Wstęp do teorii przekładu

obowiązkowe

Wykład interaktywny.

Poznanie uwarunkowań rozwoju refleksji nad przekładem. Kompetencja tłumaczeniowa a kompetencja językowa. Składniki kompetencji tłumaczeniowej. Przedstawienie rodzajów tłumaczenia, etapów przekładu, strategii translatorskich i trudności w tłumaczeniu, ilustrowanych przykładami z literatury i z doświadczenia prowadzącego. Typologia tekstów tłumaczonych ustnie i pisemnie. Podstawowe pojęcia analizy dyskursu i pragmatyki w służbie przekładu. Role oraz status tłumacza ustnego wczoraj i dziś.

Forma studiów: stacjonarne.Przedmiot obowiązkowy, z bloku językoznawczego. Trzeci rok studiów, semestr piąty.Wymagania wstępne: znajomość francuskiego na poziomie B1 (zaliczony trzeci semestr PNJF).15 godzin wykładu.Metody dydaktyczne: Wykład interaktywny. Zrozumienie treści wymaga aktywnego uczestnictwa studentów i refleksji nad proponowanymi zagadnieniami i przykładami.Punkty ECTS: 1Bilans nakładu pracy studenta: Udział w wykładach: 15Przygotowanie do zaliczenia: 10Udział w konsultacjach: 3Obecność na zaliczeniu: 1Czytanie proponowanych lektur: 6Razem: 33Wskaźniki ilościowe:Nakład pracy studenta związany z zajęciami:- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 19 godzin (0,75 ECTS)- o charakterze praktycznym:0

1. Amato A., 2007, “The interpreter in multi-party medical encounters” , dans : Wadensjö C., et al. (eds.), pp. 27–38. 2. Angelelli C., Agger-Gupta N., Green C., Okahara L., 2007, “The California standards for healthcare interpreters: Ethical principles, protocols and guidance on role and intervention”, dans : Wadensjö C., et al. (eds.), pp. 167–177.3. Archibald J., Wygoda S., 2006, « La responsabilité du médiateur textuel. », Meta, LI, 3, pp. 536-544.4. Baker M. (ed.), 2001. Routledge Encyclopedia of Translation Studies. New York & London: Routledge5. Białas M., 2009, L’interprétation simultanée avec relais à l’ère de la mondialisation communicationnelle, dans : La globalisation communicationnelle : Enrichissement et menace pour les langues, Gdańsk, Fundacja Rozwoju UG6. Charaudeau P., Maingueneau D., 2002, Dictionnaire d’analyse du discours, Paris, Editions du Seuil7. Dakowska M., 2001, Psycholingwistyczne podstawy dydaktyki języków obcych, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN8. Dąmbska-Prokop U., (red.), 2000, Mała Encyklopedia Przekładoznawstwa, Częstochowa, Wyd. WSJOiE.9. Frishberg N., 1990, Interpreting: An Introduction, Silver Spring, Maryland, Registry of Interpreters for Deaf, Inc.10. Gambier Y., 1994, La retraduction, retour et détour, Meta XXXIX, 3, pp.413-417

K_W02, K_W03, K_W07, K_W09, K_W10, K_W11, K_W12K_U02, K_U04, K_U06K_K06

Ocena końcowa obejmuje regularną pracę na zajęciach: aktywność oraz wykonywanie zadanych zadań, w tym rozmowa dotycząca omawianej podczas zajęć problematyki.

Zaliczenie na ocenę.