Programowanie I

obowiązkowe

Narzędzia komputerowe 390-FS1-1NKO

Programowanie II 390-FS1-2PRO2

Podstawy obsługi komputera z systemem Windows lub Linux (zaliczony przedmiot Narzędzia komputerowe). Matematyka z zakresu szkoły średniej.

mieszany: w sali i zdalnie
w sali
zdalnie

Wprowadzenie do programowania w C++.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki matematyczne, informatyka

Moduł: narzędzia informatyki

Rok studiów / semestr: 2 rok / 3 semestr

Wymagania wstępne: podstawy obsługi komputera z systemem Windows lub Linux, matematyka z zakresu szkoły średniej

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: wykład - 15 godz., laboratorium 45 godz.

Metody dydaktyczne: wykład, dyskusja, prezentacja, zajęcia praktyczne, konsultacje, praca własna studenta w domu

Punkty ECTS: 5

Bilans nakładu pracy studenta: udział w wykładach (15 godz.), udział w laboratorium (45 godz.), udział w konsultacjach (30 godz.), praca własna w domu (30 godz.), przygotowywanie do zaliczeń (30 godz.)

Wskaźniki ilościowe: nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 3.6 ECTS; nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym - 1.8 ECTS

Program zajęć (wykład i laboratorium):

1. Wprowadzenie

2. Zmienna i podstawowe typy danych

3. Przestrzeń nazw std

4. Operacje matematyczne

5. Operacje porównania

6. Operacje logiczne

7. Instrukcja warunkowa if ... else

8. Warunek wielokrotnego wyboru switch ... case. Instrukcja sterująca break

9. Pętle: do ... while, while, for. Słowa kluczowe continue, break

10. Pseudolosowe liczby całkowite

11. Jednowymiarowe tablice zmiennych

12. Funkcje

13. Zmienne tekstowe

14. Podstawy obsługi plików

Zasady wykorzystania sztucznej inteligencji (SI):

1. Zezwala się na wykorzystanie SI podczas zajęć jako narzędzia wspomagającego (nie zastępstwa) do: wyjaśniania trudnych zagadnień, analizy błędów w kodzie, uzyskiwania sugestii optymalizacji kodu, poszukiwania inspiracji do rozwiązań.

2. Rozwiązywanie problemów w pierwszej kolejności powinno być samodzielne, dopiero w przypadku trudności zezwala się na użycie SI.

3. Należy bezwzględnie weryfikować odpowiedzi SI - zawsze sprawdzamy wygenerowany kod i upewniamy się, że rozumiemy jego działanie.

4. Jeśli w zadaniu lub projekcie korzystamy z pomocy SI, zaznaczamy to w dokumentacji (np. komentarz w kodzie: „Wygenerowano przy użyciu SI (jakiej) – przekształcono i dostosowano”).

5. Zabrania się używania SI do: oszukiwania (np. generowania prac w całości), kopiowania gotowych rozwiązań zadań bez zrozumienia, obchodzenia zasad uczciwości akademickiej oraz podczas zaliczenia przedmiotu (praca samodzielna).

[1] W. Porębski, Język C++ : wprowadzenie do programowania, wyd. 2, Komputerowa Oficyna Wydawnicza "Help", Warszawa 1999.

[2] J. Grębosz, Symfonia C ++ standard : programowanie w języku C++ orientowane obiektowo, Wydawnictwo "Edition 2000" : Oficyna Kallimach, Kraków 2005.

[3] S. Prata, Język C++, wyd. 5, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2006.

[4] A. Koenig, Accelerated C++ : practical programming by example, 22nd printing, Addison-Wesley, Boston 2013.

[5] Źródła internetowe.

KP6_WG4: Absolwent zna i rozumie zaawansowane metody obliczeniowe stosowane do rozwiązywania typowych problemów fizycznych oraz przykłady praktycznej implementacji takich metod z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi informatycznych; zna elementy programowania oraz inżynierii oprogramowania w zakresie przewidzianym programem kształcenia.

KP6_UW4: Absolwent potrafi stosować metody numeryczne do rozwiązania problemów matematycznych; posiada umiejętność stosowania podstawowych pakietów oprogramowania oraz wybranych języków programowania w zakresie przewidzianym programem kształcenia.

KP6_KO2: Absolwent jest gotów do do zapoznawania się z literaturą naukową i popularnonaukową w celu pogłębiania i poszerzania wiedzy, z uwzględnieniem zagrożeń przy pozyskiwaniu informacji z niezweryfikowanych źródeł, w tym z Internetu.

wykład: Zaliczenie wykładu odbywa się na podstawie obecności i aktywności studenta na wykładzie. Nieobecność na ponad połowie wykładów kwalifikuje do nie zaliczenia przedmiotu.

laboratorium: Zaliczenie laboratorium odbywa się na podstawie obecności, pracy na laboratorium, prac domowych oraz zaliczenia praktycznego przy komputerze obejmującego zagadnienia omawiane w trakcie zajęć. Nieobecność na ponad połowie zajęć laboratoryjnych kwalifikuje do nie zaliczenia przedmiotu.