową udział w lekcjach wychowania fizycznego. Warszawa: ORE.

• Ziarko M. (2014). Zmaganie sią ze stresem choroby przewlekłej. Poznań: UAM, s. 111- 131.

Literatura uzupełniająca:

• Barens C., Mercer G. (2008). Niepełnosprawność. tłum. P. Morawski, Warszawa: Wydawnictwo Sic.

• Brzezińska I. A., Kaczan R., Smoczyńska K. (red.) (2010). Diagnoza potrzeb i modele pomocy dla osób z ograniczeniami sprawności. Warszawa: Scholar.

• Mazanek E.(2003). Mózgowe porażenie dziecięce: problemy psychologiczno-pedagogiczne. Warszawa: Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej.

• Obuchowska H. (red.) (1995). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Warszawa: WSiP.

• Otapowicz D., Sakowicz-Boboryko A., Bilewicz M., Wyrzykowska-Koda D. (2016). Autonomia osób z niepełnosprawnością. Białystok: Trans Humana.

• Parchomiuk M.(2018). Potencjał osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Implikacje dla edukacji i rehabilitacji społeczno-zawodowej. Człowiek-Niepełnosprawność -Społeczeństwo, 3(41) , s. 63–79.

• Rękosiewicz M. (2012). W drodze ku dorosłości. Tożsamość osób z niepełnosprawnością intelektualną. Wielichowo: TIPI.

KA7_WG2 - Zna najważniejsze klasyczne i współczesne kierunki zmian w podejściu do niepełnosprawności, osób z niepełnosprawnością , ich edukacji, rehabilitacji, terapii i funkcjonowania w przestrzeni społecznej (sposób weryfikacji: ocena aktywności w trakcie zajęć, zadanie projektowe, kolokwium końcowe)

KA7_WG4 - Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie subdyscyplin pedagogiki specjalnej, obejmującą ich teorię i praktykę (sposób weryfikacji: ocena aktywności w trakcie zajęć, zadanie projektowe, kolokwium końcowe)

KA7_UW1 - Potrafi wykorzystywać wiedzę z pedagogiki specjalnej oraz pozyskiwać dane do analizowania problemów z zakresu edukacji, rehabilitacji, terapii, funkcjonowania społecznego osób z niepełnosprawnością sposób weryfikacji: ocena aktywności w trakcie zajęć, zadanie projektowe, kolokwium końcowe)

KA7_KK2 - Docenia tradycje, dorobk badań naukowych w zakresie pedagogiki specjalnej oraz ich kontynuacje i poszerzania o nowe obszary (sposób weryfikacji: ocena aktywności w trakcie zajęć)

Warunki zaliczenia ćwiczeń:

• obecność na zajęciach (dopuszczalna nieusprawiedliwiona nieobecność na jednych zajęciach – 2 godz., pozostałe nieobecności należy zaliczyć podczas konsultacji, przy czym nie więcej niż 50% liczby godz. przewidzianych na realizację ćwiczeń),

• przygotowanie zadania projektowego na określony temat i jej omówienie,

• aktywność na zajęciach,

• kolokwium końcowe.

Skala ocen:

91% -100% bdb

81% - 90% db+

71% - 80% db

61% - 70 % dst+

51% - 60% dst

50 % - ndst

Do zaliczenia ćwiczeń wymagane jest uzyskanie przez studenta 51% maksymalnej liczby punktów możliwych do zdobycia w trakcie realizacji przedmiotu.

1. Rodzina jako podstawowe środowisko wychowawcze dziecka z niepełnosprawnością – diagnoza zasobów i potrzeb.

2. Wsparcie społeczne rodziny z dzieckiem z niepełnosprawnością.

3. System opieki i kształcenia specjalnego w Polsce. Segregacja – integracja – inkluzja - uczeń z niepełnosprawnością w perspektywie zmian edukacyjnych.

4. Funkcjonowanie uczniów z niepełnosprawnościami w środowisku edukacyjnym – identyfikacja zróżnicowanych potrzeb, dostosowywanie warunków i wymagań edukacyjnych do specjalnych potrzeb uczniów.

5. Przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu osób z niepełnosprawnością - wybrane formy, modele i programy aktywizacji społecznej.

6. Osoby z niepełnosprawnością w przestrzeni społecznej – możliwości i ograniczenia, wyrównywanie szans – wybrane aspekty. Założenia – rzeczywistość – propozycje zmian. Implikacje dla praktyki pedagogicznej.

Metody poszukujące - dyskusja, giełda pomysłów; Metoda asymilacji wiedzy - prezentacja multimedialna, metoda ćwiczenia.