Bioanalityka i ekoanalityka

obowiązkowe specjalizacyjne

w sali

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z analityką próbek środowiskowych (powietrza, wody, ścieków, gleby) oraz biologicznych (m.in. roślin, płynów biologicznych). Studenci zapoznają się z metodami analizy powierzchni (LA-ICP-MS, SIMS, XRF) stosowanymi w bioanalizie i ekoanalizie. Zdobywają rozszerzoną wiedzę dotyczącą biosensorów oraz nowoczesnych metod z pogranicza biologii i chemii (t.j. metalomiki, metabolomiki, proteomiki).

Profil studiów: ogónoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowe specjalizacyjne

Dziedzina: nauki ścisłe i przyrodnicze

Dyscyplina: nauki chemiczne

Rok studiów/semestr: I rok/II stopień/II semestr

Wymagania wstępne: chemia analityczna zaawansowana, analiza instrumentalna

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: wykład - 15 godzin, laboratorium - 30 godzin

Metody dydaktyczne: prezentacja multimedialna (wykład), eksperyment chemiczny (laboratorium)

Punkty ECTS: 5

Bilans nakładu pracy studenta: ogólny nakład pracy studenta: 125,0 godz., w tym udział w wykładach: 15,0 godz., udział w zajęciach laboratoryjnych: 30,0 godz.; przygotowanie się do zajęć i zaliczeń: 74,4 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach: 5,6 godz.

Wskaźniki ilościowe: całkowity nakład pracy studenta związany z zajęciami: 125,0 godz., wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 50,6 godz.; o charakterze praktycznym: 110,0 godz.

Baranowska I., Buszewski B. (red.) 2020. Bianalityka, tom 1 i 2. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Namieśnik J., Chrzanowski W., Szpinek P. (red.) 2003. Nowe horyzonty i wyzwania w analityce i monitoringu środowiskowym, Centrum Doskonałości Analityki i Monitoringu Środowiskowego, Gdańsk.

Wardencki W. (red.) 2004. Bioanalityka w ocenie zanieczyszczeń środowiska, Centrum Doskonałości Analityki i Monitoringu Środowiskowego, Gdańsk.

Traczewska T. M. 2011. Biologiczne metody oceny skażenia środowiska, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.

Kałużna-Czaplińska J., Witkiewicz W., 2017. Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Student zna i rozumie:

- zagadnienia w zakresie rozszerzonym z chemii oraz pogłębia wiedzę z zakresu wybranej specjalizacji (KP7_WG1),

- nowoczesne techniki pomiarowe stosowane w analizie chemicznej, objaśnia teoretyczne podstawy działania aparatury pomiarowej stosowanej w badaniach chemicznych (KP7_WG5).

Student potrafi:

- stosować zdobytą wiedzę chemiczną do analizy problemów z chemii i dziedzin pokrewnych takich jak biologia, ochrona środowiska, farmacja, medycyna (KP7_UW4),

- opracowywać wyniki badań, stosuje metody statystyczne i techniki informatyczne do analizy danych eksperymentalnych oraz dokonuje krytycznej analizy i wskazuje błędy pomiarowe, uzasadnia cel przeprowadzonych badań i ich znaczenie na tle podobnych badań (KP7_UW6).

Student jest gotów do krytycznej oceny informacji rozpowszechnianych w mediach, szczególnie z zakresu chemii, rozumie potrzebę systematycznego zapoznawania się z literatura fachową (KP7_KK1).

Formy zaliczenia przedmiotu:

wykład – egzamin pisemny na ocenę

laboratorium - zaliczenie na ocenę